ဓည၀တီနိဂံုးရြာမ်ားသမိုင္းသာျခင္း (အပိုင္း -၂)

ကၽြန္ေတာ္႐ို႕၏ “အေမွာင္ကိုခြင္း၊ အလင္းကိုေဆာင္၊ ရခိုင္အလင္းေရာင္”ဘေလာ့သည္ အိန္တာနက္ထက္မွာ တက္လာသမွ် ရခိုင္ဘာသာနန္႔ ေဆာင္းပါး၊ကဗ်ာ စသည္တိကို ႐ွာဖြီတင္ဆက္ဖို႔အတြက္ စမ္းသပ္ျပဳလုပ္နိန္ပါသည္။ လိုအပ္ခ်က္တိဟိပါက c'box မွာအမွာစာေရးထားခကတ္ပါ။ အတတ္ႏိုင္ဆံုး အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားနိန္ပါသည္။ ဆက္သြယ္ခ်င္ပါက alrevelation@gmail.com ကိုဆက္သြယ္ႏိုင္ပါေရ။

ဓည၀တီနိဂံုးရြာမ်ားသမိုင္းသာျခင္း (အပိုင္း -၂)

ဓည၀တီနိဂံုးရြာမ်ားသမိုင္းသာျခင္း
---------------------------------
ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕ ေက်ာက္ရစ္ေကဆရာ ေမာင္စံလွ စပ္ဆိုသည္။ ေကာဇာသကၠရာဇ္ (၁၁၁၆)၊ ခရစ္သကၠရာဇ္ (၁၇၅၄) ခုႏွစ္ ရြီးကူးပီမူ။

(၁၃) ေစာင့္ထိန္းမေယၿမဲစြာ၊ ထိုအခါတြင္၊ သဒၶါျပင္းျပ၊ ပါရမီႏွင့္၊ ရာဇိႏၵမွာ၊ မ်ားလွသံဃာ၊ ေထရ္ငါးရာႏွင့္၊ ျမတ္စြာဗုဒၶ၊ က်ိန္းအံ့ငွါေလ၊ ၀ိဟာရကို၊ လွ်င္ဆြမၾကာ၊ သစ္၀ါးရွာ၍၊ ေတာင္သာပုလု၊ ျမရိပ္ၿမိဳင္ႏွင့္၊ ကတညဳတြင္၊ ႐ံုးစုညီညာ၊ မ်ားျပည္သူႏွင့္၊ အားကူေလွာက္လို႔၊ ေဆာက္ၿပီးခါတြင္၊ က်ယ္စြာမ႑ပ္၊ လြန္တင့္တယ္ေအာင္၊ ျပဳေပလတ္၍၊ ရံပတ္သံဃာ၊ ေစာဗုဒၶါကို၊ ပင့္ကာလွဴျငား၊ ေက်ာင္း၀ိဟာမွာ၊ ေကာင္းစြာထားလို႔၊ တရားဓမၼ၊ ရက္မျခားေအာင္၊ ၾကားနာရ၍၊ သံုး၀သရဏာဂံု၊ ျပည့္ၿဖိဳးထံု၍၊ ငါးစံုသီလ၊ အ႒ဂီျဖင့္၊ က်င့္ညီမွ်လွ်က္၊ စႏၵသူရိယာ၊ မင္းျမတ္စြာႏွင့္၊ ျပည္ရြာတိုင္းသား၊ ခႆိန္းသူေလ၊ လူအမ်ားမွာ၊ စိတ္ထားၾကည္ျဖဴ၊ ပီးအလွဴႏွင့္၊ အယူေျဖာင္တန္း၊ သာသနာမွာ၊ ေရာင္၀ါထြန္းလို႔၊ ပြင့္လန္းခါစ၊ က်င့္ဆယ္ျဖာႏွင့္၊ မင္းရာဇာလွ်င္၊ ဗုဒၶစံရာ၊ ေက်ာင္း၀ိဟာသို႔၊ လွမ္းကာခ်ီႄကြ၊ မာရဇိန္ေလ၊ မုနိႏၵကို၊ ဦးခ်ၿပီးခါ၊ ေၾကာင္းစံုလင္ကို၊ ဘုရင္မင္းမွာ၊ ေလွ်ာက္ျခင္းရာကား၊ သံုးျဖာေလာက၊ တုမရေက၊ ညာဏထြတ္ခ်ာ၊ ေစာဗုဒၶါလွ်င္၊ ျပည္ရြာတမည္၊ သို႔ျဖစ္ေပ၍၊ စိေႏၲျမတ္စြာ၊ ဘဂ၀ါႏွင့္၊ တူစြာမျခား၊ ရတနာႏွင့္၊ သြန္းကာလုပ္ေက၊ ျမတ္႐ုပ္ပြားကို၊ သနားမိတၱာ၊ ကိုးကြယ္ရန္ေလ၊ မွန္ယခုလွ်င္၊ ခြင့္ျပဳပါဟု၊ ရာဇာမင္းေကာင္း၊ ႏႈတ္၀ါစာက၊ ႃမြက္ခါေတာင္းေသာ္၊ က်ဳိးေၾကာင္းေထာက္ကာ၊ မင္းရာဇာကို၊ ျမတ္စြာသံုးလူ႔၊ ရႊီေက်ာင္းေပၚမွာ၊ ခြင့္ေတာ္ျပဳေသာ္၊ ရွိဦးတင္ကာ၊ နန္းဘံုသာသို႔၊ ျပန္လာၿပီးမွ၊ မွဴးမတ္၀န္ေလ၊ ပန္ရံခလို႔၊ သီဟဥဂၢင္၊ ညီလာခြင္မွာ၊ တိုင္ပင္ၿပီးေထြ၊ မတ္တန္တန္ကို၊ တာ၀န္ခြဲလို႔၊ လႊဲၿပီးေခ်ေသာ္၊ ရႊီေငြႀကီးသံ၊ တင္မက်န္ဘဲ၊ ငါးတန္ေလာဟာ၊ ရတနာေလ၊ သျပာခ်ပ္ရြီ၊ ငါးမ်ဳိးစီကို၊ စုပံုၿပီးေက၊ တကုေဋအား၊ ႀကံညီျဖဴဆြ၊ ငါးစီးဆင္မွာ၊ တင္ၿပီးမွလွ်င္၊ သတၱရတနာ၊ ညီးလူလူေက၊ ထီးျဖဴျမတ္ကို၊ ေဆာင္းလတ္ပါ၍၊ ရာဇာဘုန္းတု၊ လြန္ၿမိဳင္ဆိုင္ေက၊ ကတညဳသို႔၊ ႐ံုးစုညီညာ၊ ေအာင္ေမာင္းညံလို႔၊ ေအာင္သံရႊန္းေက၊ ခ်ီလွမ္းခါျဖင့္၊ လြန္စြာႀကီးက်ယ္၊ မ႑ပ္လယ္မွာ၊ ေရာက္သည္ကာလ၊ ငါးစီးဆင္၏၊ ဥဂၢင္မွလွ်င္၊ ခ်ၾကၿပီးျငား၊ ရတနာကို၊ ပံုကာထားမွ၊ ထင္ရွားေက်ာ္လတ္၊ ပိသုကာေလ၊ ဆရာျမတ္ႏွင့္၊ လူနတ္မ်ားစြာ၊ ကိုးစားရာေလ၊ မဟာမုနိ၊ ႐ုပ္ပြားေတာ္ေလ၊ ေသာင္းေက်ာ္လတ္ေက၊ ျမတ္ေဗာဓိကို၊ သြန္းသည့္အခါ၊ ႏွစ္ေကာဇာလွ်င္၊ တရာ့ႏွစ္ဆယ္၊ သံုးခုကယ္တြင္၊ ေရာင္ျခည္၀င္းပ၊ ပူျပင္းတံုေက၊ ကဆံုလ၏၊ ျပည့္ထရက္မွာ၊ နိဗုဒၶါတြင္၊ စကာသြန္းဘိ၊ ဆုတ္ပကၡာသို႔၊ လြန္လာျပဳေက၊ ဂု႐ုနိတြင္၊ ထိန္ညီး႐ူပ၊ လွ်ပ္စစ္ေရာင္သို႔၊ ေျပာင္ေျပာင္လင္းေက၊ ဆင္းဗုဒၶကို၊ ပဥၥေလာဟာ၊ ရတနာျဖင့္၊ သြန္းကာလုပ္ေက၊ ေျခာက္ေရာင္ထင္၍၊ ျမင္မညီးေအာင္၊ သြန္းၿပီးေရေလး။

(၁၄) သြန္းလို႔မေယၿပီးခါ၊ ၿမိဳ႕ဓညာက၊ ျမတ္စြာဗုဒၶ၊ ေထရ္ငါးရာႏွင့္၊ ျပန္ကာႄကြေသာ္၊ စႏၵသူရိယာ၊ မင္းရာဇာမွာ၊ ေရာင္၀ါထြန္းညီး၊ လြန္သပၸါယ္၍၊ တင့္တယ္လတ္ေက၊ ျမတ္မုနိကို၊ ဦးထိပ္႐ိုေသ၊ ဂါရေ၀ျဖင့္၊ တာရွည္စိတ္ၫြတ္၊ သတိုးႏြယ္မွာ၊ ကိုးကြယ္လတ္လို႔၊ ထပ္ထပ္လီလီ၊ ခ်ိန္နာရီေက၊ ရာသီရႊိေျပာင္း၊ ႏွစ္လတာေလ၊ လြန္ၾကာေညာင္းေအာင္၊ မင္းေကာင္းရာဇာ၊ ဆည္းကပ္လာ၍၊ ေကာဇာသကၠရာဇ္၊ တရာကယ္၍၊ ေလးဆယ့္သွ်စ္သို႔၊ ေရာက္လစ္ေသာခါ၊ မစၦိမာတြင္၊ ျမတ္စြာဗုဒၶ၊ ျပည္နိဗၺာန္သို႔၊ ၀င္စံၾကေသာ္၊ ေလာကလူ႔ေဘာင္၊ က်ဳိးမ်ားေယာင္ဟု၊ ငါးေထာင္သာသနာ၊ ထားလတ္ပါေက၊ ထိုခါကာလ၊ ၿမိဳ႕ဓညာက၊ မင္းရာဇလွ်င္၊ အ႒စတၱာ၊ အစ္သခ်ၤာကို၊ ၿဖိဳကာခြင္းထ၊ သာသနာႏွင့္၊ ညီစြာမွ်ေအာင္၊ တစ္မွစ၍၊ သကၠေကာဇာ၊ ျပဳတံုပါေက၊ စႏၵာသူရိယ၊ သဒၶါျဖဴေက၊ (လွဴဒါနႏွင့္)၊ ေရာက္ထေကာဇာ၊ တခုမွာတြင္၊ ခႏၶာ႐ုပ္နာမ္၊ ပ်က္ခ်ဳပ္ျပန္ေသာ္၊ တဖန္နန္းတက္၊ မင္းလီလီကို၊ တြက္ရြီေျမာက္ေက၊ တဆယ့္ေျခာက္သို႔၊ မပ်က္ေရာက္ခါ၊ သူရိယာေက၊ ႏြယ္လာ၀ံသ၊ တန္းခိုးေျပာင္၍၊ ဘုန္းေရာင္ဟိတ္ႏွင့္၊ စိၾတဟု၊ နာမတြင္ျခင္း၊ ၿမိဳ႕ဓညာက၊ ရာဇာမင္းလွ်င္၊ ခန္းႄကြင္းႀကံဳလာ၊ ကိိန္းသခ်ၤာေက၊ န၀ါခဆ၊ ႏွစ္ေကာဇာကို၊ ၿဖိဳကာခ်လို႔၊ ထိုမွစဥ္လွ်က္၊ ေနာက္ထပ္မံ၍၊ စိုးစံျခင္းေက၊ မင္းကိုးဆက္ထိ၊ နန္းတက္ၾကရာ၊ ေကာဇာႏွစ္ကို၊ တြက္စစ္ပါေသာ္၊ ႏွစ္ရာေက်ာ္လစ္၊ စြန္းကာကယ္၍၊ ေလးဆယ့္သွ်စ္တည္း၊ ေနာက္၌တျဖာ၊ မွတ္စရာေက၊ ဓညာကနက္၊ ထီးနန္းဘံုျဖင့္၊ ဂုဏ္မခ်ဳိ႕ေက၊ ၿမိဳ႕အသက္ကို၊ ရြီတြက္ျပန္ရာ၊ သတ္သံုညာႏွင့္၊ န၀ါေရာက္ေအာင္၊ နန္းဘံုေဆာင္မွာ၊ ဘုန္းေရာင္ေတာက္ပ၊ ရွိရာဇာ႐ို႕၊ က်င့္ရာထံုးကို၊ သံုးႏႈံးၾကလွ်က္၊ စႏၵသူရိယာ၊ ျမတ္ရာဇာ၏၊ ႏြယ္လာ၀ံသ၊ မ်ဳိးအႏြယ္ႏွင့္၊ စိုးသည္မင္းကို၊ ယွင္းလင္းျပေသာ္၊ ပဥၥ၀ိသာ၊ ထိုရာဇာ႐ို႕၊ မဟာမုနိ၊ အမည္တြင္ေက၊ သွ်င္ေဗာဓိကို၊ နိညိမသြယ္၊ သိမ္ေတာ္ျပင္မွာ၊ ဦးတင္ၫြတ္ေက၊ ဆည္းကပ္ေတေလး။

