ကာင္း ႐ို႔ကို ဆက္စပ္ပီးနီဆဲ။ ျမိဳ႔ရြာတိုင္း သည္ ျဖဴေဖြးေသာ သဲေသာင္ျပင္ ထက္သုိ႔ လႈိင္းလုံးၾကီးငယ္မ်ား အဆက္မျပတ္တြန္းတိုက္နီေရ အလွ တရားမ်ားျဖင္႔ ခ်ယ္သထားဆဲ။ ပင္လယ္ျပင္မွ လတ္ဆတ္ေသာ လီတိက ရီအုန္းပင္႐ို႔ကို ျဖတ္သန္းတိုက္ခတ္နီေသာ လီရနံ႔ ႐ို႔ ျဖင္႔ မီႊးပ်ံ႕နီဆဲ။ ထိုနီရာ႐ို႔သည္ တစ္သက္တာပတ္လုံး ျပန္မတိြ႔ႏိုင္ စရာနီရာမ်ားပင္ျဖစ္လီဖို႔ယာ။
. . . အဂၤလိပ္ဘာသာ၌ သာလွ်င္ အထူး ေပါက္ေျမာက္ ခ်ီးမြမ္းေလာက္ေသာ ပဂၢိဳလ္ မဟုတ္သီး။ ျမန္မာဘာသာ - ေပါရာဏႏွင့္ ေဝါဟာရ စာေဟာင္း စာမ်ဥ္း ႐ို႔ကိုလည္း။ အထူးလိုလား လိုက္စားေသာ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးျဖစ္ေတ အားေလ်ာ္စြာ။ ယခု နာမည္ ထင္ရွားလ်က္ ဟိေသာ ပ႐ိုဖက္ဆာ ဆရာလြန္း ထံ၌ တပည့္ ခံခဖူး၍။ ရွိဧခ်င္းေဟာင္း ၁၂ ေစာင္တြဲ စာအုပ္ တအုပ္ကို ကိုယ္တိုင္ တည္းျဖတ္၍ပင္ ရိုက္ႏွိပ္ ျဖန္႔ခ်ိ ခဖူးလီသည္။ ဤကဲ့သို႔ စြယ္စံုပညာဂုဏ္ အရည္အခ်င္းျဖင့္ ျပည့္စံုသျဖင့္။ ျမန္မာျပည္ တိုင္းရင္းသား႐ို႔ ရႏိုင္ေသာ ရာထူးမ်ား အနက္။ အႀကီးဆံုး ျဖစ္ေသာ ျပည္ထဲေရး အမတ္ႀကီး ရာထူးျဖင့္။ အစိုးရ႐ို႔၏ ခ်ီးက်ဴး ခန္႔အပ္ျခင္းကို ခံခရသည္ ျဖစ္ရာ။ အဆိုပါ ပုဂၢိဳလ္ႀကီး၊ ထင္ရွား ဟိနီျခင္းသည္။ ျမန္မာျပည္ႀကီး၏ က်က္သေရပင္ ျဖစ္ရကာ။ ယခုကဲ့သို႔။ သက္တန္း မေစ့မီွ။ ကြယ္လြန္ အနိစၥ ေရာက္ရျခင္းအတြက္။ သာ၍ပင္ ဝမ္းနည္းဖြယ္ ျဖစ္ေခ်သည္။ . . . ” . . . [၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္၊ ႏိုဝင္ဘာလမွာ Unity စာပီက ပထမ အႀကိမ္ အျဖစ္ ထုတ္ဝီ ျဖန္႕ခ်ိခေရ ေမာင္ေဇယ်ာ၏ 'ကမာၻသိ ျမန္မာမ်ားႏွင့္ ကမာၻသိ ျမန္မာ စာအုပ္မ်ား' က "စြယ္စံုပညာသွ်င္ ဦးေမေအာင္" အေၾကာင္းကို ျပန္လည္ ကူးယူ ေဖာ္ျပစြာ ျဖစ္ပါေရ။]
ရခိုင္ဆိုေရနာမည္စြာ နကၡတ္ေကာင္းနိမိတ္ေကာင္းတိဟိေရအတြက္နန္႔ ရခိုင္ျပည္ဆိုစြာ ပညာတတ္လူေတာ္တိထြန္းျမတ္ေတ အရပ္ေဒသတခုလည္းျဖစ္ပါေရ။
အေနာက္ကိုၾကည့္လိုက္ေတခါ ေဒါက္တာေအးေက်ာ္၊ ေဒါက္တာနာယက အစဟိေရပညာသွ်င္တိကိုတိြရပါဖို႔။
အရိွဖက္ကိုၾကည့္လိုက္ေတခါ ေဒါက္တာေအးခ်မ္းကိုတိြပါလိမ့္ေမ။ သမိုင္းကိုလွန္လို႔ၾကည့္ေက ယင္းထက္အမ်ားႀကီးတိြပါဖို႔ဆိုစြာကို ျငင္းပါယ္ကတ္ဖို႔မထင္။ မီဒီယာက႑ကိုၾကည့္ေက ဦးေက်ာ္ဇံသာစြာကေကာင္းေတာ္ေရလို႔ အားလံုးကလက္ခံထားယင့္။
ေယေကလည္းေသာ့ အခုတင္ျပဖို႔ပညာသွ်င္တိက ရခိုင္ျပည္ကၿပိဳင္ဖက္ကင္းပညာသွ်င္တိပါ။ တသက္မွာတေယာက္ေပၚဖို႔ဆိုစြာခက္ခဲေရပညာသွ်င္မ်ိဳးပါ။ ကမၻာမွာ ပညာရပ္မ်ိဳးစံုဟိေရပိုင္ ရခိုင္ျပည္မွာလည္း ပညာသွ်င္မ်ိဳးစံုဟိယင့္။
ရြာတရြာမွာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတေက်ာင္းဟိေရ။ ရြာမွာ တရားနာဖို႔ဆိုေက ယင္းေက်ာင္းက ဘုန္းႀကီးလားပင့္ရေရ။ ယင္းဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ အလြန္တရားေဟာခ်င္ေရ ဘုန္းႀကီးတပါးဟိေရ။ ဘုန္းႀကီးလာပင့္ေရထဲမွာ သူတခါလည္းမလိုက္ရ။ ဘုန္းႀကီးမွာ တရားေဟာခ်င္ေရစိတ္ကို မ်ိဳထားရေရ။ ယင္းရြာမွာ ေမာင္သာလွဆိုေရ ငပ်င္းတေယာက္ဟိေရ။ သူ႔အလုပ္က စားလိုက္အိပ္လိုက္နန္႔ အခ်ိန္ကုန္ေရ။ တရက္နိ သူ႔အိမ္သွ်င္မကေျပာေရ"ေဒနိ ထမင္းခ်က္ဖို႔ထင္းရွာခီ။ ပါမလာေက အိမ္ျပန္မလာကဲ့" ဆိုၿပီးေက ခိုင္းလိုက္ေတ။ ငပ်င္းလည္း ထင္းရွာဖို႔ လားေရ။
တခ်က္တီးေက်ာ္ေလာက္မွာ ငပ်င္းက လယ္ကြင္းထဲကိုေရာက္လားခေရ။ လယ္ကြင္းထဲမွာ လူတိ အေညာင္းေျဖနီကတ္ေတ။ ယင္းအခ်ိန္မွာ တရားေဟာခ်င္ေရဘုန္းႀကီးႄကြပါလတ္ေတ။ ေယခါ ဘုန္းႀကီးလည္း ၀မ္းသာလားခၿပီးေက ငါ့ေတာ့ ေဒမွာတရားေဟာလို႔ရပ်ာဆိုၿပီးေက လယ္ကြင္းမွာဟိေရ လူတိအားလံုးကို တရားစေဟာေရ။
ရြာတရြာမွာ ေမာင္လူႀကီးဆိုေရ မႏူးမနပ္ေယာက္က်ားေခ်တေယာက္ ဟိပါေရလတ္။ သူက အဖသည္ကို ''ဘားဘာ ေမာင္ေမာင္ကို ခြစြာတစီး၀ယ္ပီးပါပလင္'' ဆိုၿပီးေက ပူဆာပါေရလတ္။ အဖသည္က ''အေ၀သားေခ် မင္းကိုစက္သီးအသစ္တစီး၀ယ္ပီးထားပ်ာ၀ါ'' လို႔ ေျပာလိုက္ပါေရလတ္။ ေယခါ သားသည္က ''ယင္းခ်င့္မဟုတ္သိမ့္ေလ ဘားဘာ။ လွျဖဴသီးသားအဖ ရြာကိုလာလည္ေကစီ စီးလာစြာေလ ဘားဘာ'' လို႔ ေျပာလိုက္ေတခါ ''အေ၀သားေခ် သူရို႕က တခါတရီ ဂါရီနန္႔လာေရ။ တခါတရီ ေမာ္ေတာ္ဆိုက္ကယ္နန္႔လည္း လာေရ။ သားေခ် ဇာကိုလိုခ်င္စြာလဲ'' လို႔ မီးလိုက္ေတခါ ''ဇာပိုင္ေျပာရဖို႔လဲ ဘားဘာ။ နားရြက္ေခ်ကိုလိမ္ၿပီးေက ေဘးခမ္းကို ဘင္းဘင္းနန္႔ ေက်ာက္ပစ္လိုက္ေက ဖုန္းဖုန္းနန္႔ျမည္လာခါ တက္ပ်ာခြလိုက္ေက ပ်ံထြက္လားခစြာေလ ဘားဘာ'' လို႔ေျပာလိုက္ေတခါ အဖသည္က “အေ၀သားေခ် ယင္းစြာကို ဆိုက္ကယ္လို႔ ေခၚေရ'' လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္ပါေရလတ္။
ဆက္လက္ႀကိဳးစားပါမည္။
မသန္းေရႊ (စကၤာပူ)
-----------
(ရကၡိတ႐ို႕ဆံုရပ္ၿမီဘေလာ့မွ)
ေဒ AMP မွာ ေဖာက္သည္ခ်ဖို႔ပ်ာယ္။ င႐ို႕မွာ ၀မ္းကြဲညီတိအမ်ားႀကီး။၊ ယင္းထဲမွာ အမ်ိဳးအမ်ိဳးတိပါေရ။ လူေတာ္၊ လူဆိုး၊ ဟကၠရီက်၊ ဆီးဆံုး၊ အငုတ္တုံး၊ ေစာင္းကန္း၊ ငပ်င္းေထြ၊ ရြီေကက်ီဖို႔မထင္။
စိတ္ေကာင္းေရ လူတိ၊ ေဒါသႀကီးေရ လူတိ၊ ယင္းပိုင္မကန္။ ေအာ္ ေဒနန္႔စကားမစပ္၊ ယင္းအထဲက ငရို႕၀မ္းကြဲညီေခ်တေယာက္အေၾကာင္းကို ေျပာျပေမ။
ငရို႕တိက သူ႔ကိုေဒါသႀကီးလို႔ “တစ္စူးထိုး“ လို႔ေခၚေရ။
