ရခိုင္ျပည္ပညာရီး ပစၥကၡအေျခအေန
အကၽြန္ရို႕ ရခုိင္ျပည္မာ လက္ဟိအနီအထားအရ ပညာရီးအၿခီအနီေျပာျပဖို႕မေကာင္းေယာင္စုတ္ျပတ္သတ္နီ စြာကို ရင္နာနာနာင့္ တစိေခ်တင္ျပလိုက္စြာပါ။
အဂုပစၥကၡအၿခီအနီအရ ရခိုင္ျပည္မာ လူဦးေရ (၂၇)သိန္းဟိဖို႕လို႕ ခန္းမွန္းရပါေရ။ ျပည္နယ္စုစုေပါင္းဧရိယာ အက်ယ္အ၀န္းေရ ၁၄၂၀၀ စတုရန္းမိုင္အက်ယ္အ၀န္းဟိပါေရ။ ၿမိဳ႕နယ္ (၁ရ)ၿမိဳ႕နယ္မာ စာရြီးသူလက္လွမ္းမီ သေလာက္၊ သုေတသနျပဳထားခ်က္အရ၊ တဆင့္မီးျမန္းခ်က္တိအျပင္ ကိုယ္တိုင္ကြင္းဆင္း မ်က္တိြလက္တြိတိ ကို တင္ျပစြာျဖစ္ေၾကာင္းပါ။
အထက္ကဆိုခေရအတိုင္း အကၽြန္ေလ့လာထားခ်က္အရ မူလတန္းေက်ာင္းတိမာ ေက်ာင္းသာဦးေရ တႏွစ္ ထက္တႏွစ္နည္းလာစြာကို တိြရပါေရ။ ဂရပ္နန္႕ေဖာ္ျပရဖို႕ဆိုေက မကၠလာကိုထလန္းၾကားလွန္ထားစြာပိုင္။ ဇာတီအဖ်ား ေအာက္သို႕စိုက္ထားေယွာင္ပိုင္ပါေယ။ ဆိုလိုစြာက ေဒပိုင္ပါ၊ ေက်ာင္း၀င္ႏႈန္းတႏွစ္ထက္တႏွစ္ နည္းလာစြာကို ေျပာစြာပါ။ အဓိကအားျဖင့္ မူလတန္းမာ အၿခီခံအက်ဆံုးေက်ာရိုးျဖစ္ေတ သူငယ္တန္း(၀ေခ်တန္း)ေက်ာင္း၀င္ႏႈန္းနည္းလာစြာေရ ေၾကာက္ဖို႕ေတာင္ေကာင္းပါေရ။
ေနာက္ဆယ္စုႏွစ္ေလာက္မၾကာခင္ မူလတန္းေက်ာင္းတိကိုပိတ္ထားရဖို႕အၿခီအနီျဖစ္နီစြာ မ်က္ျမင္ကိုယ္တိြပါ။ သံုးၿမိဳ႕နယ္၊ ငါးၿမိဳ႕နယ္ေလာက္ ကြင္းဆင္းစစ္ဆီးထားပါေရ။ တျခားၿမိဳ႕နယ္တိကိုလည္း ခိုင္လံုေသာသတင္းအ ခ်က္အလက္တိအရ သိထားၿပီးျဖစ္ပါေရ။ (မူဆလင္လူမ်ိဳးတိမ်ားေရရြာတိကို မဆိုလိုပါ)။ ေယဇူးနန္႕ ထုတ္ယူ ဆင္ျခင္၊ ၿခံဳငံုဆင္ျခင္သံုးသပ္ၾကည့္ဖို႕ဆိုေက အမွန္ပင္ မူလတန္း၊ သူငယ္တန္းေက်ာင္း၀င္ႏႈန္းနည္းလာစြာကို ဇာေၾကာင့္လဲ၊ ဇာအတြက္လဲလို႕ စာရြီးသူေလ့လာၾကည့္ေရခါ ေအာက္ပါအခ်က္တိကိုတြိရပါေရ။