(၁၅) ဤေလေလေက၊ ဤေလေက်ာ္ရႊန္း၊ ဤသို႔စီေက၊ ဤႏွစ္ခန္းတြင္၊ ျပၫႊန္းေသခ်ာ၊ နိဂုဏ္းရြာ၌၊ ဓညာရဌ၊ ရႊီနန္းယံမွာ၊ စိုးစံၾကေက၊ ရာဇျဖာျဖာ၊ ေပါင္းမ်ားစြာႏွင့္၊ မဟာမုနိ၊ ေျခာက္ေရာင္ေပၚေက၊ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္၏၊ ထုပၸတၱိကို၊ စိစိစပ္စပ္၊ ေနာင္အစဥ္ေလ၊ ရခိုင္သား႐ို႕၊ သိထားကတ္ေအာင္၊ ေလးရပ္တိုင္းခြင္၊ ဂါမ၀င္ႏွင့္၊ ရာဇ၀င္ခန္း၊ ျမဒိုးေ၀၏၊ ရြီးသည္က်မ္းကို၊ မွီျငမ္းျပဳကာ၊ ဤကဗ်ာကို၊ ျပည္ရြာၫြန္႔ဖူး၊ နန္းဘံုေဆာင္ျဖင့္၊ ေျပာင္ေျပာင္ေတာက္ေက၊ ၿမိဳ႕ေျမာက္ဦး၌၊ ေပ်ာ္ျမဴးစဖြယ္၊ ေက်ာက္ရစ္ေကဟု၊ အမည္သာယာ၊ ရပ္မဟာတြင္၊ ပညာျပည့္၀၊ ဟာသဥာဏ္ႏွင့္၊ ေမာင္စံလွဟု၊ နာမသညာ၊ ငါဆရာလွ်င္၊ ကဗ်ာစီတန္း၊ သာျခင္းသံကို၊ ကာရံဆန္းႏွင့္၊ ႏွစ္ခန္းေျမာက္စြာ၊ ကံုးၿပီးပါ၍၊ ဖတ္နာသူမ်ား၊ ဆီးလိပ္ခ်ဳိႏွင့္၊ ကြမ္းကိုစား၍၊ တန္႔နားၾကေပ၊ ၿမိဳ႕ေ၀သာ၏၊ ေၾကာင္းရာထံုးကို၊ (ေျပာအံုးမည္ေလး)။ (ေပ်ာက္)

(၁၆) တခန္းမေယရပ္ခို၊ ေနာက္ထပ္မံ၍၊ ကာရန္ဆန္းႏွင့္၊ တခန္းဆိုမည္၊ ေမပ်ဳိသက္ထား၊ ပန္းစံပယ္မွာ၊ ေမာင္စကားကို၊ ေထာင္နားတည္ပါ၊ ၿမိဳ႕ဓညာကို၊ ပိုင္ကာစိုးျငား၊ မင္းဆက္ႏြယ္ေလ၊ ႏွစ္ဆယ့္ငါးတြင္၊ ေနာက္ဖ်ားဆံုးစြန္၊ အုပ္စိုးစံေက၊ ႏိုင္ငံမ်က္႐ႈ၊ မဟာႏြယ္ေလ၊ မင္းေကတုမွာ၊ သားဦးပတၱျမား၊ လက္႐ံုးေရာင္ျဖင့္္၊ ေျပာင္ေျပာင္ထြန္းေက၊ စႁႏၵားကို၊ မင္းဖ်ားရာဇာ၊ တရံခါ၀ယ္၊ အဂၤါေလးရပ္၊ စစ္ေသနာျဖင့္၊ ရံကာပတ္လို႔၊ မွူးမတ္စံုစြာ၊ ၿမိဳ႕ဓညာက၊ ထြက္ခါသုတ္သုတ္၊ ခရီးတာကို၊ သခ်ၤာထုတ္ေသာ္၊ ဂါ၀ုတ္ႏွစ္ျပန္၊ ရပ္မ်က္ႏွာကို၊ မွန္းကာေထာက္ေသာ္၊ ေနာက္ေျမာက္ယံတြင္၊ ေရာက္ျပန္ကာလ၊ ကုန္းကမ္းၿမီမွာ၊ ဗိုလ္ၿခီ၀န္းေက၊ စခန္းခ်လို႔၊ ၿမိဳ႕ျပအဂၤါ၊ လကၡဏာႏွင့္၊ ညီစြာတင့္တယ္၊ က်ဳံးပတ္ရံ၍၊ တပ္ၿခံဆီးေက၊ ၿမိဳ႕ႀကီးတည္လို႔၊ ဂုဏ္ရည္ထူးျမင့္၊ နန္းေ၀ယံျဖင့္၊ စံမႏႈံးေက၊ ကံသံုးဆင့္ဟု၊ နန္းျမင့္သညာ၊ ထိုၿမိဳ႕ရြာမွာ၊ ရာဇာစႁႏၵား၊ မတ္ေတာ္၀န္ႏွင့္၊ ျခံရံျငားလို႔၊ စံစားေပ်ာ္ရာ၊ ထိုအခါတြင္၊ ဗိုလ္ပါဆင္ျမင္း၊ မိုးတြင္းခါ၀ယ္၊ ယင္နာေရာက္ေက၊ သီေပ်ာက္ျခင္းေၾကာင့္၊ နန္းတြင္းဘံုသာ၊ ေဆာင္သီဟာတြင္၊ ရာဇာမင္းလွ၊ မတ္မ်ားစြာႏွင့္၊ တိုင္ပင္ၾကေသာ္၊ ေဗဒကၽြမ္းက်င္၊ က်မ္းစံုသင္၍၊ ေျမာ္ျမင္ႏွမ့္သိ၊ တိုင္းႏိုင္ငံမွာ၊ လြန္ေက်ာ္ေဇာေက၊ ပေရာဟိဟု၊ က၀ိမတ္၀န္၊ ေလွ်ာက္တင္ဟန္ကား၊ အလြန္ေက်ာ္ၾကား၊ မင္းရာဇိန္ေလ၊ စနီသားမွာ၊ ထြက္လားခ်ီဘိ၊ ဆန္းစႀကံဳ၍၊ ကဆုန္ကူးေက၊ ဗုဒၶဴးနိတြင္၊ သိမ့္သိမ့္ေက်ာ္ညာ၊ ေနာက္မ်က္ႏွာတြင္၊ သိဂၤါနန္းျမင့္၊ ေဆာက္စိုက္သြယ္၍၊ ၿမိဳ႕ျပည္ေျပာင္းေက၊ အေၾကာင္းသင့္၍၊ နန္းျမင့္တည္ရာ၊ ျပည္ေအာင္ခ်ာတြင္၊ နာနာဘာ၀၊ ဖုတ္ၿပိတၱာ႐ို႕၊ ၀င္ကာေရာက္ေက၊ ပေယာဂေၾကာင့္၊ မုခ်အမွန္၊ လူမ်ားစြာ၏၊ ခႏၶာသက္လွ်င္၊ ပ်က္ရျပန္ဟု၊ ထိပ္စြန္လက္ထား၊ ေလွ်ာက္တင္ပံုကို၊ မယံုျငား၍၊ ပယ္ထားၿပီးလွ်င္၊ ေနာက္ထပ္မံ၍၊ မတ္၀န္မ်ားကို၊ ေျပာၾကားအင္ကား၊ ေျမာ္ျမင္ဥာဏ္ဟိ၊ အျဖာျဖာကိုိ၊ လိမၼာတတ္ေက၊ မတ္က၀ိ႐ို႕၊ သေဖာလကၡဏာ၊ ရင္းအခ်ာျဖင့္၊ ေရာဂါကင္းေၾကာင္း၊ တတ္ၾကည္ပြန္၍၊ လြန္ထင္ရွားေက၊ သမားေကာင္းႏွင့္၊ ဆီးေကာင္းနည္းနာ၊ အျဖာျဖာကို၊ လွ်င္စြာခဏ၊ သိဟိျပန္ေသာ္၊ ငါ့ထံေမွာက္မွာ၊ ေလွ်ာက္ထားၾကဟု၊ ခ်သည့္အာဏာ၊ ထိုအခါတြင္၊ သက္၀ါႀကီးေျမာက္၊ ပညာရႊင္၍၊ ေက်ာ္ထင္လတ္ေက၊ မတ္တေယာက္က၊ တင္ေလွ်ာက္တံုက်င္၊ နန္းႀကီးသွ်င္ေက၊ ဘုရင္ဘုန္းေခါင္၊ ႄကြင္းမက်န္ေအာင္၊ ကၽြန္႔စကားကို၊ ရႊီနားေထာင္ပါ၊ မ်ားေျမာင္လူသား၊ ျဖစ္ပြားပါေက၊ ေရာဂါမ်ားေၾကာင့္၊ ပ်က္ျပားတံုပါ၊ ဤေၾကာင္းရာကား၊ မိစၦာစုန္းဖုတ္၊ နတ္ၿပိတၱာေလ၊ နာနာ႐ုပ္႐ို႕၊ ျပဳလုပ္တံုၾက၊ ပေရာဂေလ၊ ေဒါသမဟုတ္၊ က်မ္းအၫႊန္ႏွင့္၊ မွန္သ႐ုပ္ကို၊ ေဖာ္ထုတ္လွ်က္သာ၊ ျပရပါမူ၊ ရာဇာစံျမန္း၊ ၿမိဳ႕တခိုကို၊ ရီၫို၀န္းလို႔၊ ညစ္ညမ္းရႊံ႕ႏြံ၊ အင္းအိုင္ရံေက၊ ပုဇြန္လိပ္ငါး၊ ေပ်ာ္ျမဴးအင္ေက၊ မွက္ျခင္မ်ား၍၊ တြင္ျငားနာမ၊ မ်ားလူဗိုလ္႐ို႕၊ ေခၚဆိုေျပာေက၊ ေနာပကဟု၊ ေဒသဤမွာ၊ မိုးခ်ိန္ခါတြင္၊ မရြာမသြန္၊ မိုးေခါင္ျပန္ေသာ္၊ ပူလြန္ျပင္းျပ၊ လူမ်ားစြာ႐ို႕၊ ေရာဂါရ၍၊ ၀ါတပုတိ၊ မည္ဟိတြင္ၿပီ၊ ဓာတ္ႏွစ္လီမွာ၊ ကဲလြန္တံုထ၊ ငုတ္တံုပါေက၊ အာကာသေၾကာင့္၊ ဥဏွေတေဇာ၊ တြင္းသ႑န္မွာ၊ လြန္ျပန္႔ေျပာ၍၊ ပ်က္ေခ်ာတလီ၊ ပထ၀ီေၾကာင့္၊ အမွီမရ၊ ၀ါေယာကန္၍၊ ၀မ္းသြန္ျခင္းမွာ၊ ထန္ျပင္းလွ၏၊ ထိုကတဖန္၊ ကူးစက္ဟန္မွာ၊ ၫွီနံပုတ္ျငား၊ ယိုစီးက်င္ေက၊ မစင္အားကို၊ ယင္မ်ားအံုကာ၊ စားေသာက္ပါ၍၊ ပ်ံကာတျခား၊ လူမ်ားစြာ၏၊ အစာမ်ားမွာ၊ နားလတ္တံုဘိ၊ ထိုအစာကို၊ ယူကာပြားေက၊ စားေသာက္မိ၍၊ ျဖစ္သည့္ေရာဂါ၊ ထိုအနာမွာ၊ ျမန္စြာကူးစက္၊ ဤပံုစံသို႔၊ ျပန္ကာေျပာင္းေက၊ ေထာင္ေသာင္းဆက္၏၊ တခ်က္ေနာက္မွာ၊ ဤေရာဂါ၏၊ ျဖစ္ရာမူလ၊ ေသာက္သံုးနီေက၊ ရီကစဟု၊ ရွိကမိန္႔မွာ၊ စကားလာေၾကာင့္၊ ခုခါထင္လင္း၊ ဤျပည္ရြာမွာ၊ ေရာဂါကင္းေအာင္၊ ရီတြင္းရီကန္၊ သန္႔ယွင္းရန္ကို၊ ေကာင္းမြန္ျပဳျငား၊ ေနာင္တလီတြင္၊ ေသာက္ရီမ်ားကို၊ ႀကိဳထားတံုျပန္၊ ယင္နားလာေက၊ အစာမ်ားကို၊ မစားရန္တည္း၊ တဖန္သိအပ္၊ စြတ္စိုစိုႏွင့္၊ ထိုအ၀တ္ကို၊ မကပ္ေယွာင္ခြာ၊ အိမ္တခြင္ေလ၊ ျပင္အတြင္းပါ၊ သန္႔ယွင္းရာဟု၊ က်မ္းလာစကား၊ ဤနည္းလာကို၊ ေဆာင္ကာထားလွ်င္၊ ႀကီးထြားလွစြာ၊ ဤေရာဂါလွ်င္၊ ကင္းကြာလိမ့္မည္၊ မင္းဘုရင္ကို၊ ဦးတင္ေျမႇာက္လို႔၊ ေလွ်ာက္လတ္ေပေသာ္၊ ဘုန္းႄကြယ္မင္းလွ၊ မတ္ေတာ္၀န္၏၊ တင္ဟန္မ်ားကို၊ ရႊင္အားရ၍၊ မ်ားစြျပည္သူ၊ ခႆိန္းသူ႐ို႕၊ ထပ္တူထပ္မွ်၊ နည္းယူသင္၍၊ အားအင္ထုတ္ေက၊ ျပဳလုပ္ၾကဟု၊ ခ်သည့္အာဏာ၊ ထိုအခါတြင္၊ ျပည္ရြာအတြင္း၊ ထိုနမူကို၊ စံယူထုတ္ေက၊ ျပဳလုပ္ျခင္းေၾကာင့္၊ ၿမိဳ႕တြင္းျပည္ရြာ၊ ထိုယင္နာမွာ၊ ျမန္စြာကင္းေပ်ာက္၊ ျပည္ႀကီးသွ်င္မွာ၊ ရႊင္၀မ္းေျမာက္လို႔၊ တင္ေလွ်ာက္နည္းၫႊန္၊ မတ္ေတာ္၀န္ကို၊ ဆုမြန္ခ်ေထြ၊ သီဟာပ်ံႏွင့္၊ ေ၀ယ်ံနန္းမွာ၊ ခ်ီမႊမ္းေရေလး။