"တစ္စူးထိုး"
နာမည္အရင္းကိုေတာ့ခါ မေျပာပ်ာယ္။ ငါ့ကို သတ္ဖို႔လာဖို႔စြာကို ေၾကာက္လို႔။ ရြံတတ္စြာမွာလည္း မေျပာကဲ့။ သူ႔အိမ္ကို ႏြမ္းႏြမ္းပါးပါး ဆင္းရဲသမတေယာက္၀င္လာေကပင္ အိမ္ကထမင္းကို မစားပ်ာယ္။
တရားထိုင္ဖူးသူတိုင္းသိပါလိမ့္မည္။ သတိတလံုးကိုသံုးေက ေအာင္ျမင္မူမ်ိဳးစံုရႏိုင္ၿပီးေက သတိတလံုးမိေက ဒုကၡမ်ိဳးစံုႀကံဳႏိုင္ပါေရ။ တခါတလီ ေအာင္ျမင္မူၾကားက သတိလက္လြတ္မူေၾကာင့္ မျဖစ္သင့္စြာတိျဖစ္လားရပါေရ။ ယင္းအတြက္ႏွင့္ မဟာသတိပဌာနသုတ္မွာ ဘုရားသွ်င္က သတိကိုဦးစားပီးေဟာထားစြာကို အားလံုးအသိပါ။ သတိတရားက ေလာကကို အလွဆင္ႏိုင္ေရပိုင္ သတိတရားပ်က္မႈေၾကာင့္ ျဖစ္ပ်က္ပံု ရခိုင္ပံုျပင္ေခ်တပုဒ္ကို AMP ပရိႆတ္ကိုေျပာျပပါဖို႔။
"ငျပာ" ဆိုေရလူတေယာက္ မိသားစုစားဝတ္နီေရးအတြက္ ေခ်ာင္းကိုဆင္းပ်ာ ကြန္ပစ္လားေရခါ မိုးေသာက္ဖက္ျဖစ္နီလို႔ လူသူကင္းယွင္းနီသိမ့္ေသာေၾကာင့္ ဒေယာကို ျပဴးပင္ထက္မွာ ခၽြတ္တင္ထားခပ်ာ ကြန္ပစ္ဖို႔ဆင္းလားခပါေရ။ တခ်ိန္းႏွစ္ခ်ိန္း ကြန္ကိုလက္ေမာင္းမွာတင္ပနာ တံငါသမားပီပီ ပစ္ျဖန္႔လိုက္ေကလည္း ငါးတေကာင္လည္းမက်။
ေလ႔လာ၍မရေသာပညာဟူသည္မဟိဟု အမ်ားကလက္ခံယူထား၏။ ေယတာလည္းအမွန္ပင္ ေယာက္က်ားမ်ားေလ႔လာ၍မရေသာပညာမွာ မိမၼာယာက်မ္းပင္ျဖစ္သည္။ ပဇာေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ယင္းပညာသည္ မိမၼရို႕၏ကိုယ္ပိုင္ျဖစ္သည့္အတြက္ သူရို႕တိရာပိုင္ၿပီး ေယာက္က်ားတိအမွန္ပင္ ေလ႔လာ၍မရႏိုင္ပါ။
ဥပမာအားျဖင့္ ပံုျပင္ေခ်တပုဒ္ေျပာျပပါမည္။ ုအယင္ကခါ လူပိ်ဳေခ်တေယာက္ ဒိသာပါေမာကၡဆရာပါးမွာ ပညာသင္ၿပီးလို႔ျပန္ေရခါ ကန္ေဘာင္နား ရီခတ္ဖို႔လာေရ အပ်ိဳမေခ်တေယာက္ႏွင့္တိြပါေရ။
မင္းဘာႀကီးကိုသိလား (ဟာသ)
---------------------------
ရခိုင္တေယာက္ႏွင့္ ျမန္မာတေယာက္ ခရီးလားယင္း အမွတ္မထင္တိြဆံုသည္။ ျမန္မာက ရခိုင္သမိုင္းအေၾကာင္းစိတ္၀င္စားသူတေယာက္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုအေၾကာင္းေဒအေၾကာင္း ေထြရာေလးပါးေျပာဆိုယင္း ျမန္မာက "ေအာ္ မိန္းယခိုင္ဆိုယိန္ (မိန္းဘာဂ်ီး) ကို သိယ့ဲလား" ဟု မီးလိုက္သည္။
ထိုခါ ကိုရခိုင္ေျဖလိုက္သည္က "ေအာ္ မသိလို႔ဟိဖို႔လား၊ (ငါ့ဘဂ်ီး) ဆိုစြာ င႐ို႕အႀကီးသွ်င္မွာ လင္မလားေယ”
----------
(ရကၡိတ႐ို႕ဆံုရပ္ၿမီဘေလာ့မွ)
အကၽြန္ရန္ကုန္မွာနီခခါ အကၽြန္ကိုယ္တုိင္ ရယ္လို႔မဆံုးျဖစ္ခရေရ ဟာသေခ်တိပါ။ ယင္းခါက အကၽြန္႔အိမ္မွာ တလစာမီတာေၾကးစာရြက္တရြက္ ေဖးသာမသြင္းရသိမ့္ဘဲ (ရပ္ကြက္ထဲမွာ လည္လို႔ေကာက္ေတ ၀န္ေဆာင္မႈကားနန္႔လည္း လြဲလားၿပီးေက) ေငြေနာက္ဆံုးသြင္းရဖို႔ရက္နန္႔ကပ္နီလို႔ မီတာယံုးကုိကိုယ္တိုင္လားသြင္းရဖို႔ အနီအထားျဖစ္နီပါေရ။ အကၽြန္ကလည္း အလုပ္လားရလို႔ မီတာယံုးဖြင့္ေရအခ်ိန္နန္႔ မကိုက္ျဖစ္နီပါေရ။ ယင္းခါ အကၽြန္႔အိမ္ကႏွမလည္း ရန္ကုန္ကိုအလည္လာဆိုက္ပါ။ ေနာက္ဆံုးသ႔ူကိုရာ မီတာယံုးကိုလားသြင္းခိုင္းဖို႔အၾကံရလို႔ သူ႔ကိုခိုင္းလိုက္ပါေရ။ မီတာယံုးက အိမ္နန္႔ဆိုေကမ၀ီးပါ။ ေယေကလည္း အကၽြန္က သူ မလားတတ္ဘဲျဖစ္နီလတ္မည္လို႔ ဆိုက္ကားနန္႔လားလီ၊ မီတာယံုးကိုပို႔လို႔ေျပာဆိုၿပီးေက ခိုင္းပစ္ခပါေရ။ သူလည္း ယင္းနိ နိျခင္းေလာက္ေရာက္ခါ အရာ၀မ္းကြဲႏွမတေယာက္ကိုအေဖာ္ေခၚလို႔ ဆိုက္ကားတစီးကုိေခၚပ်ာလ္ မီတာယံုးကိုလားကတ္ပါေရလတ္။ ဆိုက္ကားနန္႔လားလို႔ို႔ လမ္းတ၀က္ေရာက္ေတခါ စိုးရိမ္ၿပီးေက ဆိုက္ကားသမားကုိ ထပ္ေျပာပါေရလတ္။ “မီတာယံုးကိုတေယာက္ (တေရာက္) ပို႔ေနာ္” လို႔။ ေယေက ဆိုက္ကားသမားကျပန္မီးပါေရလတ္ “ဒါဆိုရင္ ေနာက္တစ္ေယာက္ကို ဘယ္ပို႔ေပးရမလဲ” လို႔။
အိုင္ယာလန္ ႏိုင္ငံသား
----------------------
တခါက အဂၤလိပ္လူမ်ိဳးတေယာက္၊ စေကာ့လူမ်ိဳးတေယာက္၊ အိုင္ယာလန္လူမ်ိဳးတေယာက္ (၂၆) မိုင္ အရွည္ ျမစ္တျမစ္မွာ ရီကူးၿပိဳင္ကတ္ေတ။
စေကာ့လူမ်ိဳးက (၁၂) မိုင္ ကူးၿပီးေရခါ ေညာင္းပနာ လက္ေလွ်ာ့လားေရ။
အဂၤလိပ္လူမ်ိဳးက (၁၆) မိုင္ ကူးၿပီးေရခါ လက္ေလွ်ာ့လားျပန္ေရ။
အိုင္ယာလန္လူမ်ိဳးကေတာ့ခါ (၂၅) မိုင္ကူးၿပီးေရခါမွ ငါပန္းတိုင္ေရာက္ေအာင္မကူးႏိုင္ပ်ာယ္လို႔ စိတ္ဓါတ္က်ပနာ ေနာက္ျပန္လွည့္လို႔ ပန္းတိုင္အစကို ျပန္ကူးလားေရလတ္။
ကေလေခ်တေယာက္မွာ ခ်စ္စၾကင္စ ရည္းစားအသစ္စက္စက္ေခ် တေယာက္ဟိပါေရ သူ႔အသဲေခ်မီြြးနိအတြက္ အမွတ္တရျဖစ္ေအာင္ ဇာလက္ေဆာင္ပီးေက ေကာင္းဖို႔လဲ အသည္းအသန္စုိင္းစားနီေရ။ သူ႔အခ်စ္လည္း ေပၚလြင္ရဖို႔ သူမအတြက္လည္း အသံုး၀င္ရဖို႔္။ အမွတ္တရႏွင့္ ဂႏၶ၀င္လည္းေျမာက္ရပါဖို႔။ စ်ီးႀကီးစြာတိလည္း မတတ္ႏိုင္ပါေလ။ ေနာက္ဆံုး ကိုးရီးယားမင္းသမီးတိဝတ္နီကတ္ေတ အေကာင္းစား လက္အိတ္အျဖဳေရာင္တစံု၀ယ္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္္ေတ။ မမအသံုးပစၥည္းဆိုင္ကိုလားဖို႔ျဖစ္လို႔ သူ႔ရည္းစားႏွမလည္းပါလာေရ၊ ဆယ္ေက်ာ္သက္ အလွပလွေခ်ပါရာ။ ဆိုင္ေရာက္ေတအခါ သူက လက္အိတ္အျဖဴေခ်တစံု ၀ယ္ေရ။ သူ႔ရည္းစားႏွမက ေအာက္ခံေဘာင္းဘီ (ပင္တီ) တထည္၀ယ္ေရ။ ျဖစ္ခ်င္ခါ ထုပ္ပိုးပီးေရအေရာင္းစာေရးမ၏အမွားေၾကာင့္ သူ႔ရည္းစားႏွမက လက္အိတ္ရလားခေရ။ သူလည္း ဖြင့္မၾကည့္ဘဲႏွင့္ (ပင္တီ) ပါဆယ္ထုပ္ကို စာတေစာင္ရြံီးၿပီးေက သူ႔ရည္းစားသည္ဘားသို႔ စာတိုက္က ပို႔ပီးလိုက္ေတ။ စာက..
