ငါရြီးေရစာ ငါ့ကဗ်ာကို၊
ကဗ်ာမဟုတ္ စာမဟုတ္ပဲ၊
အလုပ္အပို ဆိုခ်င္ဆိုဖိ။
ရခိုင္ဆိုေရ အသိငါ့မွာဟိလို႔၊
တစိေသွ်ေလာက္ ေနာက္ေၾကာင္းေကာက္ဗ်ာယ္၊
ေဖာက္သီခ်ပနာ ရြီးလိုက္ပါယင့္္။

သမုိင္းစာမ်က္ႏွာ မွတ္တမ္းလႊာကို
လွမ္ပနာသံုးသပ္ ၾကည့္ရွဳဂတ္ေက၊
အမွတ္စရာ ျမင္ဂတ္ပါဖို႔။
ျမန္ျပည္တစ္ခုလုံး ထီးနန္းသုန္းဗ်ာယ္၊
ေမွာက္ဖုန္းက်ေရာက္ နယ္ခ်ဲ႕ေအာက္က၊
လြတ္ေျမာက္ဖို႔ရန္ စိတ္ဇြဲမာန္ျဖင္႔၊
အမွန္ကိုေထာက္ဆ အလင္းျပခေရ၊
အာဂဇာနီမ်ိဳးသာကီမွာ၊ရႊီၿမီဓည ျပည္ရကၡက၊
နာမတင္ခ ဦးဥတၱမေလ။

အဂၤလိပ္ ဟိႏၵီ မ်ားစာပီႏွင့္
အလီလီဘာသႏၱရ စြယ္စုံရ၍၊
ကမၻာတခြင္ ခရီးႏွင္းဗ်ာယ္၊
တိုင္ပင္ေဆြးေႏႊးမွဳရေအာင္ျပဳပနာ၊
ျပည္သူ႔အတြက ္ခံယူခ်က္ျဖင့္၊
ေဆာင္ရြက္ခစြာ ထိုသူ႔မွာကား၊
ကမၻာမွာထင္ရွား ရခိုင္သားလုိ႔၊
အားလံုးကသိလီယင့္။

သတၱိဗ်တၱိ၊သူ႔မွာဟိ၍
အမိနိုင္ငံ၊လြတ္ေျမာက္ရန္အတြက္
အမွန္ကိုေဖၚထုတ္၊ေနာက္မဆုတ္ပဲ
အလုပ္ျဖင့္သက္သီ၊ ျပခလီယင့္။
အက်ဥ္းေထာင္ဆိုစြာ ၊ သူ႔ဘဝမွာလွ်င္
နီရာေက်ာင္းေတာ္ ၊ ေခၚခ်င္ေခၚဖိ။
အဝတ္ျဖဴဆိုစြာ ၊ သူ႔ဘဝမွာလွ်င္
ဝတ္စရာုသကၤန္း၊ စိတ္မွာမွန္းဗ်ာယ္
ဆင္ျမန္းဝတ္ရုံခပါယင့္။
အႀကိမ္ႀကိမ္အေခါက္ေခါက္ ၊ ေထာင္သို႔ေရာက္လည္း
မေၾကာက္မရြံ႕၊ ခရီးဆန္႔ဗ်ယ္
တက္လွန္႕ခ်ီတက္ ၊ ရိွသို႔ဆက္လို႔
အသက္ကိုပင္ပီးဝံ့သူ။

ေၾသာ္-------------
သူ၏ဂုဏ္ကို၊ စာဖြဲ႕ဆိုေက
ထုံဖြဲ႕စရာ ၊ မကုန္ပါ၍
ညႊန္စရာကိုသာ ၊ျပခ်င္ပါေရ
သူ႔မွာသမုိင္းဟိလီယင္႔။
ေဒနိန္႔အခါ ----------
ေက်းဇူးမသိ ၊ မိစၦာတိက
သူ၏သမိုင္း ၊ ဘဝလွွိဳင္းကို
ရိုင္းစိုင္းႏိွမ္႔ခ် ၊ အေမွာင္က်ေအာင္
ေနာက္ကလုပ္ေဆာင္နီဗ်ာယ္ေထာ။
သူ႔ပိုင္အာဇာနီ ၊ မ်ိဳးသာကီမွာ
ရႊီၿမီမ႑ိဳင္ ၊ ျပည္ရကၡိဳင္မွာ
ဂုတိုင္မေပၚေပါက္ခပါသိမ္႔။

ေၾသာ္--------------
ေမ်ာ္လင္႔ႀကီးစြာ ၊ ေစာင္႔နီပါယင္႔
ဂုခါရကၡိဳင္၊ ျပည္မ႑ိဳင္မွာ
သူ႕ပိုင္ေပၚေပါက္ပါစီလို႔။
..................


(အာယွနီဝန္းဘေလာ့မွ)