(၁၇) ခ်ီမႊန္းမေယၾသဘာ၊ ျပဳတံုပါေက၊ ရာဇာထြတ္ထား၊ တေအကာမွာ၊ ေတဇာလႊမ္းေက၊ စႏၵားလွ်င္၊ တည္ထားစံလင့္၊ မ်ားဗိုလ္တာ႐ို႕၊ ပ်က္ကာဆံုးေက၊ ကံသံုးဆင့္၍၊ ထီးဖြင့္မၾကာ၊ တႏွစ္တာတြင္၊ စြန္႔ခြာၿပီးလစ္၊ သကၠရာဇ္လွ်င္၊ ႏွစ္ရာ့ေလးဆယ္၊ ကိုးခု၀ယ္တြင္၊ ဌာေနသီရိ၊ ေသအခ်ာျဖင့္၊ ေ၀သာလိကို၊ ေျပာင္းရႊိတည္ေထာင္၊ မတ္မ်ားေျမာင္ႏွင့္၊ ရႊင္မညီးေအာင္၊ စံၿပီးေနာင္တြင္၊ ျပည္ေဘာင္တ႐ိုး၊ ရႊီျပည္သူေလ၊ လူအမ်ား႐ို႕၊ စီးပြားတိုးေအာင္၊ ပံ့ပိုးေကာင္းစြာ၊ ဆယ္ေျမာင္းတာႏွင့္၊ လယ္ယာမ်ားျပား၊ တိုးခ်ဲ႕ျပန္ေက၊ စီမံထားလို႔၊ တပါးေနာက္တြင္၊ တိုင္းျပည္ခြင္၌၊ လူသွ်င္အမ်ား၊ သီေရာဂါ႐ို႕၊ ကင္းကြာျငားေအာင္၊ ဆီး၀ါးပညာ၊ သင္အံ့ငွါလွ်င္၊ တရြာတေယာက္၊ မင္းရာဇာေက၊ ဘ႑ာေထာက္လို႔၊ တတ္ေျမာက္ေအာင္ပင္၊ ျမတ္ဆရာႏွင့္၊ ေ၀သာၿမိဳ႕မွာ၊ ေခၚလို႔သင္၍၊ လူသွ်င္သီးသီး၊ တိုင္းၿမိဳ႕ရြာမွာ၊ က်မၼာရီးကို၊ အားပီးကူညီ၊ တတ္လိမၼာေက၊ ဆရာမ်ားႏွင့္၊ ကုစားစီလို႔၊ တလီထိုမွ၊ ေရာင္းအ၀ယ္ကို၊ တြင္က်ယ္လွေအာင္၊ ေမာင္းကရာဇူ၊ ေဟာင္းသစ္ဟူ၍၊ ညီတူျပဳျငား၊ ရႊီျပည္သူ႐ို႕၊ သံုးတံုျငားေက၊ သြန္းထားေသခ်ာ၊ လြန္ၾကည္လင္၍၊ ေငြစင္ျပားေက၊ ဒဂၤါးမွာလွ်င္၊ မဟာစႁႏၵား၊ ျမတ္ဘုန္းမိုေက၊ ထိုမင္းမ်ား၏၊ မြီးဖြားတံုျပန္၊ စနီနံကို၊ အမွန္ခပ္ႏွိပ္၊ ႀကံစံုျပန္ေက၊ ႏြားတံဆိပ္ႏွင့္၊ ေရာင္ဖိတ္၀င္းျဖာ၊ တဖက္မွာတြင္၊ ရာဇာေဆာင္းထိုက္၊ နာရဏီေလ၊ သိင္ဂီစစ္ေက၊ မကိုဋ္ပံုစံ၊ ေနာက္တဖန္ကား၊ ၾကာလြန္ရွိက၊ ၿမိဳ႕ဓညာမွာ၊ ေတဇာပေက၊ သူရိယရာဇာ၊ ဆက္ႏြယ္လာဟု၊ ေဖာ္ကာၫႊန္ျပ၊ စုံုအညီေက၊ နီႏွင့္လကို၊ ပီသေကာင္းမြန္၊ မကိုဋ္ေတာ္၏၊ အေပၚထိပ္မွာ၊ ခပ္ႏွိပ္ျပန္၍၊ ပံုစံႏွစ္ရပ္၊ ငါးမူးဟူ၍၊ သံုးယူစြဲေက၊ မူခြဲခတ္ႏွင့္၊ တခ်ပ္သံုးရန္၊ ႏွစ္ပံုစံကို၊ သြန္းျပန္မ်ားျပား၊ ရခိုင္ျပည္ေလ၊ နယ္အႏွံ႔မွာ၊ ျဖန္႔လတ္ျငားေသာ္၊ ေဖာက္ကားေရာင္း၀ယ္၊ အသြယ္သြယ္မွာ၊ တြင္က်ယ္ျပန္႔ေျပာ၊ ျမစ္နဒီေလ၊ ရီတေၾကာမွာ၊ သေဘၤာလွီယင္၊ ေလာင္းလြန္းၾကင္႐ို႕၊ ထြက္၀င္ေသာင္းေသာင္း၊ တျခားျပည္က၊ ကုန္သည္ေပါင္းလည္း၊ ေရာင္းရန္၀ယ္ရန္၊ လာၾကျပန္ေသာ္၊ ကုန္၀န္တင္ခ်၊ သြယ္အယူေက၊ လြယ္ကူလွေအာင္၊ လွပခိုင္မာ၊ ေက်ာက္မ်ားစြာျဖင့္၊ စီကာလုပ္ထား၊ ဆိပ္ကမ္းၿခီမွာ၊ ေက်ာက္လွီကားကို၊ စႁႏၵားမင္းမြန္၊ ျပဳလုပ္ျပန္၍၊ ေငြခြန္တိုးပြား၊ ေ၀သာလီမွာ၊ လြန္စည္ကားလို႔၊ ဘုရားျမတ္စြာ၊ သာသနာကို၊ ပမာနီလ၊ ထိန္ထိန္ျဖာေက၊ ေရာင္၀ါပေအာင္၊ မစေကာင္းစြာ၊ ေဆာင္ရြက္ကာျဖင့္၊ ေ၀သာၾကငွန္း၊ ရႊီနန္းေဆာင္မွာ၊ ဘုန္းေရာင္ထြန္းလို႔၊ စံျမန္းေပ်ာ္ရာ၊ နန္းသက္တာကို၊ ရြီကာတြက္ေသာ္၊ ငါးဆယ္ေက်ာ္၍၊ စြန္းေပၚခုနစ္၊ ပြားတက္လာေက၊ ေကာဇာႏွစ္ကို၊ တြက္စစ္ျပန္ေျမာက္၊ ကိန္းသခ်ၤာေလ၊ သံုးရာေျခာက္တြင္၊ ဘုန္းေတာက္ပါရမီ၊ မဟာဆီြေက၊ သာဂီမင္းမ်ဳိး၊ သက္အရြယ္လွ်င္၊ သွ်စ္ဆယ့္ကိုးမွာ၊ ပ်က္ၫႈိးဇာတာ၊ ၿမိဳ႕ေ၀သာကို၊ စြန္႔ကာတဖန္၊ ႐ုပ္ခႏၶာေလ၊ ပ်က္ကာယြင္းေက၊ နတ္နန္းစံလို႔၊ တဖန္ေနာက္မွ၊ သူရိယဟု၊ ရာဇစႁႏၵား၊ မတ္ေပါင္းရံ၍၊ စိုးစံျငားေက၊ ထင္ရွားေက်ာ္ဟိုုး၊ ႏွင္းသက္ေ၀လွ်င္၊ ေလးဆယ္ကိုးတည္း၊ ႏြယ္႐ိုး၀ံသ၊ ဆက္ႏြယ္ျပန္၍၊ ဘုန္းကံပေက၊ ေမာလရာဇာ၊ နန္းစံမွာကား၊ အ႒ာစာရ၊ မင္းေပါလလွ်င္၊ ရကၡပူရီ၊ ေ၀သာလီကို၊ ခြန္စီစိုးေျမာက္၊ ၿမဲမသြယ္ေက၊ ေလးဆယ္ေျခာက္ႏွင့္၊ ထိုေနာက္တ၀၊ ျပင္းအာဏာႏွင့္၊ မင္းကာလလွ်င္၊ န၀စတၱာ၊ ၿမိဳ႕ေ၀သာကို၊ စံလာၿပီးေျမာက္၊ မင္းျပည္ပိုင္ေလ၊ စဥ္မပ်က္ေက၊ ငါးဆက္ေရာက္ေသာ္၊ ထက္ေအာက္လႊမ္းေက်ာ္၊ တုမေပၚေအာင္၊ ဘုန္းေတာ္ႀကီးလွ၊ တိုင္းႏိုင္ငံကို၊ စိုးျပန္ရေက၊ ထူလစႁႏၵား၊ တြင္ျငားတျဖာ၊ အာနႏၵာဟု၊ သညာဘြဲ႕႔ရ၊ ထိုဘုရင္မွာ၊ ၾကင္မ၀ေက၊ အလွႀကံညီ၊ ႐ူပိနီဟု၊ ေဒ၀ီရတနာ၊ ဘြဲ႔သညာမွာ၊ ကုမၼာမိဖုရား၊ လွေအာင္ခ်ာကို၊ ေတာင္ညာထားလို႔၊ စံစားတံုလစ္၊ မွတ္သခ်ၤာေလ၊ ေကာဇာႏွစ္လွ်င္၊ တြက္စစ္ငါးရာ၊ ေရာက္ေသာခါတြင္၊ သံုးျဖာပိဋကတ္၊ ျမတ္ဇိေနာ္ေလ၊ ေဟာေဖာ္ဘိေက၊ ပရိယာတ္ကို၊ ႀကီးခ်ပ္၌မွာ၊ ရြီးထိုးကာျဖင့္၊ သံဃာယနံ၊ ပဥၥနံကို၊ မင္းမြန္ေစာထီး၊ ၿမိဳ႕ေ၀သာမွာ၊ သံဃာမ်ားႏွင့္၊ တင္ထားၿပီးေသာ္၊ ပ်က္စီးျပန္ခါ၊ ေနာက္ရာဇာ႐ို႕၊ ထပ္ခါျပဳစု၊ လုပ္ႏိုင္ရန္ကို၊ စိတ္ႀကံျပဳလို႔၊ ေကာင္းမႈဒါန၊ တာသံုးေထာင္ႏွင့္၊ ေဂါင္အခ်ဳပ္ေက၊ သဂုၤတၱဟု၊ နာမတြင္ျခင္း၊ သရက္ရြာႏွင့္၊ လက္ကာတြင္းကို၊ စိတ္ရင္းျဖဴစြာ၊ လွဴလတ္ပါ၍၊ အကၡရာရြီးမွတ္၊ ႀကီးခ်ပ္လႊာမွာ၊ ေကာင္းစြာႏွိပ္ေက၊ တံဆိပ္ခတ္လို႔၊ မင္းျမတ္ဘုန္းႄကြယ္၊ ေသအခ်ာျဖင့္၊ ရွည္ၾကာမွတ္ေအာင္၊ ထားလတ္ေတေလး။

