သာဦးျဖဴတေယာက္ မိုးထေစာေစာ ရြာကသွ်င္ျပဴပြဲမွာ လုပ္အားဒါနျပဴဖို႔အတြက္ အိပ္ရာေစာေစာ၀င္လိုက္သည္။ အိပ္ရာမ၀င္ခင္ ညဇာသား (၄) ခ်က္တီးေလာက္က သူငယ္ခ်င္းတိႏွင့္ ရြာကသွ်င္ျပဴပြဲအေၾကာင္း ေျပာျဖစ္ခသိမ့္သည္။ သူငယ္ခ်င္းမတိက သာဦးျဖဴကို မိုးထေစာေစာ (၄) ခ်က္တီးမွာ လာႏိႈးမည္ဟုေျပာသည္။ ေစာေစာထရဖို႔။ ခ်က္ရဖို႔၊ ျပဳတ္ရဖို႔။ ယင္းအတြက္ သာဦးျဖဴတေယာက္ ေစာေစာအိပ္ရာ၀င္လားျခင္းျဖစ္သည္။

မိုးထေစာေစာ အိမ္ရွိျခံ၀က သူငယ္ခ်င္းမ်ားေခၚသံၾကားမွ သာဦးျဖဴတေယာက္ အိပ္ရာက လန္႔နိုးလာသည္။ ေယာ္ (၄) ခ်က္ေတာင္္တီးယာမလားဂု။ မ်က္ႏွာပရုန္းနရုန္းသစ္၍ အိမ္ေအာက္သို႔ ဆင္းလတ္သည္။ သူငယ္ခ်င္းတက်ိပ္ အျပဳံးကိုယ္စီႏွင့္ သာဦးျဖဴကို ေစာင့္ႀကိဳလွ်က္ဟိသည္။ “ေဟး နင္ကေကာင္း အအိပ္ပုတ္စြာမလား ေဒကုလိေမၼ” ဟုလည္းေျပာသည္။

ယင္းပိုင္ႏွင့္ ေကာင္းမၾကာလိုက္ သာဦးျဖဴ အလွဴလုပ္ရာ ရြာမ႑ပ္သို႔ေရာက္သည္။ ရြာကလူတိ တေရာင္းေရာင္းႏွင့္ ကေကာင္းအလုပ္ခ်ဳတ္နီကတ္စြာ တိြရသည္။ ၾကက္သြန္ဖ်င္ေရလူက ဖ်င္၊ အားလူးသင္ေရလူက သင္၊ ဒို္င္ထ္ိုးေရလူက ထိုး၊ ၀တ္သားခ်က္ေတလူက ခ်က္။ သားဦးျဖဳလည္း ကိုယ္တႏိုင္ သူငယ္ခ်င္းတိႏွင့္ လုပ္အားဒါနျပဴပါသည္။

အလွဴပြဲတြင္ သူမကို တဖက္သတ္ႀကိဳက္နီေသာ ေအာင္သိန္းေက်ာ္ဆိုေရ အသားမဲမဲ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း လူပ်ိဳႀကီးကလည္း ရစ္သိရစ္ကာလုပ္နီသည္။ သွ်င္ျပဴပြဲ ေကာင္းေကာင္းစည္သည္။ လူေပါင္းေထာင္ခ်ီ၍ လာသည္။ ဘုန္းႀကီးတရားေဟာသံ၊ သူငယ္ခ်င္းမ်ားက သာဦးျဖဴကို နတ္ကတ္သြမ္းကတ္သံ၊ လူမ်ားရယ္သံ၊ ေျပာသံဆိုသံ၊ ေလာ္စပီကာက ရခိုင္ေတးျခင္းသံမ်ားျဖင့္ တပဲြလံုးေရာင္းေရာင္းသတ္ ဆူဆူညံနီသည္။ ထိုအသံမ်ားကို သာဦးျဖဴတေယာက္ နားျဖင့္အတိုင္းသားၾကားနီရသည္။

အလွဴပြဲၿပီးလို႔ နိျခင္း (၃) ခ်က္တီးေလာက္တြင္ ေကာင္းေကာင္းေညာင္းပါလတ္သျဖင့္ သာဦးျဖဴပင္ပန္းၿပီးအိပ္ခ်င္လာသည္။ သူ႔သူငယ္ခ်င္းမမ်ားကို အိမ္ျပန္လို႔ တရီးတေမာအိပ္ခ်င္ေၾကာင္းေျပာသည္။ သူ႔သူငယ္ခ်င္းမမ်ားကလည္း "ေအး ယင္းပိုင္ဆိုေက ျပန္လီ၊ ညဇာသားပြဲသိမ္းဖို႔ ငရို႕လာေခၚမည္" ဟုမွာလိုက္သည္။ သာဦးျဖဴ အိမ္သို႔ေရာက္၍ အိပ္ရာတြင္ေခါင္းခ်သည္ႏွင့္ ခ်က္ခ်င္းအိပ္ေပ်ာ္လားသည္။