အယင္ ကြန္ပ်ဴတာတိေပၚစက ေမာင္ေကာင္းစံရို႕ နယ္တကာလွည့္ပနာ ကြန္ပ်ဴတာေရာင္းခပါေရ။ တႏွစ္အာမခံနန္႔ ပ်င္လည္း ပ်င္ပီးပါေရ။ တရက္နိ နယ္ေဖာက္သယ္တေယာက္က ဖုန္းဆက္လာပါေရ။
ေဖာက္သယ္။ ။ ဟဲလို၊ ကၽြန္ေတာ္ ကြန္ပ်ဴတာပ်င္ခ်င္လို႔ပါ။
ေကာင္းစံ။ ။ ရပါေရ။ ဇာပိုင္ ပ်က္စြာလဲ ေျပာျပပါ။
ေဖာက္သယ္။ ။ ကေကာင္း ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ေတာ့ခါ မဟုတ္ပါ။ လဖက္ရည္ခြက္အထိုင္ ပ်က္လားစြာေလာက္ပါရာ။
ေကာင္းစံလည္း ေခါင္းေနာက္လားပါေရ။ ကြန္ပ်ဴတာမွာ လဖက္ရည္ခြက္အထိုင္ ပ်က္လားပါေရလတ္။ ဇာခါကမ်ား တပ္ပီးလိုက္ပါေရလဲ။
တခါက လင္သယ္ ကုန္းထက္ကို တနားတပိုအိပ္ဖို႔ တက္လားေရခါ၊ မယားသယ္က ငါးဖမ္းဘုတ္ကို ရီထဲခ်ပနာ ကမ္းနန္႔ အင္တန္ေခ်ေလာက္အ၀ီးမွာ ေက်ာက္ခ်ပနာ စာဖတ္နီပါေရ။
ရီကန္ေစာင့္ လံုၿခံဳေရးက ဘုတ္နန္႔ ေရာက္လာပနာ
"ဇာလုပ္ နိန္စြာပါေရလဲ" လို႔ မီးလိုက္ေတ။
"အကၽြန္ စာဖတ္နီစြာပါ"
"ေအခ်င့္ တားျမစ္နယ္ၿမီဆိုစြာကို သိပါေရလား။"
"အကၽြန္ ငါးမွ်ားနီစြာမဟုတ္ပါ။ စာဖတ္နီစြာပါ။"
"ေယေကလည္း ဘုတ္ထဲမွာ ငါးဖမ္းကရိယာ အစံုအလင္ ပါနီေရအတြက္နန္႔ အခ်ိန္မရီြး ငါးဖမ္းႏိုင္ပါေရ။ တာ၀န္အရ ဒဏ္ရိုက္ရပါဖို႔"
"စာဖတ္နီစြာကို ဒဏ္ရိုက္ပါဖို႔လား"
"ေအခ်င့္ တားျမစ္နယ္ၿမီ ျဖစ္နီလို႔ပါ"
လြန္ခေရ ႏွစ္ေပါင္းခုႏွစ္ဆယ္ေလာက္က ရခိုင္ျပည္ကလူတိ ဗမာျပည္ကိုခရီးလားေရခါ ရိုးေတာင္ကို ၿခီက်င္လားကတ္ပါေရလတ္။ ယင္းခါက ကားလမ္းမဟိပါသိမ့္။ ခရီးလားဖို႔ လူသံုးေယာက္ေလးေယာက္စုၿပီးေက စီလားကတ္ပါေရ။ ရိုးေတာင္မွာလည္း က်ားက
ကေကာင္းေပါေရဆိုပါကားယင္းခါ။ ေယခါ ခရီးလားလူတိစြာ က်ားရန္ကိုေၾကာက္ရစြာတေၾကာင္း၊ အေရာင္းအဝယ္ေကာင္းဖို႔တေၾကာင္း ခရီးမလားခင္ ရြာဦးကနတ္၊ လမ္းမွာတြြိေရ တြိသမွ်နတ္တိအားလံုးကို ပသကတ္ပါေရလတ္။ နတ္အေႏွာင့္အယွက္ပီးေက မေအာင္ျမင္လို႔ယူဆထားကတ္ပါေရ။
တရက္ခါ ခရီးလားေရလူတစုမွာ ခြီးတေကာင္ပါလာပါေရဆိုကား။ ရိုးေတာင္ထက္မွာ အေမာေျပအနားယူၿပီးေက ပါလာေရအစားအေသာက္ေခ်တိကိုစား၊ ရီေခ်ေသာက္ကတ္ေတခါ ခြီးကလူအနားမွာပင္ ခ်ီးစိုက္ပါေရလတ္။ ေယခါ ခီြးသွ်င္က ထမင္းဆုပ္ကိုစားနီးယင္းကနီ ခြီးကို ဟိုင္းခြီးဆိုၿပီးေက ေယာင္လို႔လက္ထဲကထမင္းဆုပ္နန္႔ ပစ္မိပါေရ။ ထမင္းဆုပ္က ခြီးကိုမက်ဘဲနန္႔ ခြီးခ်ီးထက္မွာ လားတင္နီပါေရလတ္။ ေယၿပီးေက ေအသူရို႕တိလားခကတ္ၿပီးေက ေနာက္တဖြဲ႕ခရီးလားလို႔လာကတ္ပါေရလတ္။ ေအအဖြဲ႕ေတာ့ခါ တခါလည္းသင့္ ေအလမ္းမွာလားဖူးေရလူတိမပါ။ ဟိကလူတိလားခေရလမ္းကိုၾကည့္ၿပီးေက ေနာက္ကနီေမွ်ာင္လိုက္လာေရ။
အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ဗုဒၶအဘိဓမၼာကို စတင္မ်ိဳးေစ့ခ်ခသည့္ ဦးေရႊဇံေအာင္ကို ရခိုင္ျပည္နယ္ စစ္ေတြၿမိဳ႕တြင္ ၁၈၇၁-ခုႏွစ္၊ ဇန္န၀ါရီလ (၂၀)ရက္နိန္႔၌ မြီးဖြားခ၏။ အဖ ခရိုင္ရဲ၀န္ ဦးေရႊသာ၊ အမိ ေဒၚအျဖဴစံ႐ို႕၏ သားသမီး ေလးေယာက္အနက္ သားအႀကီးဆံုးျဖစ္သည္။ ၁၈၈၁-ခုႏွစ္မွစ၍၊ စစ္ေတြျမိဳ. အစိုးရ အလယ္တန္းေက်ာင္းတြင္ ပညာသင္ၾကားရာ ၁၈၈၅-ခုႏွစ္၌ အလယ္တန္းစေကာလာခ်ိ ဆုကိုရဟိသည္။ ထိုမွတစ္ဖန္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔ ေျပာင္းေရႊ. ပညာသင္ၾကားျပန္ရာ ၁၈၈၇-ခုႏွစ္တြင္ တကၠသိုလ္၀င္ စာမိန္းပြဲကို ေအာင္ျမင္သည္။ ထိုေနာက္ ရန္ကုန္ေကာလိပ္ေက်ာင္းတြင္ ဆက္လက္ ပညာသင္ယူျပန္ရာ ၁၈၉၁-ခုႏွစ္တြင္ ထိုေခတ္က ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အျမင့္ဆံုးဘြဲ႔ျဖစ္ေသာ ၀ိဇၨာဘြဲ႔ထူးကို ဆြတ္ခူးရဟိသည္။ လိုအပ္ေသာပညာ ရဟိၿပီးေနာက္ ပညာေရးဌာန၌ ပညာအုပ္အျဖစ္ စတင္၀င္ေရာက္ ထမ္းေဆာင္သည္။ ထိုေနာက္ ၿမီစာရင္းဌာနသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ကာ အတန္ၾကာ အမႈထမ္းခရာ ၁၉၀၂-ခုႏွစ္တြင္ ျမိဳ႕အုပ္တန္းေခၚ ျမန္မာႏိုင္ငံ လက္ေအာက္၀န္ထမ္း အဖြဲ႔၀င္အျဖစ္ ေျပာင္းေရႊ႕ခန္႔ထားျခင္း ခံရျပန္သည္။ ၁၉၀၇-ခုႏွစ္တြင္ ၀န္ေထာက္တန္းေခၚ ျမန္မာႏိုင္ငံ ၀န္ထမ္းအဖြဲ႔သို႔ တိုးျမႇင့္ခန္႔ထားျခင္း ခံရျပန္သည္။
9/12/2010