(၁၈) ထားလတ္ျငားေက၊ စႁႏၵားရာဇာ၊ အာနႏၵာလွ်င္၊ ဘာသာေကာင္းက်ဳိး၊ စည္ပင္သာေအာင္၊ ျပည္ရြာက်ဳိးကို၊ အားႀကိဳးစိတ္ႀကံ၊ လုံ႔လသန္၍၊ စီမံျပဳလစ္၊ ရွိဘုန္းကံေၾကာင့္၊ နန္းစံစိုးေက၊ ဆယ့္ကိုးႏွစ္တြင္၊ သကၠရာဇ္ေကာဇာ၊ တြက္စစ္ခါ၀ယ္၊ ငါးရာတဆယ္၊ ခုႏွစ္ကယ္တြင္၊ ကံေခဆိုးလွ၊ ျမတ္ရာဇာမွာ၊ နတ္ရြာႄကြေသာ္၊ သားလွသက္ႏွံ၊ တိုင္းႏိုင္ငံကို၊ ပိုင္စံစိုးဘိ၊ ထူးကဲလြန္၍၊ ဘုန္းကံဟိေက၊ သီရိစႁႏၵား၊ တသာဂီေက၊ ဇာနီဖြားမွာ၊ သက္ထားၾကင္ယာ၊ သာ၀ိတာဟု၊ ေတာင္ညာႏွမ၊ နတ္ဆင္းညီေက၊ ေဒ၀ီလွကို၊ ကဥၥနမာလာ၊ ဘြဲ႕သညာျဖင့္၊ တင္ကာေျမႇာက္ထား၊ အတန္တန္ေလ၊ မတ္၀န္မ်ားႏွင့္၊ ခစားရံပတ္၊ ညီးလူလူျဖင့္၊ ထီးျဖဴမိုးေက၊ အုပ္စိုးလတ္လို႔၊ လႊမ္းပတ္ေက်ာ္လစ္၊ နန္းဘံုပ်ံမွာ၊ စံသည္ႏွွစ္ကို၊ ရြီစစ္တြက္က်ဳံး၊ ႏွစ္ေလးဆယ္ႏွင့္၊ စြန္း၀ယ္သံုးတြင္၊ ရွိထံုးစဥ္လာ၊ ႏွစ္ေကာဇာလွ်င္၊ ငါးရာေျခာက္ဆယ္၊ ေရာက္ခါ၀ယ္တြင္၊ သံုးသြယ္ပိဋကတ္၊ ေစာဗုဒၶါ၏၊ ႃမြက္ခါထုတ္ေက၊ မုကၡပါတ္ကို၊ ၿပီးျပတ္စံုစြာ၊ ႀကီးခ်ပ္မွာ၌၊ သံဃာမ်ားေျမာင္၊ ေပါင္းႏွစ္ေထာင္ႏွင့္၊ ရြတ္ေဆာင္က်န၊ ေျမာက္ခ်ိန္ခါ၀ယ္၊ ငါးရာေျခာက္ဆယ္၊ ေရာက္လတ္ေပေက၊ ထိုသည္သကၠရာဇ္၊ ခန္းႀကံဳပါေက၊ ေကာဇာႏွစ္ကို၊ ၿဖိဳပစ္ၿပီးခါ၊ တစ္သခ်ၤာမွ၊ စကာရြီလစ္၊ တက္ပြားပါေက၊ ေကာဇာသစ္လွ်င္၊ တြက္စစ္ႏွစ္ဆယ္၊ ကိုးခုေကတြင္၊ ဘုန္းႄကြယ္ရာဇာ၊ စုတိျပန္၍၊ နတ္ထံႄကြေသာ္၊ သိဂၤစႁႏၵား၊ သားသက္ႏွံလွ်င္၊ နန္းစံျငားလို႔၊ ညာထားႏွမ၊ သြန္း႐ုပ္ဟန္သို႔၊ သု၀ဏၰႏွင့္၊ တူကြမကြာ၊ တိုင္းရကၡာကို၊ အာဏာျဖန္႔မိုး၊ ခ်ဳပ္အခ်ာျဖင့္၊ အုပ္ခါစိုးလို႔၊ အမ်ဳိးဘာသာ၊ သာသနာကို၊ လြန္စြာေျမႇာက္စား၊ ၿမိဳ႕ျပည္ရြာလွ်င္၊ သာယာျငားေအာင္၊ ဆယ္ပါးဓမၼ၊ ရွိစဥ္လာေက၊ ရာဇာထံုးကို၊ ႏွလံုးမွ်၍၊ သဂၤဟေလးတန္၊ ဒါန၀ွမ္၍၊ နန္းစံစိုးေျမာက္၊ ႏွစ္ၾကာရွည္ေက၊ ေျခာက္ဆယ္ေျခာက္တည္း၊ ထိုေနာက္တျဖာ၊ ႏွစ္ေကာဇာကား၊ ပဥၥာန၀၊ ေရာက္ေသာခါ၌၊ ဇရာက်လို႔၊ ရာဇဘုရင္၊ ကုသိုလ္ဟုန္လွ်င္၊ ကုန္ကာခန္းေက၊ နတ္နန္း၀င္လို႔၊ ထိုျပင္ေနာက္မွ၊ ႏႈံးမတန္ေအာင္၊ ဘုန္းကံပေက၊ စူဠစႁႏၵား၊ တြင္မည္ဆိုေက၊ ထိုမင္းသားမွာ၊ ညာထားႏွမ၊ တိုက္ေလးေဆာင္မွာ၊ ကိုယ္ေရာင္ပေက၊ စႏၵေဒ၀ီ၊ မေဟသီႏွင့္၊ ရႊီစီဘံုနန္း၊ မွဴးမတ္၀န္႐ို႕၊ ပတ္ရံ၀န္းေက၊ စံျမန္းေပ်ာ္ရာ၊ တရံခါတြင္၊ ရာဇာမင္းဖ်ား၊ ဦးရစ္နာလွ်င္၊ ျဖစ္လာျငား၍၊ ဆီး၀ါးစံုစြာ၊ အျဖာျဖာႏွင့္၊ ဆရာအမ်ား၊ အတန္တန္လွ်င္၊ ကုျပန္ျငားလည္း၊ ျဖစ္ပြားေရာဂါ၊ မခ်မ္းသာေသာ္၊ ရာဇာဘုန္းဟိ၊ မတ္စံုလင္ႏွင့္၊ တိုင္ပင္ၫႇိလို႔၊ က၀ိဥာဏ၊ ရႊီတိုင္းဘံုမွာ၊ ဂုဏ္ေရာင္ပ၍၊ သာမယဇၨဳ၊ ဣသွ်ဳတြင္ထား၊ က်မ္းသံုးဘံုကို၊ တတ္တံုျငားေက၊ ဟူးရားအေက်ာ္၊ ပုဏၰားေတာ္ကို၊ ပင့္ေခၚယူလွ်က္၊ မင္းရာဇာ၏၊ ဇာတာကြက္ကို၊ တြက္ခ်က္ေသာခါ၊ ျဗဟၼဏာေက၊ ဆရာျမတ္မွာ၊ ေဟာလတ္ရာကား၊ မဟာေတဇ၊ ဘုန္းေတာ္ဟိန္ႏွင့္၊ ထိန္ထိန္ပေက၊ မင္းလွဘုန္းႄကြယ္၊ လြန္စည္ပင္၍၊ ရႊင္မညီးေက၊ သင္းထြီးျပည္တြင္၊ ရွိေ၀တ၀၊ အကုသိုလ္ေလ၊ ပိုမိုႀကီးေက၊ ခြီးျဖစ္ခလို႔၊ သီသတြင္ျပန္၊ ဦးေဂါင္းခြံကို၊ ပင္သန္ရိပ္၀န္း၊ ျမေညာင္ၫိုလွ်င္၊ မ်ဳိကာလႊမ္းလို႔၊ ကုန္ခန္းေဆာင္းလ၊ ရြက္က်င္ျပန္၍၊ ဂိမွာန္တြင္းမွာ၊ လီျပင္းထေသာ္၊ ကိုင္းမခက္သံ၊ ဘယ္ညာလန္၍၊ လႈပ္ျပန္တံုၾက၊ သို႔တြက္တာေၾကာင့္၊ ေရာဂါရလို႔၊ လွ်င္ဆြမၾကာ၊ ဦးရစ္နာေလ၊ ေရာဂါေကာင္းရီး၊ ပင္ေညာင္ၫိုကို၊ ဖ်က္ၿဖိဳလွီး၍၊ မီးႏွင့္လည္းတိုက္၊ ဖြီးဖြီးျဖဴ၍၊ ျပာပံုျဖစ္လွ်င္၊ စင္စစ္မွန္စြာ၊ ဤအနာမွာ၊ ေကာင္းပါလိမ့္မည္၊ မင္းဘုရင္ကို၊ ဦးတင္ေျမႇာက္လို႔၊ ေလွ်ာက္လတ္ေပေသာ္၊ ဌာေနသီရိ၊ သင္းထြီးျပည္ဟု၊ အမည္ဟိေက၊ ဘုမၼိသု၀ံ၊ ရႊီတိုင္းေဖာင္မွာ၊ ျမေရာင္လႊမ္းေက၊ ေညာင္နန္းထံသို႔၊ လွ်င္ျမန္မၾကာ၊ ျမတ္ဗိုလ္တာျဖင့္၊ ရံကာပတ္၀န္း၊ လွီနာ၀ါျဖင့္၊ ခ်ီကာလွမ္းလို႔၊ ထူးဆန္းတင့္တယ္၊ မ်ားလူသွ်င္႐ို႕၊ ရႊင္မညီးေက၊ သင္ထြီးျပည္တြင္၊ ေရာက္ေပတံုလစ္၊ ပင္ေညာင္ၫိုကို၊ လဲွၿဖိဳပစ္လို႔၊ မီးတိုက္ၿပီးေထြ၊ မိမိျပည္ကို၊ ျပန္သည္ကာလ၊ သမုဒ္က်ယ္ေက၊ ပင္လယ္၀တြင္၊ ျပင္းျပလီဟုန္၊ တိုက္လတ္တံုေသာ္၊ ဗလံုထိုးႄကြ၊ ကၽြတ္ကၽြတ္ဆူ၍၊ ယက္ျဖဴဆိုင္းေက၊ လႈိင္းႀကီးထလို႔၊ မ်ားလွရာေထာင္၊ လွီမ်ားေျမာင္ႏွင့္၊ ဘုန္းေခါင္ေစာထီး၊ စီးကာေပ်ာ္ေရ၊ လွီေတာ္ႀကီးမွာ၊ ပ်က္စီးျမဳတ္နစ္၊ သမုဒ္က်ယ္ေက၊ ပင္လယ္ျမစ္မွာ၊ ဧကရာဇ္ဘုန္းႄကြယ္၊ သက္ခႏၶာေလ၊ ရီမွာတံုးေက၊ ဆံုးလီေရေလး။