ပထမတခ်က္ ရခိုင္သမေသွ်တိ အေခ်မေပါက္ကတ္ပါယာ။(အမ်ားစု)အေခ်ေပါက္ႏႈန္းက်ဆင္းလာပါေရ။ ေက်း ရြာတခ်ိဳ႕ကိုေရာက္ေက အေခ်ငိုသံၾကားရခဲေရ။ ၀မ္းပူမ တိြရခဲေရ။ ဇာေၾကာင့္ အေခ်မေပါက္ကတ္လဲလို႕ ဆက္ လို႕ဆန္းစစ္ၾကည့္ေရခါ ဆင္းရဲက်ပ္တည္းလို႕ဆိုရပါဖို႕။ ဇာေၾကာင့္ဆင္းရဲက်ပ္တည္းလဲဆိုခေက အေျဖတိက အမ်ားႀကီးပါ။ ယင္းအထဲက တခ်ိဳ႕ကိုတင္ျပပါေမ။ ရခိုင္သားတိလုပ္စားမျဖစ္ေအာင္ နည္းလမ္းမ်ိဳးစံုနန္႕ ဗမာအစိုးရက ႏိုင္ထက္စီးနင္းလုပ္နီလို႕ျမင္သာေရ။ ဥပမာတခုေျပာပါေမ။ အယင္ေခါက္က ဆန္စပါး၊ သားငါး တိကို ရခိုင္သားတိရာစားသံုးေရ၊ ကုန္သြယ္ေရ။ ေအဂု ရခုိင္ျပည္ကိုသူရို႕ပါးက စားဖို႕ပစေပါက္(ပါးစပ္ေပါက္)တိလႊတ္လုိက္ေတ။ တပ္ရင္းတိ ၿမိဳ႕တၿမိဳ႕မာ သံုးရင္း၊ ငါးရင္း၊ ဆယ္ရင္းခ်လိုက္ေတ။ စားဖို႕လူတိေပါလာယာ။ ယၿပီးေက ယင္းသူရို႕ကိုယ္တိုင္၊ ယင္းသူရို႕နန္႕နီးစပ္ေတလူတိ ဆန္စပါးအစ၊ သားငါးအဆံုး၊ ဓါတ္ေငြ႕မက်န္ ကုန္သြယ္ေရာင္းစားကတ္ေတ။ ေယေက ရခိုင္သားအမ်ားစုမဲြျပာက်လာေရ။ အႀကီးဆံုးဆင္းရဲရေရ အေၾကာင္း တခုက အဂုအခါ ရခိုင္ျပည္ၿမိဳ႕၊ရြာတိုင္းမာ ခ်ဲဒိုင္တိ။ စစ္ေတြၿမိဳ႕လမ္းမႀကီးမာ ခြီးခ်ီးေပါေရပိုင္ေပါလို႕။ ခ်ဲနန္႕ တိုက္ဆိုင္နီလို႕ ကုန္းေကာက္စရာမဟိစြာတမ်ိဳး။ ယေလာက္စြာမာ တရက္တရက္လာေရ ဗမာျပည္ကအရက္ ကားတိ ပဒုန္းခ်င္းယွက္နီစြာကို ရခိုင္သားတိအရက္ေသာက္လို႕ၿခီကတ္စြာတဖံု။ ေယခါမာ ရခိုင္သမတိမာ ေခတ္မီသေယာင္နန္႕ (Family plan) လုပ္လာကတ္ပါေရ။ ယေက မူလတန္းေက်ာင္းတိအတြက္ ကုန္ၾကမ္းမ လာယာႏွက္ရာ။
တခ်ိဳ႕ရြာတိမာ အေခ်တိေတာ့ တြိရပါေရ။ ငါးရွာ၊ ဟင္းခူး၊ ၀ါးခြပ္၊ စ်ီးေရာင္း၊ စားပဲြထိုး၊ ကူလီ၊ အလွဴခံ။ ေဒအ ေခ်တိ ဇာေၾကာင့္ေက်ာင္းမေရာက္ကတ္လဲ၊ ဆင္းရဲကတ္လို႕။ တခ်ိဳ႕မာ ဆင္းရဲေကလည္း လူရတတ္ကတ္ေရ။ ၿဖီဆီးရာကား ယင္းယွင့္ရာဟိေရ။ က်န္းမာေရအသိပညာလည္းနည္း။ ယင္းပိုင္ မဟိဆင္းရဲသား မိဖတိေဂ်းယာ အေခ်ေပါက္ကတ္ပနာ ဟိေရလရတတ္(သထီး)တိက်ေက တေယာက္ဆိုေက က်ီယာ။
