တျဖိန္းျဖိန္း တက္ပါလတ္ေတ
အနာ ဒဏ္ရာ ေဟာင္းတိ
ေတြးၾကည့္လီတိုင္း
ရင္ပြင့္ေအာင္
ခါးသီးေရ .......................။
ကေ၀အတက္နန္.
ေအာက္တန္းစား
လွည္းဖ်ားမူတိေအာက္
ရိုးအေရ ငရို.တိ
ဆားမရ၊ ရီမရ ခံဖိ ..............။
စိတ္နာတက္ေအာင္
သင္တန္း ပို.ခ်မူတိ
လိုအပ္နိန္ေရ "ငါ" ဆိုေရ
လူတိက ေလး
အယင္က ဒဏ္ရာေဟာင္းတိကို
မီးနန္. ထိုးနိန္ကတ္သိမ့္ယင့္ .........။
ပင္လယ္ျပင္ ညဥ့္ေမွာင္ေအာက္
ေၾကာက္ေကာင္း ထမန္း
လွည့္စားမူတိေအာက္က
လူနာ နန္. ဆီးသမ
မေလာက္င ေရ ငရို.ဘ၀ ...........။
က်ရံွဳးသူ ရို.ဘ၀မွာ
ဆားငန္ ရီ နန္.
ရီတိုက္ စြာကို ခံခါ ခံ
ပ်ားရည္နန္. ၀ါးခ်စြာကို
ခံခါ ခံနန္.
ၾကာလာေက ဗ် က်န္ယာ ..............။
ေတာရွင္းဖို. လာေရပိုင္ ပံုစံနန္.
ေစတီ ဌာပနာ ေဖာက္ယူလားေရ
ေဒ လူဆိုး၊ သူခိုး တိ
ေဖာက္ျပန္မူတိ ေအာက္က
ငရို. ၀ဋ္ၾကီြးတိ
ဇာခါ က်ီဖို.ေလ့ ခ်င့္ ....................။
ေအးေမာင္(ရင္အံုေတာ္ဓာတ္)
၂၆၊၀၅၊၀၉( ၃၂:၃၆)
(ဘုရင္မာရယုဘေလာ့မွ)
0 မွတ္ခ်က္:
Post a Comment