(၁၉) ဆံုးပ်က္ပါေက၊ ရာဇမင္းလွ၊ နန္းစံလီေက၊ သတၱိသႏွင့္၊ သက္ကားငါးဆယ္၊ ေျခာက္ႏွစ္ကယ္တြင္၊ ေရာက္သည္ေကာဇာ၊ သကၠရာဇ္ကို၊ တြက္စစ္ပါေသာ္၊ ဧကာတိအစ္၊ ကိန္းသခ်ၤာလွ်င္၊ မွန္စြာျဖစ္လို႔၊ ျမႏွစ္ပံုခ်ီ၊ မဟာဆြီေက၊ ဇာနီမွန္ျငား၊ ဘုန္းေတာ္ျဖာ၍၊ အာဏာလႊမ္းေက၊ စႁႏၵားဟု၊ ထင္ရွားေက်ာ္ေျမာက္၊ ျပည္ရခိုင္မွာ၊ မည္မပ်က္ဘဲ၊ ကိုးဆက္ေျမာက္တြင္၊ ျပတ္ေတာက္ၿပီးေထြ၊ ၿမိဳ႕ေ၀သာမွာ၊ ထိုခါတံုးေက၊ ဆံုးလီေရဟု၊ ေက်ာ့ေမႏွမ၊ ပန္းျဖဴေအာင္ေလ၊ ပ်ဳိေမာင္ေခ်ာကို၊ ေျပာလတ္ကလွ်င္၊ လွပ၀င္းေျပာင္၊ ပန္းျဖဴေအာင္က၊ ေဇာင္လည္းတသြယ္၊ သိလိုရာကို၊ ခြဲကာျခမ္း၍၊ မီးျမန္းေရကား၊ တင့္တယ္သန္႔ယွင္း၊ လွေမပ်ဳိ၏၊ ေျပာဆိုျခင္းႏွင့္၊ မိုးတြင္းအခါ၊ ေမာင္႐ို႕ရြာက၊ က်မ္းစာတတ္လွ၊ သက္ႀကီးအိုေက၊ ေမာင္ၫိုဘ၏၊ ေျပာျပျခင္းရာ၊ ၀တၳဳပံုမွာ၊ မူလွ်င္ကြဲေက၊ နည္းနည္းကြာဟု၊ ထိုခါကာလ၊ ကြဲျခင္းရာကို၊ ေထာက္ကာျပလွ်င္၊ ယွင္းပါရစီ၊ ရႊီ႐ုပ္သြင္သို႔၊ သဇင္ခက္ေက၊ ေမာင္သက္၀ီဟု၊ ေမရႊီႏွမ၊ ႏႈတ္သံခ်ဳိႏွင့္၊ ေျပာဆိုျပလွ်င္၊ ေမလွေျပာက်င္၊ ရာဇ၀င္၌၊ ဘုရင္မင္းဖ်ား၊ ဘုန္းေတာ္ေရာင္ျဖင့္၊ ေတာက္ေျပာင္ရႊမ္းေက၊ စႁႏၵားလွ်င္၊ ႀကီးမ်ားက်ယ္စြာ၊ ျမစ္သီတာတြင္၊ နာ၀ါကြဲအက္၊ သက္ခႏၶာလွ်င္၊ ရီမွာပ်က္ဟု၊ ဆိုခ်က္တ၀၊ သက္ႀကီးအိုေက၊ ေမာင္ၫိုဘကား၊ ေတဇလွ်ံႂကြား၊ စႁႏၵားကို၊ နဂါးရာဇာ၊ ႏွစ္ယူကာျဖင့္၊ သဲခ်ာသက္မွ်၊ ယဥ္ႏုနယ္၍၊ ရြယ္မႀကီးေက၊ သမီးလွႏွင့္၊ တူကြႏွစ္ျဖာ၊ ေဘာဂျပည္ေလ၊ ဌာေနရပ္မွာ၊ လက္ထပ္ခါျဖင့္၊ ဟိပါလီေရ၊ သက္ႀကီးအိုေက၊ ေမာင္ၫိုဘက၊ ေျပာျပေပလို႔၊ ဤသည္ႏွစ္၀၊ စကားလာမွာ၊ ျခားကြာၾကဟု၊ ေမာင္ကေျပာခါ၊ သိန္းေက်ာ့ေ၀ေလ၊ ေမအလွမွာ၊ ယွင္းၿပရာကား၊ ကမၻာေလာက၊ တိုင္းႏိုင္ငံေလ၊ အနႏၲတြင္၊ မ်ားစြျဖာျဖာ၊ ခပ္သိမ္းသူေလ၊ လူအမ်ား၏၊ စကားမွာ၌၊ စဥ္လာတႏႈံး၊ ေျပာၾကေပေက၊ ၿမိဳ႕ျပည္လံုးႏွင့္၊ ရပ္သံုးရြာသံုး၊ နန္းလယ္တြင္မွာ၊ ဘုရင္သံုးဟု၊ ဆိုထံုးဟိရာ၊ ယခုမွာ၌၊ ဆိုကာထားေက၊ စကားလာလွ်င္၊ ရာဇာမင္းသံုး၊ ဆန္းအယဥ္ေက၊ နန္းစဥ္ထံုးျဖင့္၊ ရႊီဘုန္းထင္ရွား၊ စႁႏၵားေက၊ မင္းဖ်ားဘုရင္၊ ေဘာဂျပည္ေလ၊ ဌာေနနန္းမွာ၊ စံျမန္းသွ်င္ဟု၊ စာတင္ထားလို႔၊ ရွည္လ်ားႏွစ္တာ၊ ေခတ္မ်ားစြာလွ်င္၊ ၾကာကာေျပာင္းရႊိ၊ ေနာက္ေနာင္လာေက၊ ပညာဟိဟု၊ က၀ိဆရာ၊ အျဖာျဖာ႐ို႕၊ ကဗ်ာရတု၊ ဧအံဆို၍၊ ထို၀တၳဳကို၊ ျပဳစုေသာခါ၊ စာနဂိုမွာ၊ အပိုသြင္းလို႔၊ ရြီးျခင္းရာေၾကာင့္၊ ပမာတင္အပ္၊ ရႊီသိဂႌကို၊ ဖိုမွာေႏွာေက၊ ႀကီးေရာစပ္ေယာင္၊ ေနာက္ထပ္တျဖာ၊ ဥပမာႏွင့္၊ တူစြာသေဘာ၊ မုေယာတန္ေလ၊ ဆြမ္းဆန္ဖြီးမွာ၊ ႄကြက္ခ်ီးေရာေယာင္၊ အေဟာရွိလြန္၊ သမိုင္းမွန္မွာ၊ ပိုလွ်ံမုသား၊ လူမ်ားစြာ႐ို႕၊ နာသာျငားေအာင္၊ နဂါးနန္းဘံု၊ ယခုဆိုေက၊ ထိုမင္းဖ်ားမွာ၊ စံစားလႈံဟု၊ တဖံုတနည္း၊ ရာဇ၀င္မွာ၊ စာတင္ကြဲလို႔၊ မွားလြဲပိုလြန္၊ ရြီးထားဟန္ကို၊ ပန္းတန္ယဥ္ႏြဲ႕၊ ေမာင္ပ်ဳိျဖဴမွာ၊ မယံုကဲ့ေႏွာင့္၊ ထိုသည့္ထံုးမူ၊ အလံုးစံုကို၊ ယံုသူတခ်ဳိ႕၊ မယံုသူေလ၊ လူတခ်ဳိ႕ႏွင့္၊ ႏွစ္မ်ဳိးကြဲျပား၊ ျပည္ရခိုင္ေလ၊ မ႑ိဳင္တြင္းမွာ၊ အျငင္းပြားေရ၊ အမွားအမွန္၊ သိစီရန္ကို၊ တဖန္နည္းငယ္၊ နတ္ဆင္းေယာင္သို႔၊ ေမာင္ပန္းကံုးကို၊ ယွင္းအံုးမည္ေလ၊ ၾကာရွည္ႏွစ္တာ၊ ဟိေသာခါတြင္၊ မဟာေစာထီး၊ ျပင္းအာဏာႏွင့္၊ မင္းဘာႀကီးလွ်င္၊ ထိန္ညီးေတဇာ၊ တိုင္းႏိုင္ငံကို၊ ပိုင္စံမိုးလို႔၊ အုပ္စိုးခါတြင္၊ ရာဇာမင္းဘုန္း၊ နန္းရိပ္ၿမိဳင္မွာ၊ လက္ကိုင္သံုးေက၊ တိုင္းလံုးေက်ာ္စြာ၊ ဆီးဆရာဟု၊ ႀကီးစြာဂုဏ္ဟိတ္၊ သီတင္း၀ွန္းေက၊ နန္းတံဆိပ္ႏွင့္၊ ပ႑ိတ္ေက်ာ္ေခါင္၊ ဓာတ္မ်ားစြာကို၊ ခြဲကာစမ္းေက၊ ေပၚထြန္းေအာင္လွ်င္၊ ေနာက္ေနာင္ရွည္လ်ား၊ ရခိုင္ျပည္မွာ၊ လူငယ္မ်ား႐ို႕၊ သိၾကားစီမႈ၊ ဆန္းတဖန္ေလ၊ က်မ္းဂန္ျပဳေက၊ ဓာတုစိႏၲာ၊ အမည္ဆိုေက၊ ထိုသည္က်မ္းက၊ ၫႊန္းျပရာတြင္၊ ကမၻာမဟီ၊ ကုန္းထက္ၿမီမွာ၊ တူညီက်က္စား၊ သတၱ၀ါေလ၊ ေထာင္ရာမ်ားႏွင့္၊ လူသားတတန္၊ တိရိစၦာန္႐ို႕၊ ႐ုပ္နာမ္ႏွစ္ရပ္၊ တည္ျမဲျပန္၍၊ ရွင္သန္လတ္ေအာင္၊ ႏွမ့္စပ္မ်ားစြာ၊ ဤကမၻာတြင္၊ ဇီ၀ါဓာတု၊ ေငြ႕ရည္စိုေက၊ ထိုဓာတ္စုလွ်င္၊ ရီထုေအာက္ဆိုင္၊ လီ၀ါယာႏွင့္၊ သြင္းကာေဖာက္ေက၊ မေရာက္ႏိုင္၍၊ ေတာၿမိဳင္က်က္စား၊ တိရိစၦာန္ေက၊ ပိုးႏွံမ်ားႏွင့္၊ လူသား႐ို႕သည္၊ ရီေအာက္မွာလွ်င္၊ ခႏၶာသက္ေက၊ ဆံုးပ်က္ေတဟု၊ အတည္တက်၊ ဓာတ္က်မ္းမွာလွ်င္၊ ရြီးကာျပလို႔၊ ေဘာဂဌာေန၊ ရီေအာက္မွာ၌၊ တည္ကာထားေက၊ နဂါးျပည္တြင္၊ ဘုန္းႄကြယ္မင္းဖ်ား၊ တေအကာမွာ၊ ေတဇာလႊမ္းေက၊ စႁႏၵားလွ်င္၊ နဂါးသမီး၊ နန္းဘံုပ်ံမွာ၊ လွစံသီးႏွင့္၊ ေပ်ာ္မွီးစပၸါယ္၊ ဟိပါေရဟု၊ ဆိုေပတံုျငား၊ ယုတၱိယုတၱာ၊ မဟိပါဘဲ၊ ဆိုရာမ်ားကို၊ ပ်ဳိထြားပန္းျဖဴ၊ ၾကားျပန္တံုလည္း၊ မယံုပါက့ဲ၊ ရွိစာ႐ို႕ကို၊ အပိုခ်ဲ႕လို႔၊ ရြီးခဲ့သည္သာ၊ သိန္းေက်ာ့ေ၀ေလ၊ ပ်ဳိေမေခ်ာက၊ ေျပာေသာခါတြင္၊ ၀မ္းသာရႊင္ျပ၊ ပန္းျဖဴေအာင္ေလ၊ ပ်ဳိေမာင္ေခ်ာမွာ၊ သေဘာက်လို႔၊ ႏွမေက်ာ့ေ၀၊ ယုတၱိျဖာ၍၊ ရွည္ၾကာလွေအာင္၊ ယွင္းျပေပ၍၊ ေမာင္ေ၀ထင္လင္း၊ ဤပုစၧာကို၊ သကၤာကင္းလို႔၊ ယွင္းလတ္ပါၿပီ၊ ေနာက္ဆက္ခါျဖင့္၊ ေၾကာင္းရာမ်ားကို၊ ၾကားရစီဟု၊ ဆိုလီျပန္ေက၊ သိန္းေက်ာ့ေ၀ေလ၊ ေမအလွမွာ၊ မ်က္စခ်ဳိေမာ၊ သမိုင္းစဥ္ကို၊ စဥ္မပ်က္ေအာင္၊ ဆက္လို႔ေျပာေရ။