အကယ္အမွန္ သူမ၏သူငယ္ခ်င္းမ်ားက မိုးထသား (၄) ခ်က္တီး သွ်င္ျပဴပြဲကူဖို႔ သာဦးျဖဴအားလာႏိႈးေသာအခါ သာဦးျဖဴမွာ ေပ်ာက္ျခင္းမလွေပ်ာက္နီသည္။ ရြာလူႀကီးႏွင့္ ရြာသူရြာသားမ်ား ေပ်ာက္ဆံုးနီေသာ သာဦးျဖဴကိုရွာဖို႔ အပူတျပင္းစီစဥ္ကတ္ရသည္။ သူမတြင္ ရည္စားလည္းမဟိသျဖင့္ ခိုးရြာလိုက္စြာလည္း မျဖစ္ႏိုင္။ ခိုးရြာလိုက္လွ်င္ ရြာဓေလ့အရ ၾကက္ေပါင္တို္က္သံၾကားရဖို႔။ ယင္းပိုင္လည္း တေယာက္မၾကား။ မဆမသာဦးျဖဴအမိကလည္း တေယာက္တည္းသမီးအလိမၼာအတြက္ မ်က္ရည္ႏွင့္မ်က္ခြက္ျဖစ္လွ်က္ဟိသည္။ သမီးသာဦးျဖဴဇာသို႔ ေပ်ာက္လားခေရလဲ စဥ္းစားမရျဖစ္နီသည္။ ရြာသားမ်ားက သူမလားတက္ ေရာက္တက္ေသာနီရာတိုင္းသို႔ လိုက္ရွာေသာ္လည္း လံုး၀မတိြ။ သို႔အတြက္ ရြာသားမ်ား လူစုေလးစုခြဲလိုက္သည္။ အေနာက္ဖက္ကို တစု။ အရွိဖက္ကို တစု။ ေျမာက္ဖက္ကို တစု၊ ေတာင္ဖက္ကို တစု။ ယင္းပိုင္ အရပ္ေလးမ်က္ႏွာသို႔ ေလးစုခဲြလွ်က္ လိုက္ရွာသည္။

ေျမာက္ဖက္ကအဖြဲ႕သည္ သာဦးျဖဴကို ရြာေျမာက္ဖက္အဆံုး ကၽြဲကူးျမစ္ကမ္းနဖူး ျပာပင္ဂြတြင္ ေဆာင့္ၾကင္ထိုင္လွ်က္တိြသည္။ သာဦးျဖဴမွာ မ်က္စိႏွစ္လံုးေၾကာင္ေတာင္ဖြင့္လွ်က္ ဖြတ္ၾကင့္ၾကင့္နီသည္။ အတိြအႀကံဳဟိေသာလူႀကီးမ်ားက အဖြဲ႔သားမ်ားအား အသံတစံုတရာမျပဴရန္ သတိပီးလိုက္သည္။ ယင္းေနာက္ အားေကာင္းေမာင္းသန္ေအာင္သိန္းေက်ာ္ကို ျပာပင္ထက္သို႔ တိုးတိုးတိတ္တိတ္တက္စီၿပီး သာဦးျဖဴအား ေနာက္မွဆုပ္ကိုင္လွန္႔ႏိႈးရန္ မွာလိုက္သည္။

ေအာင္သိန္းေက်ာ္လည္း မွာလိုက္သည့္အတိုင္း သာဦးျဖဴကို ေနာက္မွဆုပ္ကိုင္လွန္႔ႏိုးလိုက္ရာ သူမသည္ အလန္႔တၾကားေအာ္၍ ငိုသည္။ သိန္းေက်ာ္ေအာင္မွ ေနာက္ကအားႏွင့္ဖက္ထား၍ သာဦးျဖဴမွာ ျပာပင္ထက္က ခုန္ဆင္းမျဖစ္လိုက္။ သာဦးျဖဴ ပဇာေၾကာင္းေၾကာင့္ ျပာပင္ထက္တြင္ ဖြတ္ၾကင့္ၾကင့္နီပါသနည္း။

အကၽြန္ရို႕ ရခိုင္ကၽြန္းရြာမ်ားတြင္ ဂ်တ္လူမ်ိဳးမ်ားကိုယံုၾကည္ေသာ အယူအဆ အခုထက္တိုင္ဟိပါသည္။ ဂ်တ္လူမ်ိဳးမ်ားသည္ အိမ္၊ လူ၊ ေတာ၊ ပြဲလမ္းသဘင္စသည္ျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးအဖံုဖံု ဖန္ဆင္းႏိုင္စြမ္းဟိေၾကာင္းယံုၾကည္သည္။ သာဦးျဖဴသည္ ယင္းနိ မိုးထသား (၄) ခ်က္မတီးခင္ကပင္ ဂ်တ္လူမ်ိဳးမ်ားလာေရာက္ေခၚေဆာင္ျခင္းခံရသည္။ ျပာပင္ထက္တြင္ထိုင္နီစဥ္ သူမ၏စိတ္အာရံုထဲ၌ သူမသည္ အိပ္ရာ၌ပင္ အိပ္လွ်က္ဟိေၾကာင္း အာရံုေရာက္နီသည္။ အလွဴ၌ သူမတိြၾကဳံခရေသာ အျဖစ္အပ်က္အားလံုးသည္ အကယ္အမွန္အျဖစ္အပ်က္မဟုတ္။ ဂ်တ္လူမ်ားက ဖန္ဆင္းထားေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ားသာလွ်င္ျဖစ္သည္။

မွတ္ခ်က္ ။ ။ ေအဇာတ္လမ္းသည္ ရခိုင္ကြ်န္းရြာတရြာတြင္ အဂယင့္ျဖစ္ပ်က္ခေသာ ဇာတ္လမ္းတပုဒ္ျဖစ္ပါသည္။ ဇာတ္ေကာင္နာမည္မ်ားကို ေျပာင္းလဲထားပါသည္။ ျဖစ္ရပ္မွန္။

ေအးေမာင္ (ရင္အံုေတာ္ဓာတ္)

(ဘုရင္မာရယုဘေလာ့မွ)