ထြန္းသာတေယာက္ မိသားစုစားဝတ္နီေရးအဆင္မေျပေရအတြက္ႏွင့္ တရက္ရွာမွ တနပ္စားရေရဘဝ။ ဝတ္ဖို႔ အင္းက်ီတလံုးႏွင့္ ဒေယာတထည္ရာဟိေရဘဝ။ တမိသားလံုးကို ဒိုင္ခံပနာလုပ္ေကၽြးနီရေရထြန္းသာအလုပ္က ေခ်ာင္းကိုဆင္းလို႔ နိတိုင္းမ်ိဳင္ခံေရအလုပ္။ မွ်ိဳင္ခံေရဆိုစြာက ေခ်ာင္မွာစင္ေခ်တခုထိုးပနာ မွ်ိဳင္ပိုက္ (ေခၚ) ရင္းဒြန္းျဖင့္ မ်ိဳင္ေခ်တိကို ရီျပင္းေရနီရာက ခံထားရပါေရ။ ယင္းပိုင္လုပ္လို႔ရေရ မိ်ဳင္ေခ်တိကိုေရာင္းပနာ တထပ္ထမင္း၊ တထပ္ဟင္း စားနီရပါေရ။
တရက္နိမွာ သူငယ္ခ်င္းေက်ာ္စိန္ဆိုေရလူတေယာက္ႏွင့္ မ်ိဳင္ခံဖို႔ေခ်ာင္းကိုဆင္းေရခါ ေခ်ာင္းရီက ကေကာင္းႀကီးေရအတြက္ မ်ိဳင္စင္က်ိဳးပနာ မ်ိဳင္ခံလို႔မရလိုက္ပ်ာ။ ထြန္းသာတေယာက္ စိတ္က်ပ္ပနာ ဇာလုပ္လို႔ ဇာကိုင္ရမွန္းမသိ ျဖစ္လားခယင့္။ ေယခါ မႀကံအပ္မႀကံထိုက္ အႀကံတခု ထြန္းသာစိတ္ကူးထဲမွာေပၚလာပ်ာ။ ေပၚလာအႀကံ တသိန္းတန္။ ေဒေခ်ာင္းကိုျဖတ္ေတလူတိုင္းကို ဓျမတိုက္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ပါ။ တခ်ိဳ႕ရြာမ်ားက ခရီးလားေသာခါ ရီေၾကာင္းအျဖစ္ ယင္းေခ်ာင္းကိုျဖတ္ရသည္ႏွင့္ ယင္းနီရာသည္ အခ်က္ခ်ာက်ေသာ နီရာတခုလည္းျဖစ္သည္။
"အေဝးေက်ာ္စိန္ ထိုမွာဘုတ္တစီးလာနီစြာျမင္မလား၊ ယင္းဘုတ္ကို ဓျမတိုက္ကတ္မည္ေ၀း"
ထြန္းသာကေျပာလိုက္ေတခါ ေက်ာ္စိန္ကလည္း သေဘာတူေရ။ ေက်ာ္စိန္ႏွင့္ထြန္းသာ ဘုတ္လာေရခါ အသင့္အနီအထား ေခ်ာင္းအလယ္မွာ ေလာင္းေခ်တစီးႏွင့္ ေစာင့္နီပ်ာ။ အခ်ိန္ကလည္း မိုးမေသာက္ခင္ ေရာင္ျဖဴလာစျဖစ္လို႔ လူကိုမွန္းလို႔မက်ေရအခ်ိန္္။ ဘုတ္အပါးေခ်ကိုကပ္စြာႏွင့္ လူတေယာက္လိုက္ဖို႔ပံုျပလို႔ ဘုတ္ကိုတားလိုက္ေတ။ ဘုတ္တန္႔စြာႏွင့္ခ်က္ခ်င္း (၂) ေယာက္စလုံး ဘုတ္ထက္ကိုတက္လိုက္ေတ။
“ပါစြာပီး လံုးဝမလႈပ္ကဲ့ သီဖို႔ေဒ”
ေယမွာ ကံဆိုးစြာက ယင္းနယ္မွာၿပိဳင္ဘက္ကင္း နယ္လက်ယ္ႀကီးေမာင္ထြန္းလွ ဘုတ္ထက္မွာပါလာေရ။ ရာဇသံပီးစြာကိုၾကားစြာႏွင့္ ေမာင္ထြန္းလွက
“ေဒနယ္မွာ ေဒပိုင္လည္းမိုက္ေတအေကာင္ ဟိသိမ့္လားေဝ၊ ဒါးပီးေဝ ဒါးပီး၊ အားလံုးကို ခြတ္ပစ္လိုက္မည္”
ဆိုခါ ထြန္းသာႏွင့္ေက်ာ္စိန္ ဘုက္ထက္က ခ်က္ခ်င္းဆင္းၿပီးဖို႔က်ေရ။ ဆင္းၿပီးခါ ထြန္းသာမွာ ဘုတ္ဦးမွာၿငိမ့္လို႔ ဒေယာကၽြတ္က်န္ခေရ။ ရြာသို႔ဝင္ခါ ထြန္းသာခါးမွာဒေယာမပါ။ မိုးကလည္းလင္းလားခပ်ာ။ ဇာပိုင္းလုပ္ဖို႔လဲဂု အင္းက်ီတလံုးႏွင့္ ဒေယာတထည္ဟိစြာမွာ ဒေယာတထည္က်န္ခပ်ာ။ ေယေကျဖစ္သိမ့္လာ အင္းက်ီကို ေဘာင္းဖီလုပ္ပနာ ဝတ္ရလီေရ။
အဆင္မေျပေရဘ၀မွာ တခါတရီ “အင္းက်ီ” က ”ေဘာင္းဖီ” ျဖစ္ရပါေရ။
အသွ်င္ (Ashun)
............
(ဂနိန္႔ရခိုင္ျပည္ဘေလာ့မွ)
Posts
0 မွတ္ခ်က္:
Post a Comment