(၂၀) ဆက္ေျပာျပန္ေက၊ လွီျမန္စီးကာ၊ ဖီးရန္စြယ္ကို၊ ကာႄကြယ္ျပဳဖို႔၊ ရွိဦးလာေက၊ ေသနာမတ္စစ္၊ စြမ္းရည္သန္ေက၊ ထမၼရာဇ္လွ်င္၊ လွ်ပ္စစ္လီေယာင္၊ မီးခိုးေမွာင္သို႔၊ တိမ္ေတာင္ၫိုျမ၊ သမုဒ္က်ယ္ေက၊ ပင္လယ္၀တြင္၊ ျမင္ရတံုျပန္၊ သံေက်ာ္ေက်ာ္ႏွင့္၊ ေအာ္ကာဟစ္လို႔၊ ေျပာလိုက္ဟန္ကား၊ လွီျမန္ေတာ္သား၊ ရွိတပ္ခ်ီေက၊ ဗိုလ္ၿခီမ်ား႐ို႕၊ ႀကီးမားလွစြာ၊ အဏၰ၀ါေလ၊ သီဒါတြင္းမွာ၊ လီျပင္းလာမည္၊ သို႔ျဖစ္ေပ၍၊ ခု၀ယ္လွ်င္လွ်ား၊ စီးလာျပန္ေက၊ လွီျမန္မ်ားကို၊ တအားခတ္ကာ၊ ျမစ္ကမ္းယံကို၊ အျမန္ကပ္ေအာင္၊ ကူးခတ္ပါဟု၊ ေသနာဦးစီး၊ ဟစ္ေအာ္ကာျဖင့္၊ အာဏာပီးေသာ္၊ လွီႀကီးလွီငယ္၊ စီးၾကေပေက၊ စစ္သည္စစ္မွဴး၊ ျမစ္ကမ္းယံသို႔၊ အားမာန္တင္းေက၊ အျပင္းကူးလို႔၊ အားလံုးစံုစြာ၊ ေရာက္ေသာခါတြင္၊ လြန္စြာျပင္းလစ္၊ သမုဒ္က်ယ္ေက၊ ပင္လယ္တြင္းမွာ၊ လီျပင္းတိုက္လို႔၊ မျဖစ္အႏၲရာယ္၊ ရဲမက္ေတာ္ေလ၊ ေဖာ္တသင္းမွာ၊ လြတ္ကင္းေခ်၍၊ ထိုသည္ကာလ၊ လီျပင္းဟုန္ေလ၊ ရပ္တံုကလွ်င္၊ ေသနမဟာ၊ မင္းရာဇာကို၊ ေမွ်ာ္ကာေစာင့္လွ်က္၊ ထိုနီရာတြင္၊ ထြက္ခါစစ္ေက၊ ခုနစ္ရက္ထိ၊ ကုန္းႏွင့္ရီစပ္၊ ျမစ္ကမ္းသာမွာ၊ ၿခီရာထပ္ေအာင္၊ ရွာလတ္ေသာခါ၊ ဘုန္းေရာင္ျဖာေက၊ ရာဇာတုလြတ္၊ စီးကာေပ်ာ္ေက၊ လွီေတာ္ျမတ္လွ်င္၊ ကြဲျပတ္ပိုင္းကာ၊ သမုဒ္ရီေလ၊ ကမ္းၿခီစပ္မွာ၊ တြိလတ္ပါေသာ္၊ ထိုခါၿပီးမွ၊ ျပည္ႀကီးသွ်င္ေလ၊ သဇင္ကုံးကို၊ အဆံုးခ်လို႔၊ တိုင္းမေအာင္ခ်ာ၊ ၿမိဳ႕ေ၀သာကို၊ ျပန္လာတံုၾက၊ အာဂ်ိတ္ဆိုေက၊ ထိုသည္ကၽြန္းက၊ စခန္းခ်လွ်က္၊ စႏၵေဒ၀ီ၊ မေဟသီဟု၊ ေက်ာ္ညီထင္ရွား၊ ရႊီနန္းေတာ္မွာ၊ စံေပ်ာ္ဟိေက၊ မိိဖုရားကို၊ လွ်င္လွ်ားတလီ၊ ေၾကာင္းျခင္းဟန္ကို၊ တမန္မ်ားႏွင့္၊ ေလွ်ာက္ၾကားစီေသာ္၊ ေဒ၀ီအလွ၊ ဆြဆြခုန္္၍၊ ယမ္းပံုထဲမွာ၊ မီးခဲက်သို႔၊ ေဒါသျဖစ္ကာ၊ အေကာက္ႀကံ၍၊ စိတ္မာန္ျပင္းႏွင့္၊ ေျပာျခင္းရာကား၊ ရာဇာဘုန္းႄကြယ္၊ သင္းထြီးျပည္သို႔၊ လားမည္ျပဳခါ၊ စကားဆိုလွ်င္၊ ေမကိုၫႊန္းေက၊ သံုးခြန္းမွာေရ၊ ျပည္ရြာထံေမွာက္၊ ေမာင့္သက္ႏွံလွ်င္၊ ျပန္မေရာက္က၊ မင္းေျမႇာက္အံ့ငွာ၊ အေလာင္းရွာေသာ္၊ ေမာင္သာဆင္လတ္၊ န၀ရတ္ေက၊ လက္စြပ္ႏွင့္မူ၊ တန္ေသာသူကို၊ မင္းမူစီအပ္၊ ေနာက္တဖန္လွ်င္၊ ေျပာျပန္လတ္ေက၊ လက္စြပ္တန္သူ၊ အဖန္ဖန္လွ်င္၊ ရွာႀကံၾက၍၊ မရမူလွ်င္၊ ရႊီဘံုနန္းထဲ၊ ေမာင္လွ်င္ကိုင္ေက၊ နန္းစဥ္လွဲကို၊ ဆြဲကာလြယ္ကူ၊ တင္ႏိုင္သူကို၊ မင္းျပဳပါစီ၊ ေနာက္တလီလွ်င္၊ မွာသည္စကား၊ ညာနန္းစံမွာ၊ သေႏၶသားကို၊ ျမင္ဖြားတံုျပန္၊ အရြယ္တန္ေက၊ ႏိုင္ငံတိုင္းမ၊ ဘအမြီေလ၊ ရီႊၾကငွန္းကို၊ စံျမန္းရေယာင္၊ လွေမေခါင္မွာ၊ ႀကံေဆာင္မစ၊ သားသက္၀ီကို၊ ပီးလီရမည္၊ နန္းဘံုသာမွာ၊ အာဏာမွတ္လို႔၊ မိန္႔လတ္ေတခါ၊ (အမစြာေလ)၊ ေသနာပတိ၊ မတ္မဟာလွ်င္၊ ရာဇာပါးမွာ၊ ခစားဟိလို႔၊ ၾကားသိလတ္ရာ၊ မင္းျမတ္စြာႏွင့္၊ ငါရာစင္စစ္၊ လံုးရပ္ညီေက၊ တူသည္ျဖစ္၍၊ ရႊီႏွစ္သိဂၤါ၊ ရတနာေလ၊ ရာဇာလက္စြပ္၊ သူ႔လက္ႄကြယ္မွာ၊ တန္မည္မွတ္လို႔၊ မင္းျမတ္ကိုသာ၊ အဏၰ၀ါတြင္၊ လြန္စြာရက္စက္၊ ႐ုပ္ခႏၶာကို၊ ေဖ်ာက္ခါဖ်က္လို႔၊ အရွက္မဟိ၊ မင္းျပဳရန္ဟု၊ စိတ္ႀကံဟိေက၊ ဆိုးဘိယုတ္မာ၊ မတ္မိစၦာလွ်င္၊ လိမ္ကာလွည့္လွ်က္၊ အေကာက္ညာဏ္ႏွင့္၊ တမန္ဆက္ဟု၊ သြက္သြက္လည္းခါ၊ စိတ္မာန္ပါ၍၊ ကမၻာမႀကီ၊ ငါမသီေက၊ မနီစီရ၊ ၿမိဳ႕တိုင္းျပည္က၊ ႏွင္မည္ပဟု၊ ေမလွေတာင္ညာ၊ ႀကိမ္း၀ါးရာကို၊ ေသနာထြတ္ထား၊ မတ္ေတာ္၀န္မွာ၊ နာခံျပင္းေအာင္၊ သတင္းၾကားလို႔၊ ရွက္အားလည္းႀကီး၊ တိုင္းၿမိဳ႕ခြင္က၊ ၾကင္မယားႏွင့္၊ သားသမီးကို၊ ေခၚၿပီးယူလွ်က္၊ စစ္ေသနာႏွင့္၊ ျမစ္ညာထက္ကို၊ ဆန္တက္၀ီးစြာ၊ သင့္ျမတ္ရာမွာ၊ ၿမိဳ႕ရြာတည္ခ်၊ မ်ားဗိုလ္ၿခီႏွင့္၊ နီလီၾကေသာ္၊ တိုင္းမေအာင္ခ်ာ၊ ၿမိဳ႕ေ၀သာမွာ၊ ရာဇာကင္းဘိ၊ ေဆာင္ခ်က္လယ္ေက၊ ရေ၀တြင္းမွာ၊ မင္းမဟိေသာ္၊ မူးႀကီးမတ္ရာ၊ အျဖာျဖာႏွင့္၊ ေတာင္ညာထြတ္ထား၊ ညီလာ၀င္၍၊ တိုင္းပင္ျငားလို႔၊ စႁႏၵားမင္းမြန္၊ အပ္ခဲ့ျပန္ေက၊ ျပည္တန္ဖိုးျမတ္၊ ေရာင္၀င္းစိုေက၊ ထိုလက္စြပ္ႏွင့္၊ စမ္းသပ္ၿပီးခါ၊ ၿမိဳ႕ေ၀သာတြင္၊ ပတ္ကာလည္လွည့္၊ အႀကိမ္ႀကိမ္လွ်င္၊ အိမ္မလြတ္ေအာင္၊ စြပ္လို႔ၾကည့္လည္း၊ ၀င္းလဲ့ထိန္လွ်ံ၊ လက္စြပ္ပ်ံႏွင့္၊ တန္သူမဟိ၊ ရက္လၾကာေအာင္၊ ရွာမတြိေသာ္၊ ၿမိဳ႕ႀကီးကခြာ၊ ေတာရပ္ရြာတြင္၊ လည္ကာပတ္ေထြ၊ မင္းေလာင္းလ်ာကို၊ ခါမျပတ္ေက၊ ရွာလတ္ေတေလး။

(၂၁) ရွာလတ္မေယတံုၾက၊ ျမေရာင္၀ီ၍၊ နဒီျမစ္ေက၊ ဂစၦပဟု၊ နာမတြင္စြာ၊ ထက္အညာသို႔၊ တက္ကာခ်ီလွမ္း၊ ရက္မျခာဘဲ၊ လက္ယာကမ္းတြင္၊ စံုစမ္းၿပီးခါ၊ အရြာရြာမွာ၊ ခါခါပတ္လွည့္၊ လူမ်ားစြာ၏၊ လက္မွာစြပ္ေက၊ ၀တ္လို႔ၾကည့္လည္း၊ ၀င္းလဲ့ေရာင္လွ်ံ၊ လက္စြပ္ပ်ံႏွင့္၊ တန္သူမရ၊ မတ္ထိုထိုမွာ၊ ရွိကိုမွန္းေက၊ လွမ္းလို႔ႄကြေသာ္၊ ၫိုျမရီေမွာင္၊ မီးေခ်ာင္းေခါင္ေက၊ (ေျမာင္ေသာင္ဖ်ားက)၊ ၀ါးမ်ားစြာကို၊ ထမ္းလာျငားေက၊ ၿမိဳသားဖဟု၊ အမရတူ၊ အမရကူႏွင့္၊ ပဲျဖဴတြင္မွတ္၊ သံုးေယာက္လူကို၊ ေခၚယူလတ္၍၊ စြပ္ၾကည့္တံုျပန္၊ သံုးေယာက္၀ယ္၏၊ လက္ႄကြယ္မ်ားမွာ၊ အားလံုးတန္လို႔၊ ျမင္ျပန္တံုၾက၊ မတ္မ်ားစြာႏွင့္၊ လာသူမ်ားမွာ၊ လြန္အားရ၍၊ တိုင္းမခ်က္ခ်ာ၊ ၿမိဳ႕ေ၀သာကို၊ ေခၚလာၿပီးမွ၊ အမရတူကို၊ ထီးျဖဴေအာက္မွာ၊ မင္းေျမႇာက္ၾကလို႔၊ ညီလွျဖစ္သူ၊ အမရကူကို၊ ေဆာင္ယူျခားသီး၊ အိမ္ရွိစံေက၊ နန္းရံပီး၍၊ အိမ္ရွိရာဇာ၊ မင္းညီစင္မွာ၊ ျမင္မ၀ေက၊ သားလွပဲျဖဴ၊ ခ်စ္သဲအူကို၊ ေခၚယူတထပ္၊ ေျမာက္ဦးရြာမွာ၊ ေကာင္းစြာထားေက၊ ပိုင္စားအပ္လို႔၊ နန္းျမတ္စံကာ၊ သံုးႏွစ္ၾကာေသာ္၊ ရာဇာထိုုမင္း၊ အမရကူေလ၊ ညီျဖဴရင္းကို၊ စိတ္တြင္းတမူ၊ နန္းထီးျဖဴကိုိိ၊ လုယူမည္မွတ္၊ ၀ဂၤဥာဏ္ႏွင့္၊ အႀကံမွားေက၊ လွည့္ဖ်ားသတ္လို႔၊ စံလတ္သည္ျဖစ္၊ ခုနစ္ႏွစ္တြင္၊ ေျပာင္းလိုက္ခႏၶာ၊ စုေတ့ပါ၍၊ ေနာက္မွာတမူ၊ နန္းမြီယူေက၊ ပဲျဖဴစံေပ၊ နန္းသက္ေ၀ကား၊ တဆယ့္ခုနစ္၊ စံၿပီးခါတြင္၊ ခႏၶာတံုးေက၊ ဆံုးသည္ျဖစ္၍၊ တႏွစ္ၾကာဘိ၊ ၿမိဳ႕ေ၀သာေလ၊ ျပည္ရြာတြင္းမွာ၊ မင္းမဟိေက၊ ႄကြင္းဘိတံုထ၊ ေ၀သာျပည္၏၊ ၾကာသည္ႏွစ္ကို၊ တြက္စစ္ျပေသာ္၊ ေလးရာေျခာက္ဆယ္၊ ခုနစ္ကယ္၍၊ တေသြမွတ္ပါ၊ ႏွစ္ေကာဇာကား၊ တရာ့ငါးဆယ္၊ ေျခာက္ခုကယ္တြင္၊ ရႊီျပည္ေအာင္ခ်ာ၊ ၿမိဳ႕ေ၀သာကို၊ ရွိခါပိုင္ျငား၊ မင္းဘုရင္ေလ၊ ဘုန္းအင္ထြန္းေက၊ စႁႏၵား၏၊ သားလွသက္ႏွင္း၊ ျပဴတိုင္းဘံုက၊ ငတံုမင္းလွ်င္၊ မ်ားျခင္းလီလီ၊ ေသာင္းထိ၀ီေအာင္၊ ဗိုလ္ၿခီစုေပါင္း၊ ဘအမြီကို၊ ရစီေၾကာင္းႏွင့္၊ လာေတာင္းေသာခါ၊ မတ္မ်ားစြာႏွင့္၊ မာတာလွနတ္၊ နန္းထီးျဖဴကို၊ အကုန္အပ္ေသာ္၊ သားျမတ္သဲခ်ာ၊ မင္းရာဇာလွ်င္၊ ေ၀သာၾကငွန္း၊ ဘမင္းစံေက၊ ဘံုပ်ံနန္းမွာ၊ စံျမန္းတံုရာ၊ တရံခါတြင္၊ ရာဇာဘုရင္၊ စိတ္မရႊင္ေက၊ အလွ်င္ခ်ီကာ၊ ထြက္ႄကြလာ၍၊ သိဂၤါနဒီ၊ ျမစ္ကမ္းၿခီသို႔၊ ေရာက္လီၾကေပ၊ စမၸေ၀ဟု၊ အမည္ဆန္းႏွင့္၊ ၿမိဳ႕နန္းတည္လို႔၊ ထိုစဥ္ကစ၊ သမယေက၊ ကာလေနာက္၀ယ္၊ ၿမိဳ႕ေ၀သာမွာ၊ ရာဇာကင္းေက၊ သုဥ္ဖ်င္းေရေလး။

