အဂၤလိပ္ေခတ္မာ ဖါးေခ်အဖိုးကို အဂၤလိပ္တိက ဟိုခိုင္း၊ ေဒခိုင္း ခိုင္းဖို႕ ေခၚထားယင္း သံေယာစိုင္ျဖစ္လားပနာ ဘိလပ္ကိုအလည္လိုက္ဖို႕ ေခၚလားခေရလတ္။ ဖါးေခ်အဖိုးက အဂၤလိပ္စာ၊ အဂၤလိပ္စကား တလံုးေလ့ မတတ္ဘဲ ဖလိသတ္၊ ဖလာသတ္နန္႕ အဂၤလိပ္တိေနာက္က လည္ဖို႕လိုက္လားခေရလတ္။ ရြာမာက်န္လိုက္ေတ မိသားစုတိ၊ မိတ္ေဆြတိကေလ့ ကေဂါင္းေၾကာင့္ၾကဘနာ က်န္လိုက္ကတ္ေတလတ္…
တလေလာက္ၾကာလို႕ ျပန္ေရာက္လာေရဆိုစြာနန္႕ က်န္လိုက္ကတ္ေတလူတိက ၀ိုင္းလာပနာ “အခင္…အဂၤလိပ္စကားတလံုးေလ့ မတတ္ဘဲနန္႕ ဘိလပ္ကိုလားခီစြာ ကေဂါင္းဒုကၡေရာက္ခဘာဖို႕ဟံ…”ဆိုဘနာမီးကတ္ေတခါ ဖါးေခ်အဖိုးက ဇာျပန္ေျပာလိုက္လဲဆိုေက…”အူး..ငါ ဒုကၡေရာက္ဖို႕ မဆိုေက့….ငါတခုေျပာလိုက္တိုင္း ယင္းသူရို႕ေဂ်းယာ ခခဲမြိပနာ ဒုကၡေရာက္လားခဂတ္ယင့္…ငါ တခုေတာင္မျဖစ္”ဆိုၿပီးေက ေျပာလိုက္ပါေရလတ္။
ယင္းဇူးနန္႕ အဂၤလိပ္တိေလ့ ခခဲမမိြရေအာင္၊ ရခိုင္တိေလ့ ခခဲမမိြရေအာင္ ေအမာဟိနီကတ္ေတလူတိမာ သားေခ်၊ သမီးေခ် ဟိလူေလ့ပါကတ္ဖို႕ထင္ဘာေရ။ မဟိကတ္ေတ လူတိမာေလ့ တူေခ်၊ တူမေခ်တိ ဟိကတ္ပါဖို႕။ ယင္းပိုင္ေလ့ မဟိကတ္ဆိုေကကိုယ့္ပါတ္၀န္းက်င္မာဟိနီကတ္ေတ အဘုေခ်တိကို ေအပိုင္တေခါက္ေခ် လုပ္ၾကည့္ကတ္ပါကား။ လူတိုင္းေလ့ သိေရ၊ လူတိုင္းေလ့ လုပ္ႏိုင္ပါေရ။ (အတြက္ေဖာ္ပီးစြာပါရာ)
(၁) အဘုေခ်တိကို တရက္မာ အဂၤလိပ္စာ ေ၀ါဟာရ (၅)လံုးေလာက္စီ ပုံမွန္ရေအာင္ အေလ့အက်င့္ လုပ္ပီးပါ။ (အေခ်ကပင္ အလြတ္ရထားေရ စကားတလံုးကို (၁၀)ႏွစ္ေလာက္ ျပန္မဖတ္ျဖစ္ေကေတာင္ အလြယ္ေခ်နန္႕ျပန္အတြက္ေပၚပါေရ။)
(၂) ကိုယ္ရို႕လားနီက်၊ လာနီက်လမ္းမာဟိေရ ဆိုင္နာေမတိ၊ လမ္းနာေမတိ၊ ေဟာ္တည္နာေမတိ အစဟိသျဖင့္ အဂၤလိပ္ပိုင္ရြီးထားေက ယင္းခ်င့္တိကို ရခိုင္ပိုင္သိေအာင္လုပ္ပါ။ (တခါသိေအာင္လုပ္ထားစြာနန္႕ ယင္းနီရာကိုေရာက္တိုင္း ယင္းစကားလံုးတိကို ျပန္အတြက္ေပၚႏိုင္ဘာေရ)
(၃) ကိုယ္ရို႕နိစိုင္သံုးနီက် အသံုးအေဆာင္တိထဲကေလ့ အဂၤလိပ္ေ၀ါဟာရတိကို ရခုိင္ပိုင္သိေအာင္ လုပ္လို႕ရႏိုင္ဘာေရ။
(၄) ကိုယ့္အိမ္မာျဖစ္ျဖစ္၊ အခန္းမာျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္ရို႕အတြက္အသံုးတည့္ဖို႕ေ၀ါဟာရတိကို စာလံုးအႀကီးသန္နန္႕ ရြီးပနာကပ္ထားပါ (တကူးတကဖတ္စရာမလိုဘဲ အလြတ္ရလားဘာလိမ့္ေမ)။
နံပါတ္(၁)ကေတာ့ ပါပါက က်ေနာ္ရို႕တိကို ေလ့က်င့္ပီးခစြာကို မွ်၀ီပီးလိုက္စြာဘာ။ တျခားစြာတိကေတာ့ ဘ၀တကၠသိုလ္က သင္ပီးလိုက္စြာတိဘာ။ ေအခ်င့္ကို ရခိုင္သူရခိုင္သားတိကို မွ်၀ီပီးယင္း ေက်းဇူးသွ်င္ ေမေမနန္႕ ပါပါကို ရွိခိုးကေတာ့လိုက္ပါေရ….။
Free4waddy
(ခြန္းတိုင္းသက္သီဘေလာ့မွ)
Posts
0 မွတ္ခ်က္:
Post a Comment