ရခိုင္ျပည္နယ္ထဲက အၾကီးမားဆံုး ရခိုင္အမ်ိဳးသား ပါတီတစ္ခုျဖစ္ေတ ရခိုင္တိုင္းရင္းသားမ်ား တိုးတက္ေရး ပါတီက ယခုအခါ လႊတ္ေတာ္ အသီးသီးမွာ ပါဝင္ ယွဥ္ျပိဳင္ၾကဖို႔ ကိုယ္စားလွယ္ ေလာင္း အမည္စာရင္းတိကို ရီြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မယွိန္မွာ တင္သြင္းခၿပီးျဖစ္ပါေရ။ အခုပိုင္ တင္သြင္းခၿပီးေရ ေနာက္ပိုင္းမွာ ပါတီ ဥကၠဌ ေဒါက္တာေအးေမာင္ကို နိရဥၥရာက အိန္တာဗ်ဴး ျပဳလုပ္ခြင့္ ရခပါေရ။ အိန္တာဗ်ဴး အျပည့္ အစံုမွာ ေအာက္ပါ အတိုင္း ျဖစ္ပါေရ။
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
မိန္း။ ။ ဥကၠဌ႐ို႔ ပါတီ အနီနန္႔ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္း ဇာႏွစ္ဦး စာရင္း တင္သြင္း ႏိုင္ခပါလဲ။
ေျဖ။ ။ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕က ရခိုင္ျပည္နယ္ထဲမွာ အားလံုးေပါင္း လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ၆၃ နီရာမွာ ၄၃ နီရာ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္း တင္သြင္းႏိုင္ခပါေရ။ နီရာေပါင္း ၁၈ နိန္ရာေလာက္က လစ္ဟင္းမွဳ ဟိလားခပါေရ။ ဗမာျပည္ထဲမွာေတာခါ့ ဧရာ၀တီတိုင္းမွာ တစ္နီရာ၊ ရန္ကုန္တိုင္းမွာ တစ္နီရာ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ တင္သြင္းႏိုင္ခပါေရ။ ကၽြန္ေတာ္႐ို႕ စုစုေပါင္း ၄၅ ဦးကို တင္သြင္း ႏိုင္ပါေရ။
ေအနိ တလဂၤုနီနိ အလုပ္အားေရအတြက္ မေရာက္စြာလည္းၾကာပ်ာယ္ဆိုခါ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္၏အိမ္သို႔ လားလည္ျဖစ္ပါသည္။ သူငယ္ခ်င္း၏မယားသည္က အိပ္ရာခင္းတခုကို ျခဳပ္လိုက္ကိုက္လိုက္ အလုပ္ယႈတ္လွ်က္ဟိသည္။ အကၽြႏ္ုပ္ကလည္း အလာပ,သလႅပ ေလာက၀တ္ျပဳလွ်က္
”ကုတ္ကုတ္ကုတ္ကုတ္ ကေကာင္းအလုပ္ယႈတ္နီေရကား ဇာလုပ္နီလဲ” ဟု မီးလိုက္သည္။
မယားသည္က “နမူနာ” ပီးစြာငယ္လားလို႔ အိပ္ရာခင္းကို ျပန္ျခဳပ္နီေရ” ဟု ေျဖသည္။
ထိုအခါ သမီးသည္က ”အမိ နမူနာ ဆိုစြာဇာလဲ” ဟု မီးသည္။
သကၠရာဇ္ (၁၁၈၂) ခုႏွစ္တြင္ စစ္တေကာင္းၿမိဳ႔၀န္က(မရမာ) ဘာသာစကားအားတပ္ကြ်န္းသူအကၽြႏ္ုပ္အား အမႈကိစၥအ၀၀အားေဆာင္ရြက္ရန္အတြက္ စစ္တေကာင္း၌ တာ၀န္ခန္႔အပ္ျခင္းခံရသည္။ သံုးႏွစ္အၾကာ (၁၁၈၅) ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာမ်ားက သွ်င္မျဖဴကၽြန္းတြင္ အဂၤလိပ္မ်ားကိုသတ္ျဖတ္၍ စတင္ရန္စရွာသည္။ ထိုသတင္းကို ကလကတၱားဘုရင္ခံခ်ဳပ္ၾကားသားအခါ Captain ေဗကာသတ္ႏွင့္ ၀ီသတ္ရို႕အား စစ္တေကာင္းသို႔ေစလႊတ္လိုက္သည္။ စစ္တေကာင္းသို႔ေရာက္ေသာအခါ ကာနယ္သုပိလုင္၊ ကပၸတိန္ ၀ီသတ္ႏွင့္ ေဗကာသတ္ရို႕က အကၽြႏ္ုပ္အားေခၚေဆာင္၍ ရခိုင္မ်ားနီထိုင္ရာ ဖေလာင္းခ်ိတ္သို႔တပ္ခ်ီေတာ္မူသည္။ ဖေလာင္းခ်ိတ္တြင္ လူတေထာင္ေက်ာ္ကိုစုေဆာင္း၍ နတ္ျမစ္၀ရွိ ျမန္မာမ်ားတပ္စဲြထားရာ သွ်င္မျဖဴကၽြန္းသို႔ ခ်ီတက္သည္။ အကၽြႏ္ုပ္ရို႕တပ္မ်ား ျခေသၤ့လားလားနီေသာအခါ ျမန္မာမ်ားမွာ ေၾကာက္ရြံၿပီး ပုန္းေအာင္းနီကတ္ရသည္။ ဘုရင္ခံခ်ဳပ္က စစ္တေကာင္းၿမိဳ႕၀န္ ေ၀ၚေနာ္သတ္ကိုေခၚ၍ ေရာ္ဘတ္ဆင္ Robertson (ရာပသိန္သတ္) အား တာ၀န္အပ္ႏွင္းလွ်က္ ရခိုင္ျပည္ကို က်ဴးေက်ာ္ေသာင္းက်န္းလွ်က္ဟိေသာ ျမန္မာမ်ားအား ၿဖိဳခြင္းတိုက္ခိုက္ရန္ ေစလႊတ္ေတာ္မူသည္။
ဓည၀တီနိဂံုးရြာမ်ားသမိုင္းသာျခင္း
---------------------------------
ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕ ေက်ာက္ရစ္ေကဆရာ ေမာင္စံလွ စပ္ဆိုသည္။ ေကာဇာသကၠရာဇ္ (၁၁၁၆)၊ ခရစ္သကၠရာဇ္ (၁၇၅၄) ခုႏွစ္ ရြီးကူးပီမူ။
(၂၅) လီညင္းခံ၍၊ နီျပန္ကာလ၊ ဇီးေခ်ာင္းမည္ေက၊ ရပ္ေဒသက၊ မိမၼေယာက်ၤား၊ ႀကီးငယ္မဟူ၊ လူအမ်ားမွာ၊ လာျငားၿပိဳင္ၿပိဳင္၊ လပေရာင္ႏွင့္၊ ေတာင္တန္းဗ်င္းမွာ၊ ၀ိုင္းလွ်က္ထိုင္၍၊ ယဥ္ေက်းစြာလွ၊ ပန္းျဖဴေအာင္ႏွင့္၊ ေမာင္ထြန္းျမကို၊ ပီယ၀ါစာ၊ သံခ်ဳိခ်ဳိႏွင့္၊ ဆိုကာႃမြက္ေက၊ ႏႈတ္ဆက္ကာျဖင့္၊ ရသာျပည့္ေလွာင္း၊ ႏွမ္းႏိုင္ႏိုင္ႏွင့္၊ မႊီးႀကိဳင္သင္းေက၊ ေကာက္ၫႇင္းေပါင္းကို၊ ေတာင္းမွခူးျပန္၊ ျမပုကန္မွာ၊ ေကာင္းမြန္ထည့္ကာ၊ ပန္းျဖဴေအာင္ႏွင့္၊ ေမာင္ထြန္းျမကို၊ ေကၽြးၾကပါေသာ္၊ ယူကာစားၿပီး၊ အိမ္တန္းဗ်က္မွာ၊ လုပ္လက္ဆီးလို႔၊ အီးအီးသက္သာ၊ ကြမ္းဆီးယာကို၊ တခါစားလတ္၊ ေရာက္လာသူေက၊ လူအမ်ားႏွင့္၊ စကားစပ္လို႔၊ မျပတ္တူယွဥ္၊ ပန္းျဖဴေအာင္ေလ၊ ပ်ဳိေမာင္ေခ်ာမွာ၊ ႏွီးေႏွာစဥ္တြင္၊ ပန္းခိုင္တမွ်၊ ျမစပါယ္ေလ၊ မေငြလွက၊ ဟားဟားလည္းရယ္၊ သြန္းကာေလွာင္၍၊ ေမာင္ထြန္းျမကို၊ စလတ္ေတကား၊ ေရာက္ေတနိက၊ ခုတိုင္ေအာင္ပင္၊ ေဒေမာင္လွမွာ၊ ႏႈတ္ကဆိတ္ညံ၊ စကားလွန္၍၊ ခြန္းသံမထုတ္၊ မဆက္ဆံဘဲ၊ ရွက္ျပန္ၿပီးေက၊ ေတမိလုပ္လို႔၊ ငုတ္တုတ္မႈိင္ေထြ၊ ၿပံဳးစိစိႏွင့္၊ ခ်ိန္မျပတ္ေက၊ နီလတ္ေတကား၊ ဆူေ၀ေသာင္းေသာင္း၊ ႀကီးငယ္ဟူေက၊ လူအေပါင္းႏွင့္၊ က်ဳိးေၾကာင္းဆက္ဆံ၊ မွားအမွန္ကို၊ ေ၀ဖန္စစ္ေၾကာ၊ အေျပာင္းအျပန္၊ ႀကံႏွွီးေႏွာလို႔၊ မေျပာခ်င္ဘိ၊ ေျမာက္ဦးျပည္က၊ ေမာင္ေတမိကို၊ ကနိညခါ၊ တသက္တာတြင္၊ မွတ္ရာတပါး၊ ရွိသူမြန္႐ို႕၊ ၫႊန္စကားကို၊ ေျပာၾကားလိုက္မည္၊ ရႊီ႐ုပ္ေယာင္သို႔၊ ေမာင္တပါးမွာ၊ ေထာင္နားတည္ပါ၊ စိေႏၲဗုဒၶ၊ အာလုတ္ခ်ီ၍၊ ရႊီဂမုတ္က၊ ႃမြက္ထုတ္ဟသည္၊ ဓမၼျမဳေတ၊ ခုဒၵနိကယ္၊ က်မ္းအၫႊန္းႏွင့္၊ လမ္းမွန္ျငားေအာင္၊ ျပထားေရကား၊ (ဗုေဒၶပူဇံ၊ ကုသလံစ၊ ေတဇ၀ေႏၲ၊ ရာဇိေႏၲာ) ဟု၊ မိန္႔ေဟာက်မ္းလာ၊ အဓိပၸါယ္ကို၊ မွတ္လြယ္လွေအာင္၊ ယွင္းျပပါမည္၊ ဘဂ၀ါလူ႔ဘ၊ အတုလေက၊ ဗုဒၶျမတ္စြာ၊ ေစာသတၱာကို၊ ဆယ္ျဖာ႐ိုက်ဳိး၊ ထိပ္ထက္႐ံုေက၊ လက္စံုမိုးလို႔၊ ျမတ္ႏိုးသဒၵါ၊ ပူေဇာ္ပါေသာ္၊ အာဏာတန္ခိုး၊ ဘုန္းေတာ္ဟိန္လွ်င္၊ ထိန္ထိန္ႀကိဳး၍၊ မင္းစိုးရာဇာ၊ ဇီ၀ကံေလ၊ မွန္မခၽြတ္ေက၊ ျဖစ္တတ္ပါဟု၊ ေဒသနာမြန္၊ တရားသံႏွင့္၊ ရွိလြန္သူမ်ား၊ မွာစကားကို၊ နားခံၿပီးခါ၊ ျမတ္ဗုဒၶါႏွင့္၊ စႏၵာသူရိယ၊ ဘုန္းေတာ္ထိန္ေက၊ ရာဇိႏၵ႐ို႕၊ ပဥၥေလာဟာ၊ ရတနာျဖင့္၊ သြန္းကာလုပ္ဘိ၊ ေရာင္ေျခာက္သြယ္ႏွင့္၊ တင့္တယ္လတ္ေက၊ ျမတ္မုနိကို၊ ရႊန္းအိစိတ္တြင္၊ ျမဴးဘ၀င္ႏွင့္၊ ဖူးျမင္ရေအာင္၊ အားႀကိဳးေဆာင္၍၊ ေမာင္႐ို႕ဌာေန၊ ရႊီဗဟိုရ္ေလ၊ သံခ်ဳိက်ဴးေက၊ ေျမာက္ဦးျပည္က၊ ႀကီးငယ္လူမ်ား၊ ေပါင္းအေဖာ္ကို၊ ႏႈိးေဆာ္ျငား၍၊ ပ်ဳိထြားပန္းတန္၊ တႏွစ္မွာလွ်င္၊ တခါေလာက္ေက၊ ေရာက္သင့္တန္ေရ၊ အလြန္ထင္ရွား၊ ဇမၺဴဒီမွာ၊ ဤဘုရားကား၊ ႐ုပ္ပြားေထာင္ရာ၊ ႀကီးအငယ္ႏွင့္၊ တိုရွည္မ်ားေက၊ ေပါင္းမ်ားစြာထက္၊ လြန္ခါကဲၿပီး၊ ဘုန္းေတာ္ေရာင္ျဖင့္၊ ေဂါင္ကမိုးေက၊ တန္းခိုးႀကီးလို႔၊ ေက်ာ္ဟိုးလူ႔ခြင္၊ လြန္ထင္ေပၚလွ်က္၊ ကိုယ္ေတာ္စားေက၊ ႐ုပ္ပြားသွ်င္ကို၊ ဖူးျမင္သူအား၊ အပါယ္ရြာတြင္၊ ခါတပါးလွ်င္၊ မလားဆိတ္ညံ၊ နတ္ရပ္ထံမွာ၊ ေရာင္လ်ံထြန္းပ၊ စည္းစိမ္မြန္ႏွင့္၊ ေပ်ာ္စံရဟု၊ ၀ယရြယ္လြန္၊ ရွိသူမြန္႐ို႕၊ ေျပာၫႊန္ေဟာၾကား၊ ေပါရဏာက၊ လာစကားကို၊ မွတ္သားၿပီးလွ်င္၊ ၀င္း၀င္းေျပာင္၍၊ အေရာင္ညီးေက၊ မုနိသွ်င္ကို၊ ဖူးျမင္ရေယာင္၊ တေယာက္ေမာင္မွာ၊ ေရာက္ေအာင္အားစိုက္၊ ႏွစ္စဥ္လာ၍၊ သဒၶါျဖဴးေက၊ ဖူးခလိုက္ဟု၊ သိန္းထိုက္ပ်ဳိေမ၊ ၿပံဳးရယ္ခ်ဳိႏွင့္၊ လူပ်ဳိလွကို၊ စလိုက္ေတေလး။
ဓည၀တီနိဂံုးရြာမ်ားသမိုင္းသာျခင္း
---------------------------------
ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕ ေက်ာက္ရစ္ေကဆရာ ေမာင္စံလွ စပ္ဆိုသည္။ ေကာဇာသကၠရာဇ္ (၁၁၁၆)၊ ခရစ္သကၠရာဇ္ (၁၇၅၄) ခုႏွစ္ ရြီးကူးပီမူ။
(၁၃) ေစာင့္ထိန္းမေယၿမဲစြာ၊ ထိုအခါတြင္၊ သဒၶါျပင္းျပ၊ ပါရမီႏွင့္၊ ရာဇိႏၵမွာ၊ မ်ားလွသံဃာ၊ ေထရ္ငါးရာႏွင့္၊ ျမတ္စြာဗုဒၶ၊ က်ိန္းအံ့ငွါေလ၊ ၀ိဟာရကို၊ လွ်င္ဆြမၾကာ၊ သစ္၀ါးရွာ၍၊ ေတာင္သာပုလု၊ ျမရိပ္ၿမိဳင္ႏွင့္၊ ကတညဳတြင္၊ ႐ံုးစုညီညာ၊ မ်ားျပည္သူႏွင့္၊ အားကူေလွာက္လို႔၊ ေဆာက္ၿပီးခါတြင္၊ က်ယ္စြာမ႑ပ္၊ လြန္တင့္တယ္ေအာင္၊ ျပဳေပလတ္၍၊ ရံပတ္သံဃာ၊ ေစာဗုဒၶါကို၊ ပင့္ကာလွဴျငား၊ ေက်ာင္း၀ိဟာမွာ၊ ေကာင္းစြာထားလို႔၊ တရားဓမၼ၊ ရက္မျခားေအာင္၊ ၾကားနာရ၍၊ သံုး၀သရဏာဂံု၊ ျပည့္ၿဖိဳးထံု၍၊ ငါးစံုသီလ၊ အ႒ဂီျဖင့္၊ က်င့္ညီမွ်လွ်က္၊ စႏၵသူရိယာ၊ မင္းျမတ္စြာႏွင့္၊ ျပည္ရြာတိုင္းသား၊ ခႆိန္းသူေလ၊ လူအမ်ားမွာ၊ စိတ္ထားၾကည္ျဖဴ၊ ပီးအလွဴႏွင့္၊ အယူေျဖာင္တန္း၊ သာသနာမွာ၊ ေရာင္၀ါထြန္းလို႔၊ ပြင့္လန္းခါစ၊ က်င့္ဆယ္ျဖာႏွင့္၊ မင္းရာဇာလွ်င္၊ ဗုဒၶစံရာ၊ ေက်ာင္း၀ိဟာသို႔၊ လွမ္းကာခ်ီႄကြ၊ မာရဇိန္ေလ၊ မုနိႏၵကို၊ ဦးခ်ၿပီးခါ၊ ေၾကာင္းစံုလင္ကို၊ ဘုရင္မင္းမွာ၊ ေလွ်ာက္ျခင္းရာကား၊ သံုးျဖာေလာက၊ တုမရေက၊ ညာဏထြတ္ခ်ာ၊ ေစာဗုဒၶါလွ်င္၊ ျပည္ရြာတမည္၊ သို႔ျဖစ္ေပ၍၊ စိေႏၲျမတ္စြာ၊ ဘဂ၀ါႏွင့္၊ တူစြာမျခား၊ ရတနာႏွင့္၊ သြန္းကာလုပ္ေက၊ ျမတ္႐ုပ္ပြားကို၊ သနားမိတၱာ၊ ကိုးကြယ္ရန္ေလ၊ မွန္ယခုလွ်င္၊ ခြင့္ျပဳပါဟု၊ ရာဇာမင္းေကာင္း၊ ႏႈတ္၀ါစာက၊ ႃမြက္ခါေတာင္းေသာ္၊ က်ဳိးေၾကာင္းေထာက္ကာ၊ မင္းရာဇာကို၊ ျမတ္စြာသံုးလူ႔၊ ရႊီေက်ာင္းေပၚမွာ၊ ခြင့္ေတာ္ျပဳေသာ္၊ ရွိဦးတင္ကာ၊ နန္းဘံုသာသို႔၊ ျပန္လာၿပီးမွ၊ မွဴးမတ္၀န္ေလ၊ ပန္ရံခလို႔၊ သီဟဥဂၢင္၊ ညီလာခြင္မွာ၊ တိုင္ပင္ၿပီးေထြ၊ မတ္တန္တန္ကို၊ တာ၀န္ခြဲလို႔၊ လႊဲၿပီးေခ်ေသာ္၊ ရႊီေငြႀကီးသံ၊ တင္မက်န္ဘဲ၊ ငါးတန္ေလာဟာ၊ ရတနာေလ၊ သျပာခ်ပ္ရြီ၊ ငါးမ်ဳိးစီကို၊ စုပံုၿပီးေက၊ တကုေဋအား၊ ႀကံညီျဖဴဆြ၊ ငါးစီးဆင္မွာ၊ တင္ၿပီးမွလွ်င္၊ သတၱရတနာ၊ ညီးလူလူေက၊ ထီးျဖဴျမတ္ကို၊ ေဆာင္းလတ္ပါ၍၊ ရာဇာဘုန္းတု၊ လြန္ၿမိဳင္ဆိုင္ေက၊ ကတညဳသို႔၊ ႐ံုးစုညီညာ၊ ေအာင္ေမာင္းညံလို႔၊ ေအာင္သံရႊန္းေက၊ ခ်ီလွမ္းခါျဖင့္၊ လြန္စြာႀကီးက်ယ္၊ မ႑ပ္လယ္မွာ၊ ေရာက္သည္ကာလ၊ ငါးစီးဆင္၏၊ ဥဂၢင္မွလွ်င္၊ ခ်ၾကၿပီးျငား၊ ရတနာကို၊ ပံုကာထားမွ၊ ထင္ရွားေက်ာ္လတ္၊ ပိသုကာေလ၊ ဆရာျမတ္ႏွင့္၊ လူနတ္မ်ားစြာ၊ ကိုးစားရာေလ၊ မဟာမုနိ၊ ႐ုပ္ပြားေတာ္ေလ၊ ေသာင္းေက်ာ္လတ္ေက၊ ျမတ္ေဗာဓိကို၊ သြန္းသည့္အခါ၊ ႏွစ္ေကာဇာလွ်င္၊ တရာ့ႏွစ္ဆယ္၊ သံုးခုကယ္တြင္၊ ေရာင္ျခည္၀င္းပ၊ ပူျပင္းတံုေက၊ ကဆံုလ၏၊ ျပည့္ထရက္မွာ၊ နိဗုဒၶါတြင္၊ စကာသြန္းဘိ၊ ဆုတ္ပကၡာသို႔၊ လြန္လာျပဳေက၊ ဂု႐ုနိတြင္၊ ထိန္ညီး႐ူပ၊ လွ်ပ္စစ္ေရာင္သို႔၊ ေျပာင္ေျပာင္လင္းေက၊ ဆင္းဗုဒၶကို၊ ပဥၥေလာဟာ၊ ရတနာျဖင့္၊ သြန္းကာလုပ္ေက၊ ေျခာက္ေရာင္ထင္၍၊ ျမင္မညီးေအာင္၊ သြန္းၿပီးေရေလး။
ဓည၀တီနိဂံုးရြာမ်ားသမိုင္းသာျခင္း
---------------------------------
ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕ ေက်ာက္ရစ္ေကဆရာ ေမာင္စံလွ စပ္ဆိုသည္။ ေကာဇာသကၠရာဇ္ (၁၁၁၆)၊ ခရစ္သကၠရာဇ္ (၁၇၅၄) ခုႏွစ္ ရြီးကူးပီမူ။
(၁) ေအာင္ေၾကာင္းမေယမဂၤလံ၊ ေအာင္ဆုပန္ေက၊ ေအာင္သံေညာင္းေညာင္း၊ ေအာင္ပါစီဟု၊ ေညာင္ရီေလာင္းလို႔၊ ဆုေတာင္းပဌနာ၊ အဖန္ဖန္ေလ၊ မွန္ယၡဳလွ်င္၊ ျပဳၿပီးခါဝယ္၊ ျမတ္စြာဗုဒၶ၊ အတုလံေက၊ သမၺဳဒၶႏွင့္၊ ဓမၼသံဃာ၊ ျမတ္ဆရာေလ၊ မာတာပီတ၊ ဂုဏ္ကဲလြန္ေက၊ အနႏၵကို၊ ကာယဝဇီ၊ မေနာခ်ီေက၊ သံုးလီဒြါရ၊ ကံသံုးျဖာေလ၊ ပဏာမျဖင့္၊ ညြတ္ခ႐ိုက်ိဳး၊ လက္ဆယ္ျဖာကို၊ ထိပ္မွာမိုးလို႔၊ ရွိခိုးဦးခ်၊ ႀကိမ္ဖန္ဖန္ျဖင့္၊ ကြ်န္ယၡဳေက၊ ျပဳၿပီးမွလွ်င္၊ သူရႆတီ၊ လွဆင္းညီေက၊ ေဒဝီရတနာ၊ ကြ်ႏု္ပ္မွာတြင္၊ တည္ပါစီေၾကာင္း၊ အဓိဌာန္ႏွင့္၊ ဆုမြန္ေတာင္းမွ၊ ရွိေဟာင္းပီစာ၊ က်မ္းအလာကို၊ ယူကာညႇိႏိႈင္း၊ ၿမိဳ႕ဓညာကို၊ ပတ္ခါဝိုင္းသည္၊ သမိုင္းစဥ္လာ၊ နိဂုဏ္းရြာကို၊ ျပရာအခဏ္း၊ ေနာက္တျဖာ၌၊ ထပ္ခါညႊန္းေသာ္၊ ရႊီနန္းတည္ရာ၊ ၿမိဳ႕ဓညာဝယ္၊ စႏၵာသူရိယ၊ ဘုန္းေတာက္ထိန္ေက၊ ရာဇိႏၵႏွင့္၊ ဗုဒၶျမတ္စြာ၊ ဘဂဝါ႐ို႕၊ မဟာမုနိ၊ ေျခာက္သြယ္ေရာင္ျဖင့္၊ ေျပာင္ေျပာင္ညီး၍၊ ေသာင္းထီးေက်ာ္လွန္း၊ ျမတ္ဘုန္းေမာ္ေလ၊ ကိုယ္ေတာ္႐ုပ္ကို၊ သြန္းလုပ္ခန္းႏွင့္၊ ၿမိဳ႕နန္းျဖာျဖာ၊ တည္ေထာင္ရာတြင္၊ ရွည္ၾကာသက္တမ္း၊ အတန္တန္ကို၊ ကာရန္ဆန္းႏွင့္၊ ညႊန္းကာခုဝယ္၊ ေနာက္ေနာင္လာကို၊ သိပါရေအာင္၊ ျပလိုက္မည္ေလး။
(၂) ေတာင္ကြ်န္းမေယဒီပါ၊ မဟီခ်ာမွာ၊ စီကာလွပ၊ ျမရိပ္ၿမိဳင္ႏွင့္၊ ေတာင္စဥ္ဝိုင္းေက၊ တိုင္းရကၡတြင္၊ စႏၵသုဓမၼ၊ မည္တြင္ေခၚ၍၊ ဘြဲ႔ေတာ္ရေက၊ မင္းလွဘုန္းႃကြယ္၊ နတ္ၿမိဳ႕ဟန္သို႔၊ အလြန္ထူးေက၊ ေျမာက္ဦးျပည္တြင္၊ ဂုဏ္ရည္မညွိဳး၊ လက္႐ံုးေထာင္ေက၊ အေခါင္မိုးလို႔၊ စိုးသည့္အခါ၊ မ်ားစည္းစိမ္ႏွင့္၊ ျပည့္ညီလတ္ေက၊ ေဘာင္းဒြတ္ရြာက၊ သညာနာမ၊ ပန္းျဖဴေအာင္ႏွင့္၊ ေမာင္ထြန္းျမဟု၊ လွပတင့္တယ္၊ သက္ႏွစ္ဆယ္ေက၊ အရြယ္တူေျမာက္၊ လုလင္ပ်ိဳေလ၊ ထိုႏွစ္ေယာက္မွာ၊ ဘုန္းေတာက္ေပၚထင္၊ မုနိသွ်င္ကို၊ ဖူးျမင္လိုလွ၊ တိုင္ပင္ခံေက၊ အႀကံမွ်လို႔၊ မိဘအထံ၊ လားခ်င္လိုသည္၊ ထိုအေၾကာင္းကို၊ ခြင့္ေတာင္းပန္၍၊ လွ်င္ျမန္ဆြဆြ၊ ဝတ္စားယင္၍၊ ဆင္ၿပီးမွလွ်င္၊ မိုးထမံႈရီ၊ ႏွင္းဝီဝီႏွင့္၊ စံုလီျဖဴးျဖဴး၊ တေက်ာ္ေက်ာ္ႏွင့္၊ ငွက္ေတာ္က်ဴးေက၊ ရက္ဦးမဂၤလာ၊ ခ်ိန္အခါတြင္၊ ႏွစ္ျဖာတူကြ၊ မိမာတာႏွင့္၊ ပီတာဖကို၊ ဦးခ်ၿပီးေသာ္၊ ဓညမည္ေက၊ ၿမိဳ႕ေဒသကို၊ မွန္းဆေမွ်ာ္လို႔၊ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး၊ ရႊီဇခၤါေလ၊ မဂၢါလမ္းကို၊ လွမ္းလို႔လားေသာ္၊ မ်ားျပားလွစြာ၊ ေက်းလက္ရြာကို၊ လြန္ကာေက်ာ္ေျမာက္၊ ရိပ္ၿမိဳင္ၿမိဳင္ႏွင့္၊ ဂႏိုင္တန္းမွာ၊ စခန္းေထာက္လို႔၊ ရွိေနာက္ဘယ္ညာ၊ ၾကည့္ေသာခါတြင္၊ စီကာညြတ္ေပ်ာင္း၊ မ်ားစံုလင္ေက၊ သစ္ပင္ေပါင္းမွာ၊ ရြက္ေဟာင္းလည္းႃကြီ၊ ညြန္႔႐ိုးတံမွာ၊ ပတ္ရံစုေက၊ ရြက္ႏုဝီလို႔၊ အနီအဝါ၊ ပန္းမ်ားစြာလည္း၊ မံုကာပြင့္ဖူး၊ သင္းပ်ံ႕ႀကိဳင္ေက၊ ဂႏိုင္ဦးမွာ၊ ေပ်ာ္ျမဴးဝဲပ်ံ၊ က်ီးငွက္သံျဖင့္၊ ညိုးညံခ်ိဳျမ၊ ေတာဂႏိုင္ေလ၊ ၿမိဳင္အလွကို၊ ဝဝ႐ႈကာ၊ တေတာဝင္ေက၊ တျပင္သန္းလို႔၊ လွမ္းလတ္ပါေသာ္၊ သာယာလွပ၊ ဇီးေခ်ာင္းရြာေလ၊ ရပ္ဂါမကို၊ ေရာက္ၾကတံုလွ်က္၊ ျမၿပိဳင္ေညာင္ႏွင့္၊ ကံေဘာင္ထက္မွာ၊ တန္႔လွ်က္တူညီ၊ ထိုင္လို႔နီေက၊ ထိုသည္အခါ၊ သာေမာစည္၍၊ ေပ်ာ္ဘြယ္ေကာင္းေက၊ ဇီးေခ်ာင္းရြာက၊ ကလ်ာ႐ူပ၊ သိန္းေက်ာ့ေဝႏွင့္၊ မေငြလွ႐ို႕၊ လွ်င္ဆြမၾကာ၊ ရီကန္သာကို၊ လွမ္းလာဆတ္ဆတ္၊ ညခ်မ္းနီမွာ၊ ေသာက္ရီခပ္၍၊ တက္လတ္ကာလ၊ ပန္းျဖဴေအာင္ေလ၊ ပ်ိဳေမာင္ထြားမွာ၊ စကားစလို႔၊ ႃမြက္ဟျခင္းရာ၊ ေမာင္႐ို႕မွာေက၊ ျပည္ရြာညြန္႔ဖူး၊ ထီးနန္းေဆာင္ျဖင့္၊ ထြန္းေျပာင္ေတာက္ေက၊ ၿမိဳ႕ေျမာက္ဦးက၊ သံုးလူ႔ထိပ္ပန္၊ ကိုယ္စားမြန္ကို၊ ဖူးရန္စိတ္ဟိ၊ ေဒရပ္ရြာကို၊ ေရာက္လာဘိလည္း၊ အသိမိတ္ေဆြ၊ မဟိေပေက၊ ႏွမအိမ္မွာ၊ တညည့္တာကို၊ တည္းပါစီရန္၊ လွတင့္တယ္ေလ၊ ပ်ိဳေမေႏွာင္းကို၊ ေမာင္ေတာင္းပန္ဟု၊ ဆိုျပန္တံုျငား၊ သိန္းေက်ာ့ေဝေလ၊ ပ်ိဳေမၾကားက၊ စကားသာယာ၊ ေမာင္လူပ်ိဳကို၊ ႏႈတ္ခ်ိဳပ်ားႏွင့္၊ ေျပာၾကားရာကား၊ မဟာမုနိ၊ ျမတ္ဘုန္းမိုကို၊ ဖူးလိုဘိ၍၊ ခရီးထြက္ခါ၊ ေမ႐ို႕ရြာသို႔၊ ေရာက္လာတံုရ၊ သိမိတ္ေဆြေလ၊ ေကတႏၵိလွ်င္၊ မဟိၾကေသာ္၊ ခ်မ္းျမရိပ္ၿငိမ္၊ ေမ႐ို႕အိမ္မွာ၊ တည္းမွီဖို႔ရာ၊ ယခုပင္လွ်င္၊ မွန္စင္စစ္ေက၊ လိုက္လတ္ပါဟု၊ ေခၚကာသူထ၊ တူမကြာဘဲ၊ လိုက္လာၾကေသာ္၊ မြီးဖမိခင္၊ ဝီးကပင္လွ်င္၊ ႐ႈျမင္တံုျငား၊ သားပမာေက၊ မိတၱာပြား၍၊ သနားတံုၿပီး၊ ေၾကာင္းထိုထိုကို၊ သိလိုျခင္းႏွင့္၊ သတင္းမီးလို႔၊ သိၿပီးတံုေျမာက္၊ ရြယ္ႏုပ်ိဳေက၊ ထိုႏွစ္ေယာက္အား၊ စားေသာက္စရာ၊ ဟင္းမိစၧာႏွင့္၊ ညစာထမင္း၊ ေမလွ်င္နီေက၊ အိမ္အတြင္းမွာ၊ တည္ခင္းၿပီးေသာ္၊ ရွိျပဳပၸါေလ၊ ဥေဒစြန္းက၊ လဝန္းေပၚေရ။
(၃) လဝန္းေပၚေက၊ ထိုေရာ္ကာလ၊ သိန္းေက်ာ့ေဝႏွင့္၊ မေငြလွ႐ို႕၊ တူကြမကြာ၊ ဆီးကြမ္းယာကို၊ လွမ္းကာၿပီးေျမာက္၊ ေမာင္လူပ်ိဳေလ၊ ထိုႏွစ္ေယာက္မွာ၊ စားေသာက္ၿပီးေက၊ ေၾကာင္းမ်ားဖ်င္ကို၊ သိခ်င္ရီးႏွင့္၊ မီးလတ္ေတကား၊ ရႊီျပည္ေအာင္နန္း၊ ၾကငွန္းထူေက၊ ထီးျဖဴရြန္းလို႔၊ မင္းခဏ္းတန္တန္၊ စည္ေတာ္သံျဖင့္၊ ဆူညံဟိလတ္၊ ဓညေခၚေက၊ ၿမိဳ႕ေတာ္ျမတ္ကို၊ ရံပတ္ဝိုင္းကာ၊ နိဂုဏ္းရြာ၏၊ သညာနာမ၊ တြင္ေခၚပံုလွ်င္၊ ဟူသမွ်ကို၊ ႏွမကညာ၊ သိတံုျပန္ေသာ္၊ မက်န္ရေယာင္၊ ေျပာျပပါဟု၊ ထိုခါကာလ၊ သိန္းေက်ာ့ေဝေက၊ ေမအလွက၊ ေမာင္လွတင့္တယ္၊ ေမေျပာဆိုေက၊ ထိုစကားကို၊ ေထာင္နားတည္ပါ၊ ျပန္႔က်ယ္စြာလွ၊ ကြ်န္းဦးၿမီမွာ၊ သၿပီခလို႔၊ ေရာင္ျမဝီဝီ၊ ေအာင္ျခင္းညံ၍၊ ေအာင္သံက်ဴးလို႔၊ ဇမၺဴဒီမွာ၊ သညီေဝါဟာ၊ ေထာပနာႏွင့္၊ ၾသဘာေသာင္းေသာင္း၊ သတင္းေပၚ၍၊ နင္းေက်ာ္ဘိေက၊ သီရိေခ်ာင္းတြင္၊ မင္းေကာင္းႀကိမ္ဖန္၊ ဗဟိုညံ၍၊ စည္သံ႐ိုက္ဟီး၊ ရႊီနန္းေဆာင္ျဖင့္၊ ေျပာင္ေျပာင္ညီးေက၊ ၿမိဳႀကီးဓညာ၊ ေအာင္ခ်ာခ်က္မွာ၊ ဒိသာေနာက္ယြန္း၊ က်ီးငွက္သံျဖင့္၊ ညိဳးညံေညာင္းေက၊ ဇီးေခ်ာင္းကမ္းတြင္၊ ပထြန္းက်က္သရီ၊ လွဆန္းညီေက၊ အိမ္ၿခီမ်ားစြာ၊ လီညင္းသြန္၍၊ ေပ်ာ္ရန္ေကာင္းေက၊ ဇီးေခ်ာင္းရြာက၊ မကြာဝီးေျမာက္၊ သံေက်ာ္ေက်ာ္ျဖင့္၊ တေခၚေလာက္တြင္၊ ရွိေနာက္တည့္ခါ၊ သီရိမာ၏၊ ဒိသာေနာက္ကမ္း၊ နတ္႐ို႕ရြာႏွင့္၊ ပမာညႊန္းေက၊ ေၾကာင္းလမ္းဇခၤါ၊ ဘယ္ႏွင့္ညာမွာ၊ သြယ္ကာစီတန္း၊ အေဝယာေလ၊ ေနာ္ဇာပန္းေက၊ ဒန္းထပ္တရာ၊ ဇီသဝါ႐ို႕၊ အခါမလပ္၊ ပြင့္ေဟာင္းလြန္၍၊ မံုဟန္ရင့္ေက၊ ပြင့္သစ္ထပ္လို႔၊ ခိုင္ညြတ္ျဖဴဝါ၊ ပန္းနံ႔ႀကိဳင္၍၊ ရိပ္ၿမိဳင္ေကာင္းေက၊ ပုန္းေခ်ာင္းရြာကို၊ မၾကာထုတ္ေခ်ာက္၊ ေမာင္သက္ဝီမွာ၊ လွမ္းခ်ီေရာက္က၊ တေထာက္နားကာ၊ ထိုသည့္ရြာမွ၊ အရာတဖန္၊ ေနာက္ရပ္ထံသို႔၊ ေခၚသံတၾကား၊ သိခ်င္လို၍၊ ရွိကိုလားေသာ္၊ ထူးျခားသာလြန္၊ ဥယ်ာဥ္ၿခံႏွင့္၊ သီးႏွံမ်ိဳးမ်ိဳး၊ တူးဆြလွန္ေက၊ ေပါက္ထြန္တိုးလို႔၊ စိုက္ပ်ိဳးၾကအင္၊ ပြင့္ဖူးဆင္၍၊ ေအာင္ျမင္ျဖစ္ထြန္း၊ ကြင္းျပင္က်ယ္မွာ၊ ျမထည္ရႊန္းသို႔၊ စိမ္းလမ္းစိုေျပ၊ က်က္သေရႏွင့္၊ တင့္ေပတံုလတ္၊ လုပ္တိုင္းေအာင္ေက၊ ေဒါင္းေဒါင္ရပ္ကို၊ မခြ်တ္မေသြ၊ မပန္းခင္ပင္၊ ျမင္ကာတြိေက၊ ေရာက္လိမ့္မည္ေလး။