ေနာက္တခုက လင္ေယာက်ၤားတိ ျပည္တြင္း ဖားကန္႕၊ ျပည္ပထိုင္းအဆံုး လားခကတ္ေတ။ အေခ်တိ ဇာလာဖို႕ လဲေယ။ ေနာက္တခုက ရယ္ဖို႕ေတာ့ခါေကာင္းပါေရ။ ရခိုင္သမ ပညာတတ္တခ်ိဳ႕ အပ်ိဳႀကီးလုပ္ကတ္ေတ၊ ရခိုင္ သားတခ်ိဳ႕ သာသာနာေဘာင္၀င္ကတ္ေတ၊ ယေက ေက်ာင္းသို႕အေခ်တိမေရာက္ယာ။ ေက်ာင္းသားတိရာ နည္းလာလား၊ ဆရာ၊ ဆရာမတခ်ိဳ႕ အက်င့္ပ်က္ ျခစားလာကတ္ေတ။ စာမျပကတ္၊ နယ္မွာစပါးေတာင္း ဆရာ တိနန္႕လႊဲထားကတ္စြာ ၉၀ ရာခိုင္ႏႈန္း။
ဇာေျပာေကာင္းဖို႕လဲ၊ အရာ၀ါ တဲြဖက္၊ တဲြခ်ိတ္၊ စိုးတဲြ ကန္ကားမကန္၊ ရခိုင္ျပည္ၿမိဳ႕ရြာတိုင္းမွာ။ ယေက မ်က္ ျဖဴဆိုက္လီ၊ ဆရာႀကိဳက္လီ၊ ရခိုင္ျပည္က အရည္အခ်င္းမွီေရ အေခ်တိမထြက္ယာ။ ယေက ဗမာအစိုးရ အုပ္ ခ်ဳပ္လို႕ ေကာင္းလီႏွက္ရာ။
ယပိုင္နက္လာလတ္စြာ ၂၀၀၈ခုႏွစ္ တကၠသိုလ္၀င္တန္းစာေမးပဲြမွာ ရခိုင္ျပည္နယ္ အဆင့္ (၁၅)ကိုက်လားခစြာ ကို ၾကည့္ကတ္ပါဖိေယ။ ယေလာက္ဆိုေက ရခိုင္ျပည္ ပစၥကၡပညာေရးအေျခအေနကို နားလည္ကတ္ဖို႕လို႕ ယံုၾကည္ပါေရ။
ေဒစြာတိအားလံုးေရ အုပ္ခ်ဳပ္ေတအစိုးရေၾကာင့္ ဖိႏိွပ္ခံနီရေရျပည္သူတိမာ နင္းျပားဘ၀က မလြတ္ေရလမ္းျဖစ္ ေတအတြက္ ” ေအာ္ အဘာရို႕ အမင္ရို႕ ရခိုင္ျပည္သူ၊ ျပည္သားတိကို မကယ္ႏိုင္ကတ္ယာလားယေဂ၊ ျပည္ပ မာေဂ်း နီကတ္ဖို႕ယာလား၊ ျပည္တြင္းျပည္ပ ေပါင္းစည္းပနာ စည္းလံုးညီညာ ေအာင္ေၾကာင္းျဖာဖို႕ အခ်ိန္က် ယာျဖစ္ေၾကာင္း၊ တတ္ႏိုင္ဖို႕ဖက္က ကူညီကတ္ပါအေၾကာင္း ရခိုင္သားအေပါင္းကို ေဒေဆာင္းပါး တပိုင္းတစ နန္႕ ႏႈိးေဆာ္လိုက္ပါေရ။ ။
ေစတနာ သစၥာတရားနန္႕
ခိုင္သြီးနီ (ကိန္းသာၿမီ)
(၁၅၊ ၁၀၊ ၂၀၀၈)
မွတ္ခ်က္။ ။ ျပည္တြင္းမာ လက္ဟိေက်ာင္းဆရာ(သူငယ္ခ်င္း)တေယာက္စာကို မူရင္းအတိုင္း ေဖာ္ျပလိုက္ပါေရ။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Posts
0 မွတ္ခ်က္:
Post a Comment