ငါ့ ဘဝမွာ
အားနည္းခ်က္တိကို
တပံုၾကီးေပြ႔ပိုက္ယင္းနန္႔
“မင္းကို ငါကခ်စ္ေတ”ဆိုေရ
စကားေခ်တခြန္းကို
ဖြင့္လို႔ေၿပာဖို႔ အင္အားတိ
ငါ့မွာ မဟိပါဗ်ာယ္ေဝး...။
မင္းကိုတြိ႔ဆံုရဖို႔
ငါအဖန္ဖန္ၾကိဳးစားခေကေလ့
မင္းကိုတြိ႔ဖို႔အင္အားတိ
“မင္းကို ခ်စ္ေတ”ဆိုေရစကားတိကို
ေၿပာဖို႔အင္အားတိလည္း
မဟိခစြာ အမွန္ပါ...။
ငါ့က
မင္းတေယာက္တည္းကိုရာ
စြဲစြဲလန္းလန္းနန္႔
ဇာေလာက္တိခ်စ္နိန္ေရဆိုစြာကိုလည္း
မင္းတေယာက္သိဖို႔စြာ မဟုတ္ပါ...။
အေၿခခံအားၿဖင့္
ညီမွ်ၿခင္းတိမဟိေရ
ငါ့ဘဝမွာ
မင္းပိုင္ ဂုဏ္ထည္ဝါနိန္ေရ
လူတေယာက္ကိုလည္း
ငါ့မွာ
ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ေရစြမ္းအားတိ
မဟိႏိုင္ပါဗ်ာယ္....။
“အခ်စ္ဆိုစြာက
ပန္း႐ိုင္းပြင့္ေခ်တိပိုင္
နီရာတိုင္းမွာ ပြင့္လန္းတတ္ေတ”လို႔
လူတိေၿပာဆိုေကတ္ေကေလ့
နီရာတိုင္းမွာ
မပြင့္ေရ ငါ့အခ်စ္ပန္းေခ်တိက
မင္းတေယာက္အတြက္ရာ
ထာဝရ ၿဖစ္နိန္ေရ...။
ႏုညံ့ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေရ
မင္းပိုင္လူတေယာက္အနီနန္႔
ၾကမ္းတမ္း ေၿခာက္သိြ႔နိန္ေရ
ငါ့ဘဝကႏၱာရထဲကို
မင္းဝင္လာဖို႔ခက္နီလိမၼည္ဆိုစြာကို
ငါ နားလည္ပါေရ...။
ငါ့ဘဝမွာ
အခ်စ္ဦးနန္႔ အခ်စ္ဆံုးသူဆိုစြာ
မင္းၿဖစ္နိန္လို႔
အသက္ခႏၶာတည္ဟိသ႐ြိ႕
မင္းကို ငါက
ပိုင္ဆိုခြင့္မဟိေကေတာင္မွ
ေမတၱာမပ်က္ ထာဝရခ်စ္ၿမဲ
ဆက္ခ်စ္နိန္ေရဆိုစြာကို
မင္းတေယာက္သိခ်င္ေရ...။
................................
၁၃-၀၂-၂၀၁၀
၁၂း၃၅ pm
(ေက်ာ္ဒိုင္ယာရီဘေလာ့မွ)
Posts
0 မွတ္ခ်က္:
Post a Comment