(၂၂) သုဥ္ဖ်င္းေပေက၊ ဤ၀ယ္တခန္း၊ ရပ္ၿပီးခါလွ်င္၊ ရွိမွာဆန္းေသာ္၊ ၿမိဳ႕နန္းဌာန၊ စေမၸ၀ွက္ကို၊ တည္သည္ကစ၊ သံခ်ဳိခ်ဳိႏွင့္၊ အတို႐ံုးေက၊ ကံုးလို႔ျပမည္၊ ရာဇာမွန္ကင္း၊ ျပည္တိုင္းေဘာင္မွာ၊ ဘုန္းေရာင္လင္းေက၊ ငမင္းငတံုး၊ မဟာဆြီေလ၊ သာဂီဘုန္းမွာ၊ စု႐ံုးမ်ားစြာ၊ အတန္တန္ေက၊ မတ္၀န္မ်ား႐ို႕၊ ခစားကာျဖင့္၊ တရာ့ငါးဆယ္၊ ေျခာက္ခုကယ္၍၊ ေရာက္သည္သကၠရာဇ္၊ ထိုအခါေလ၊ သိဂၤါျမစ္တြင္၊ ၿမိဳ႕သစ္တည္လွ်က္၊ တြင္အမည္ေက၊ စေမၸ၀ွက္မွာ၊ နန္းတက္တံုျပန္၊ ျမင့္ရွည္ၾကာ၍၊ ခႏၶာယြန္းေက၊ နတ္နန္းစံေသာ္၊ တဖန္နန္းတက္၊ ဆက္ခံကာျဖင့္၊ စဥ္လာေျမာက္ေက၊ ဆယ့္ေျခာက္ဆက္တည္း၊ ရြီတြက္သခ်ၤာ၊ စကာတည္၍၊ ၾကာရွည္လွ်ားေက၊ ၿမိဳ႕သက္မွာကား၊ သံုးရာကိုးႏွင့္၊ သကၠရာဇ္ကို၊ တြက္စစ္ျပန္ေသာ္၊ ေလးရာေက်ာ္၍၊ စြန္းေပၚေျခာက္ဆယ္၊ ငါးခုကယ္တြင္၊ ဌာေနကနက္၊ မင္းနီျပည္ေလ၊ စေမၸ၀ွက္မွာ၊ နန္းတက္စံဟိ၊ အဆံုးစြန္တြင္၊ ဘုန္းကံဖ်င္းေက၊ မင္းပတိကို၊ ေသာင္းထိ၀ီကာ၊ ႃခြီရံပါသည္၊ လက္ယာမင္းနန္၊ လက္႐ံုးေထာင္၍၊ ရေအာင္တိုက္ေက၊ သိမ္းပိုက္ျပန္၍၊ အလြန္သာစည္၊ ၿမိဳ႕ပရိန္ဟု၊ ေအာင္မည္ဆန္းေက၊ ထီးနန္းတည္လို႔၊ စံေပၾကရာ၊ ထိုၿမိဳ႕မွာပင္၊ စဥ္ကာစိုးေျမာက္၊ မင္းမ်ားစြာကို၊ ရြီကာတြက္ေက၊ သွ်စ္ဆက္ေရာက္၏၊ ထိုေနာက္တသြယ္၊ ၿမိဳ႕သက္၀ယ္ကား၊ ေလးဆယ့္ကိုးႏွစ္၊ ကိန္းသခ်ၤာေလ၊ အမွန္ျဖစ္လို႔၊ သကၠရာဇ္ငါးရာ၊ တခုမွာတြင္၊ ၿပိဳကာပ်က္ျပဳန္း၊ ၿမိဳ႕ပရိန္ေလ၊ ရႊီကနက္မွာ၊ မင္းဆက္တံုးဟု၊ ခ်ဳိၿပံဳးမ်က္ႏွာ၊ သိန္းေက်ာ့ေ၀ေလ၊ လွေမေခ်ာမွာ၊ ေျပာေသာခါလွ်င္၊ ဆင္း၀ါ႐ူပ၊ ပန္းျဖဴေအာင္ေလ၊ ပ်ဳိေမာင္လွက၊ ႏွမပန္းႏြယ္၊ လွဆန္းၾကယ္၏၊ ေျပာသည္စကား၊ ေပါင္းျဖာျဖာေလ၊ ေၾကာင္းရာမ်ားကို၊ မွတ္သားၿပီးလွ်င္၊ အေဆာင္လယ္မွာ၊ ေမာင္ၾကည္ႏူးေက၊ ေက်းဇူးတင္ေရ၊ ေနာက္တြင္တ၀၊ သမိုင္းခံႏွင့္၊ မွန္သမွ်ကို၊ ႃမြက္ဟခ်ဳိသာ၊ သိန္းေက်ာ့ေ၀ေလ၊ လွေမေခ်ာမွာ၊ ဆက္ေျပာပါဟု၊ ၀ါစာခ်ဳိပ်ား၊ ပ်ဳိေႏွာင္းစြန္ကို၊ ေတာင္းပန္ျငားက၊ စကားဆက္ခါ၊ ေမအပ်ဳိမွာ၊ ေမာင္ကိုထပ္လို႔၊ ေျပာလတ္ရာကား၊ ေအာင္ခ်ာၾကငွန္း၊ ၿမိဳ႕ဌာနီေလ၊ ပရိန္နန္းမွာ၊ သက္တန္းကုန္ခါ၊ ၫႈိးမွိန္ပါ၍၊ ေနာက္မွာတျခား၊ မင္းဖုန္းစားလွ်င္၊ တည္ထားစံေျမာက္၊ ၿခိတ္ၿမိဳ႕၀ယ္၌၊ စိုးသည္မင္းကို၊ စာရင္းေကာက္လွ်င္၊ ထီးေအာက္ေပ်ာ္ရႊင္၊ ႀကိမ္ဖန္ဖန္ေလ၊ စံမပ်က္ေက၊ ဆယ္ဆက္ပင္တည္း၊ ေနာက္လွ်င္တျဖာ၊ ၿမိဳ႕သက္မွာကား၊ အ႒ာစာရ၊ ႏွစ္ေကာဇာကို၊ တြက္ခါျပေသာ္၊ ငါးရာ့ငါးဆယ္၊ ႏွစ္ခုကယ္တြင္၊ နတ္ျပည္တႏႈံး၊ ၿခိတ္ၿမိဳ႕၀ယ္တြင္၊ ထီးစည္ပ်က္ေက၊ မင္းဆက္တံုးလို႔၊ ၿပိဳင္ႏႈန္းမျမင္၊ မင္းရႊီသင္မွာ၊ ဂုဏ္အင္မခ်ဳိ႕၊ မ်ားအိမ္ၿခီႏွင့္၊ ပရိမ္ၿမိဳ႕ကို၊ ထပ္လို႔တည္ျပန္၊ နန္းဘံုေဆာင္မွာ၊ ဘုန္းေရာင္ပေက၊ အစစံ၍၊ တဖန္ေနာက္မွ၊ ငႏွလံုးေက၊ အဆံုးက်ေအာင္၊ ရာဇဆယ္ဆက္၊ စံျမန္းလႈံေက၊ ဂုဏ္မခ်ဳိ႕ဘဲ၊ ၿမိဳ႕အသက္ကိုိ၊ ရြီတြက္တံုေပ၊ ခါအညီေလ၊ ၾကာသည္ျဖစ္ေက၊ ႏွစ္ေျခာက္ဆယ္ေလ၊ တသြယ္မွတ္ပါ၊ ေရာက္ေကာဇာကား၊ ေျခာက္ရာ့တဆယ္၊ ႏွစ္ခုကယ္တြင္၊ ဂုဏ္ရည္ေတာက္ထြန္း၊ ေအာင္ခ်က္ၿမီေလ၊ ပရိန္နန္းမွာ၊ ဆံုးခန္းတိုင္ေထြ၊ မင္းရာဇာႏွင့္၊ ကင္းကြာၿပီးေက၊ ပ်က္စီးေရေလး။

(၂၃) ပ်က္စီးပါေက၊ ထိုခါကာလ၊ ဘုန္းေတာ္ေရာင္ျဖင့္၊ ေျပာင္ေျပာင္ပေက၊ မင္းလွရာဇာ၊ မည္သညာမွာ၊ အေလာ္မာျဖဴ၊ ေလာင္းၾကက္ျပည္ကို၊ တည္တံုလတ္ေက၊ နန္းစိုက္ထူလွ်က္၊ မင္းမူသည္မွ၊ ေနာက္ဆက္ခံ၍၊ နန္းစံမ်ားကို၊ တြက္ျငားကလွ်င္၊ ရာဇႏြယ္ေျမာက္၊ ထီးေအာက္၀ယ္၌၊ စံမၸါယ္ခဲ့ေက၊ တဆယ့္ေျခာက္တည္း၊ မွတ္ေလာက္တျဖာ၊ ႏွစ္ေထြေထြကို၊ စစ္ေခ်တြက္ေက၊ ၿမိဳ႕သက္မွာကား၊ ရာဇာေစာလြန္၊ သူရတန္မွာ၊ နီျပန္သည္ျဖစ္၊ ထိုမွျပန္၍၊ စံႏွစ္ႏွစ္ႏွင့္၊ ေပါင္းလိုက္မလြဲ၊ တရာကယ္၍၊ ငါးဆယ့္ေလးဟု၊ အၿမဲမွတ္ပါ၊ ေရာက္ေကာဇာလွ်င္၊ ခုနစ္ရာကိုးဆယ္၊ ႏွစ္ခု၀ယ္တြင္၊ ဘုန္းႄကြယ္ေစာမြန္၊ ေလာင္းၾကက္မည္ေက၊ ရႊီျပည္ရပ္ကို၊ စြန္႔လႊတ္ျပန္၍၊ ဂုဏ္၀ွမ္ကဲမိုး၊ ေဆာင္ဘံုပ်ံႏွင့္၊ အလြန္ထူးေက၊ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕ကို၊ ေဆာက္လို႔တည္ျပန္၊ လွတင့္တယ္ေက၊ ၿမိဳ႕သစ္ျပည္မွာ၊ သံုးႏွစ္စံလို႔၊ နတ္ထံေျပာင္းႄကြ၊ မင္းဘုန္းသန္ေက၊ ေစာမြန္ကပင္၊ စ၍ရြီတြက္၊ မင္းတန္တန္လွ်င္၊ နန္းစံခယ့္ေက၊ ဆယ့္ႏွစ္ဆက္တြင္၊ ၿမိဳ႕သစ္မွန္စြာ၊ ႏွစ္တရာႏွင့္၊ ေကာဇာသကၠရာဇ္၊ သွ်စ္ရာကယ္၍၊ ကိုးဆယ္ႏွစ္တြင္၊ တေခတ္ကုန္ဆံုး၊ ရွိဦးစံေက၊ ေစာမြန္ဆက္မွာ၊ နန္းသက္တံုးလို႔၊ ပ်က္ျပဳန္းေသာခါ၊ ေနာက္တျဖာေက၊ ရာဇာေစာထီး၊ ဘုန္းေတဇာႏွင့္၊ မင္းဘာႀကီးလွ်င္၊ နန္းထီးႏိုင္ငံ၊ ခ်ဳပ္အခ်ာျဖင့္၊ အုပ္ခါမိုးလို႔၊ စိုးလတ္ျပန္၍၊ ေစာမြန္ရာဇာ၊ ရွိဦးေဆာင္၍၊ တည္ေထာင္ခေက၊ လွပတင့္တယ္၊ နန္းသိင္ဂါႏွင့္၊ ေရာင္၀ါျမဴးေက၊ ေျမာက္ဦးျပည္ကို၊ ၾကာရွည္ေနာက္ေနာင္၊ လြယ္တကူႏွင့္၊ ရန္သူဖ်က္လို႔၊ မပ်က္ႏိုင္ေအာင္၊ ျမင့္ေခါင္ႀကီးက်ယ္၊ ေက်ာက္အုဌ္ခံ၍၊ ရန္မဆိုင္းေအာင္၊ တံတိုင္းတည္လို႔၊ ျပင္၀ယ္တထပ္၊ က်ဳံးတန္တန္ျဖင့္၊ ၀ိုင္းရံပတ္၍၊ ေသသပ္ခိုင္မာ၊ ၿမိဳ႕နန္းဘံု၏၊ လံုၿခံဳမႈကို၊ ျပဳၿပီးခါတြင္၊ မင္းဘာေစာဘုန္း၊ ရွိရာဇာ႐ို႕၊ နန္းရာကုန္းကို၊ ၿပိဳင္ႏႈံးဖက္ကြာ၊ အဆန္းဖန္၍၊ မြမ္းမံမႈကို၊ ျပဳၿပီးခါတြင္၊ သိင္ဂါရႊီနန္း၊ မိုးအေဆာင္မွာ၊ ကိုးေခါင္ယြန္းႏွင့္၊ ၿမီနန္းလႊြတ္ထံုး၊ အတြင္း၀န္ႏွင့္၊ ျပင္၀န္မ်ားေက၊ တရားယံုးက၊ ခြန္ထံုးသျပာ၊ ေပါင္းမ်ားစြာကို၊ ရွည္ၾကာေကာင္းႏိုး၊ ထက္အေခါင္မွာ၊ သံေႏွာင္တြဲေက၊ သရြဲမိုးလို႔၊ မင္းမ်ဳိးစံအိမ္၊ မတ္၀န္အိမ္ႏွင့္၊ ေႏွာင္အိမ္ခ်ဳပ္တန္း၊ ကုန္းေအာက္ၿခီမွာ၊ စီကာတန္းလွ်က္၊ မင္းခန္းတန္တန္၊ က်င့္ဆယ္ျဖာႏွင့္၊ မင္းဘာႀကီးမွာ၊ နန္းထီးစံ၍၊ ႏိုင္ငံေကာင္းက်ဳိး၊ သာသနာႏွင့္၊ ဘာသာက်ဳိးကိုိိ၊ သယ္ပိုးေဆာင္လစ္၊ နန္းသက္ေ၀ေလ၊ ႏွစ္ဆယ့္ႏွစ္တြင္၊ စြန္႔ပစ္ျပည္ရြာ၊ မင္းရာဇာမွာ၊ ခႏၶာကာယ၊ ခ်ဳပ္ပ်က္ျပန္၍၊ နတ္ထံႄကြေသာ္၊ သားလွနန္းပိုင္၊ ၿမီးျမစ္တိုင္ေအာင္၊ စဥ္ကာစိုးေျမာက္၊ မင္းစနီပါ၊ တြက္ရြီေထာက္ေသာ္၊ ကိုးေယာက္ရာဇာ၊ ၿမိဳ႕သက္မွာကား၊ တရာခုႏွစ္၊ ရက္ႏွစ္ဆယ္လွ်င္၊ လြန္သည္ျဖစ္၏၊ သကၠရာဇ္ေကာဇာ၊ တေထာင္မွာတြင္၊ မွိန္ကာဆိတ္သုဥ္း၊ ႏြယ္မဟာေလ၊ မင္းဘာဆက္မွာ၊ နန္းပ်က္ဆံုးေသာ္၊ တိုင္းလံုးေက်ာ္ျပန္၊ ပညာဥာဏ္ႏွင့္၊ စြမ္းအင္ျပည့္၀၊ ကုသလေက၊ နရပတိ၊ အရာရာတြင္၊ လိမၼာတတ္ေက၊ မတ္က၀ိကို၊ ျဖဴထီးမိုးကာ၊ ဘိသိက္ထူ၍၊ ေဆာင္ဘံုေအာက္မွာ၊ မင္းေျမႇာက္ကာျဖင့္၊ ျပည္ရြာစိုးလစ္၊ ခုနစ္ႏွစ္လွ်င္၊ မင္းျဖစ္တံုထ၊ ေနာက္တဖန္လွ်င္၊ စိုးျပန္ရေက၊ ဓမၼရာဇာ၊ နန္းစံမွာလည္း၊ ရွည္ၾကာခုႏွစ္၊ သကၠရာဇ္ကို၊ တြက္စစ္ခါ၀ယ္၊ တေထာင္ကယ္၍၊ တဆယ့္ေလးခု၊ တိုင္းဌာနီေလ၊ ျပည္ေျမာက္ဦးတြင္၊ လက္႐ုန္းပညာ၊ ဘုန္းေရာင္ျဖာေက၊ စႏၵသုဓမၼ၊ က်က္သရီႏွင့္၊ တက္နီႄကြသို႔၊ ရာဇာဘုရင္၊ ယခုခါတြင္၊ သိင္ဂီနန္းမွာ၊ စံျမန္းရႊင္ဟု၊ ပ်ဳိခင္လွနတ္၊ ရာဇ၀င္မွာ၊ စာတင္ထံုးကို၊ အဆံုးသတ္လို႔၊ တန္႔ရပ္ၿပီးခါ၊ ေမာင္႐ို႕မွာလွ်င္၊ လြန္စြာ၀ီးလွ၊ ေျမာက္ဦးျပည္က၊ လာေပရ၍၊ တူကြႏွစ္ျဖာ၊ ၿခီလက္နာ၍၊ ေညာင္းညာလိမၼည္၊ စက္မြိရာမွာ၊ ေကာင္းစြာမွိတ္ေက၊ အိပ္ၾကေပဟု၊ ဆိုေပၿပီးမွ၊ သိန္းေက်ာ့ေ၀ႏွင့္၊ မေငြလွလည္း၊ ထ၍ျပန္ကာ၊ ကိုယ့္အိပ္ရာမွာ၊ ၀င္မွိတ္မေသြ၊ သန္းေခါင္ယံမွာ၊ အသံတိတ္ေက၊ အိပ္ကတ္ေတေလး။

(၂၄) အိပ္ကတ္ျပန္ေက၊ ကုန္လြန္ထိုည၊ နီအေရာင္လွ်င္၊ ထိန္ေျပာင္၀င္းေက၊ မိုးလင္းမွလွ်င္၊ ႏိုးၾကေသာခါ၊ ဗ်ာကယာႏွင့္၊ အသာထလိုက္၊ ဆားစိုစိုႏွင့္၊ သြားကိုတိုက္လို႔၊ သစ္ၾကမ်က္ႏွာ၊ သန္႔ယွင္းစင္ေယာင္၊ ကိုယ္တြင္တိုးေက၊ ရီခ်ဳိးကာျဖင့္၊ ညီညာသိမ္း႐ံုး၊ ျမေကဆံကို၊ ဆီက်ံထံုးလို႔၊ ပိုးတံုးသစ္လြင္၊ ပန္းအထည္ကို၊ ဆန္းၾကယ္ျငားေအာင္၊ ၀တ္ထားဆင္၍၊ မယ္လွ်င္တည္ခင္း၊ ငါးမိစၦာႏွင့္၊ ႀကိဳင္စြာသင္းေက၊ ထမင္းဘတၱာ၊ ေဘာဇနာကို၊ ၀စြာစားေျမာက္၊ ၿပီးတံုေပေသာ္၊ ေမာင္ေမမ်ားမွာ၊ ဆီး၀ါးေသာက္လို႔၊ ထိုေနာက္ၿပီးမွ၊ သိန္းေက်ာ့ေ၀ႏွင့္၊ မေငြလွလည္း၊ ခန္းမေဆာင္တြင္၊ အသာ၀င္၍၊ ၀တ္ဆင္တံုၿပီး၊ သဇင္ခိုင္ကို၊ ႀကိဳင္ႀကိဳင္မႊီးေအာင္၊ က်ံလိမ္းျပဳပ်င္၊ ၿပီးလတ္က်င္ေသာ္၊ ေဆာင္ခြင္ထဲမွ၊ ပ်ဳိကညာ႐ို႕၊ ထြက္လာၾက၍၊ အိမ္မွဆင္းျငား၊ တူေပ်ာ္ေပ်ာ္ေလ၊ သိမ္ေတာ္လမ္းကို၊ လွမ္းလို႔လားခါ၊ နီးပါး၀န္းက်င္၊ ပန္းသစ္ပင္႐ို႕၊ ႐ႈျမင္မ၀၊ ရြက္ေဟာင္း၀ါလွ်င္၊ ႃကြီကာက်၍၊ စိမ္းျမၫိုစြာ၊ ပရစ္ဥႏွင့္၊ ရြက္ႏုလာေက၊ ငံုအာပြင့္ဖူး၊ ပန္းပြင့္လယ္မွာ၊ ၀တ္ရည္စားေက၊ ပ်ားပိတံုး႐ို႕၊ ႐ံုး႐ံုးပံုကာ၊ ငွက္မ်ားစြာလည္း၊ ဘာသာဘာ၀၊ ဥၾသၫို႐ို႕၊ သံခ်ဳိျမႏွင့္၊ က်ဴးၾကၫိုးညံ၊ ငွက္ဖိုးေခါင္ေလ၊ အေရာင္စိမ္းေက၊ က်ီးၫိုလွ႐ို႔၊ ခ်ဳိအသံျဖင့္၊ ေဟမန္ကုန္ေဟာင္း၊ ႏြီရာသီေလ၊ ဂိမွာန္ေျပာင္းေက၊ တေပါင္းမာသ၊ တင့္တယ္ပံုေလ၊ ဟူသမ်ကို၊ ၀၀႐ႈကာ၊ ေမာင္ေမပ်ိဳေလ၊ ထိုေလးေယာက္မွာ၊ လမ္းေလွ်ာက္လာ၍၊ ျဖဴ၀ါနီျမန္း၊ လမ္းဘယ္ညာက၊ မာလာပန္းကို၊ လက္လွမ္းဆြတ္ကိုင္၊ ေစတနာႏွင့္၊ သဒၶါပြား၍၊ လာၾကစဥ္တြင္၊ ကတၫုတ၊ ျမတ္ေတာင္ၿခီကို၊ ေရာက္လီၾက၍၊ ျပဳပၸဒိသာ၊ မင္းရာဇာ႐ို႕၊ စဥ္လာတက္ေက၊ ရွိမ်က္ႏွာက၊ လြန္စြာ႐ိုၫြတ္၊ လက္ဦးေမွ်ာ္၍၊ ေတာင္ေပၚထက္ကို၊ တက္ၾကလတ္၍၊ ျမတ္မုနိသွ်င္၊ ရွိေတာ္ျပင္မွာ၊ ပန္းတင္ၿပီးမွ၊ အတန္တန္ေလ၊ လြန္ၾကည္ႏူးေက၊ (--------ဆိုင္)၊ သုႏၵရီကို၊ စသည္ႃမြက္ေက၊ ရီစက္တိုင္ဟု၊ သံၿပိဳင္ဆိုၿပီး၊ ခါသံုးဖန္ေလ၊ သံေညာင္းေညာင္းႏွင့္၊ ေခါင္းေလာင္းတီး၍၊ ထြန္းညီးေရာင္လွ်ပ္၊ မုနိသွ်င္ေလ၊ ရင္ျပင္ရပ္မွ၊ လွမ္းထြက္ၿပီးေသာ္၊ ကုန္းထိပ္ေပၚက၊ ႐ႈေမွ်ာ္ေကာင္းရာ၊ နိဂုဏ္းရြာႏွင့္၊ ဓညာၿမိဳ႕မ၊ တည္ဟိျပန္ေက၊ ဟူသမ်ကို၊ ဒိ႒တဖန္၊ လက္ၫႇဳိးၫႊန္၍၊ မွန္ကန္တိက်၊ ပန္းျဖဴေအာင္ႏွင့္၊ ေမာင္ထြန္းျမကို၊ အလွႏုနယ္၊ သိန္းေက်ာ့ေ၀က၊ ျပေပၿပီးမွ၊ ရပ္မ်က္ႏွာကို၊ ပတ္ကာလွည့္ေက၊ ၾကည့္႐ႈၾက၍၊ ထိုမွဤမွာ၊ အျဖာျဖာကို၊ ေလ့လာၿပီးေသာ္၊ ျမတ္ကုန္းေပၚက၊ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး၊ ႐ိုေသစြာျဖင့္၊ ဆင္းလာျငား၍၊ စည္ကားသာယာ၊ လြန္တင့္တယ္၍၊ ေပ်ာ္ဖြယ္ေကာင္းေက၊ ဇီးေခ်ာင္းရြာသို႔၊ လွည့္လာတံုေျမာက္၊ ညခ်မ္းခါတြင္၊ ျပန္ကာေရာက္လို႔၊ တန္႔ေထာက္ၿပီးခါ၊ ရီခ်ဳိးပါ၍၊ အိမ္မွာတက္ျငား၊ လသာသာႏွင့္၊ ညစာစားလို႔၊ ဆီး၀ါးေသာက္လွ်က္၊ လပေရာင္ႏွင့္၊ ေတာင္တန္းဗ်င္းကို၊ ထြက္လွ်က္တဖန္၊ သေပါက္ဖ်ာကို၊ ယူကာခင္းေက၊ လီညင္းခံေရ။

-----------------
ဆက္လို႔ေဖာ္ျပပီးပါမည္

(ရကၡိတ႐ို႔ဆံုရပ္ၿမီမွ)