(၄) ေရာက္လတ္ျပန္ေက၊ ေပ်ာ္ရန္ေကာင္းျခင္း၊ ေလာကဓံမွာ၊ ၿပိဳင္စံကင္းေအာင္၊ သန္႔ယွင္းသာယာ၊ ေဒါင္းေဒါင္ရြာကိို၊ လွည့္ကာပတ္ဝန္း၊ ၾကည့္ၿပီးေကလွ်င္၊ ရြာလယ္လမ္းက၊ ေျဖာင့္တန္းမွန္စြာ၊ ေတာင္ဒိသာသို႔၊ လွမ္းလာျပန္က၊ ဥႆပေက၊ ႏြားလွႏွစ္ထြန္၊ ခရီးစြန္တြင္၊ ဝင္းၿခံၿပိဳင္းၿပိဳင္း၊ တဆိုင္းဆိုင္းႏွင့္၊ တံတိုင္းပမာ၊ ရံဝိုင္းကာ၍၊ မ်ားစြာအိမ္ၿခီ၊ ျပည့္ဝွန္းစီေက၊ ဆန္ရီစပါး၊ ဝတ္အထည္ေက၊ ရႊီေငြမ်ားႏွင့္၊ ေက်ာ္ၾကားလူ႔ခြင္၊ လြန္စည္ပင္၍၊ လိုအင္ျပည့္ျငား၊ ႀကီးငယ္ဟူေက၊ လူအမ်ားမွာ၊ ႐ိုးသားေျဖာင့္မွန္၊ လုပ္အၾကံကို၊ အားသြန္ႀကိဳးပန္း၊ လံုလသန္၍၊ ဇြဲမာန္ႃကြေက၊ မေယာ့တန္းျဖင့္၊ လုပ္ငန္းေဆာင္တာ၊ အရာရာတြင္၊ ညီညာစည္းလံုး၊ ကိုယ္ခ်င္းစာေက၊ သမၼာထံုးကို၊ ႏွလံုးပိုက္ခါ၊ မေကာင္းရာကို၊ ပယ္ခါစြန္႔ထား၊ ေကာင္းစီရန္ေလ၊ ညႊန္စကားကို၊ နားေထာင္နာယူ၊ တေယာက္လူတြင္၊ အပူေရာက္က၊ တရြာသူမွာ၊ ဝိုင္းကူၾကလို႔၊ ေဖးမကယ္တင္၊ လူတိုင္းပင္လွ်င္၊ ၾကည္လင္ႏွလံုး၊ ရွိအေဟာ္က၊ သူေတာ္ထံုးေၾကာင့္၊ ရြာလံုးစံုစြာ၊ ရတနာျဖင့္၊ ခ်မ္းသာႄကြယ္ဝ၊ သာသနာမွာ၊ ေရာင္ဝါပလို႔၊ ဖက္မွ်မျမင္၊ ေဖာ္သဟာ႐ို႕၊ ေပ်ာ္ရာေကာင္းေက၊ အေဒါင္းျပင္ဟု၊ ေသာင္းခြင္ေက်ာ္ညာ၊ ထိုသည္ရြာကို၊ ေရာက္ပါလတ္ေသာ္၊ ကုန္းထိပ္ေပၚတြင္၊ ေရာင္ေတာ္ထိန္လွ်ပ္၊ ေမြသရီေလ၊ ေစတီျမတ္သို႔၊ ခ်ည္းကပ္ၿပီးလွ်င္၊ လက္ႏွစ္ျပင္ကို၊ ထိပ္တြင္ခ်ီမိုး၊ ခါသံုးႀကိမ္ျဖင့္၊ ဦးႏွိမ္က်ိဳးလို႔၊ ရွိခိုးၿပီးခါ၊ ရပ္ျပဳပၸါသို႔၊ ေျဖာင့္စြာတန္းတန္း၊ ဝါးျပန္တာျဖင့္၊ သွ်စ္ရာခန္းကို၊ ခ်ီလွမ္းတံုျပန္၊ စည္ေမာင္းညံ၍၊ ေပ်ာ္သံမတိတ္၊ လူ႔ရပ္ဘံုမွာ၊ ဂုဏ္တံဆိပ္ႏွင့္၊ ပုဏၰရိပ္ရြာမ၊ ေခၚတြင္ေပေက၊ ရပ္ေဒသကို၊ ေရာက္ပါလိမ့္မည္၊ ရွိေျမာက္ယံကို၊ တဖန္ထပ္လို႔၊ ႐ႈလတ္ေခ်ေသာ္၊ မေသြျခားကြာ၊ တာငါးရာတြင္၊ လြန္စြာစည္ကား၊ ေရာင္းအဝယ္ျဖင့္၊ ကုန္သည္မ်ား႐ို႕၊ ကမ္းပါးတခြင္၊ ေလာင္းစပ္တင္ႏွင့္၊ လြမ္းၾကင္ေထာင္ေပါင္း၊ နားခိုျပန္ေက၊ ကုန္ဝယ္ေရာင္းလို႔၊ ေသာင္းေသာင္းလည္းဆူ၊ မ်ားသွ်င္လူ႐ို႕၊ ဝယ္သူမျပတ္၊ ျမစ္ကမ္းျပင္မွာ၊ ထြက္ဝင္ျငားေက၊ ပ်ားပန္းခပ္သို႔၊ လွည့္ပတ္လူးလာ၊ ဤရပ္ရြာကား၊ သာယာတင့္တယ္၊ ရခိုင္ျပည္မွာ၊ ေက်ာ္သည္ဂုဏ္ဟိတ္၊ လိုရာစံုေက၊ ပံုဏၰရိပ္ဟု၊ တံဆိပ္နာမည္၊ တပ္ဝင္းၿခံႏွင့္၊ ပတ္ရံလစ္ေက၊ ရြာသစ္တည္ဟု၊ ႏုေမပ်ိဳလွ၊ သိခ်င္လိုေက၊ လူပ်ိဳေခ်ာကို၊ ေျပာလို႔ျပေရ။
(၅) ေျပာလို႔ျပေက၊ ထိုမွတဖန္၊ ေတာင္ရပ္ထံသို႔၊ ဝါးျပန္ေျခာက္ရာ၊ လွမ္းေသာခါတြင္၊ ငါးရာအိမ္ၿခီ၊ ရိပ္ဝီဝီႏွင့္၊ နီလည္းမထိုး၊ ပန္းသစ္ပင္႐ို႕၊ ရြာတြင္မိုးလို႔၊ ေက်ာ္ဟိုးလူခြင္၊ ရတနာႏွင့္၊ ဥစၥာေပါေက၊ ပန္းေတာျပင္ကို၊ အလွ်င္အျမန္၊ ေရာက္လတ္ျပန္ေသာ္၊ တဖန္ထိုမွ၊ ဒကၡိဏသို႔၊ ေမွ်ာ္ကာလွည့္လွ်င္၊ ၾကည့္လတ္ကေက၊ ျမျမမို႔မို႔၊ စိမ္းစို႔စို႔ႏွင့္၊ မိႈင္းညိဳ႕မွံဳျပာ၊ ရြာတရြာကို၊ ျမင္ပါလိမ့္မည္၊ ထိုသည္ရြာ၏၊ မည္နာမကို၊ သိရေပေအာင္၊ ႏွမေျပာၾကား၊ မွတ္သားရန္ေက၊ ညႊန္စကားကို၊ ေထာင္နားလည္းနာ၊ ဤသည္ရြာတြင္၊ ရွည္ၾကာျမင့္လစ္၊ စည္ပင္ရြာေက၊ ေဝသာေခတ္က၊ ေျပျပစ္လွစြာ၊ ပိသုကာ႐ို႕၊ ေကာင္းစြာထုလုပ္၊ လက္ရာမြန္၍၊ လြန္ေခ်ာညက္ေက၊ က်ားနက္႐ုပ္ကို၊ ရြက္အုပ္ညိဳေမွာင္၊ ျမၿပိဳင္ေညာင္ႏွင့္၊ ကံေဘာင္ထက္မွာ၊ ဝပ္လွ်က္အမွန္၊ လြဲမဖယ္ဘဲ၊ ၿမဲတည္ဘိေက၊ ဟိျခင္းဟန္ေၾကာင့္၊ ရီကန္က်ားနက္၊ ေပါင္းစပ္ျပန္၍၊ နံႏွစ္ခ်က္ကို၊ တြဲဖက္ၿပီးခါ၊ ယင္းရပ္ရြာကို၊ သညာနာမ၊ က်ားနက္ကန္ေလ၊ တြင္ျပန္ရဟု၊ ေမာင္လွေကာင္းစြာ၊ မွတ္ၿပီးခါဝယ္၊ ျပဳပၸါစူးစူး၊ လိႈင္းၾကက္ခုန္ေက၊ ယမုန္ျမစ္ကို၊ စစ္စစ္ကူးလွ်င္၊ ၾကည္ႏူးစမၸါယ္၊ လြန္သပၸါယ္၍၊ တင့္တယ္ေယာက္ပတ္၊ ေျခာက္ေရာင္ညီးေက၊ ေစတီျမတ္ကို၊ ျမင္လတ္လိမ့္မည္၊ သမိုင္းမွန္ႏွင့္၊ တည္ဟန္မ်ားကို၊ ေျပာၾကားမည္ကား၊ လြန္သည္ရွိက၊ ေလာင္းၾကက္မည္ေက၊ ရႊီျပည္မတြင္၊ ဗလပညာ၊ ဘုန္းအာဏာႏွင့္၊ ရာဇာမင္းထီး၊ နန္းရိပ္ခိုေက၊ ထိုမင္းႀကီးမွာ၊ သတၱိျပည့္စံု၊ ရဲစြမ္းဂုဏ္ႏွင့္၊ ကိုယ္ယံုမတ္လွ၊ အရာရာတြင္၊ လိမၼာသိေက၊ ဝိမလလွ်င္၊ မိစၧဌာေန၊ သက္တိုင္းျပည္က၊ ျပန္သည္ကာလ၊ ေစတီရာတြင္၊ ဗိုလ္တာဝန္းေက၊ စခန္းခ်လို႔၊ ခတၱဒီဝါ၊ နားၿပီးခါလွ်င္၊ ေအာင္ခ်ာကနက္၊ ရႊီနန္းဘံုျဖင့္၊ ဂုဏ္မခ်ိဳ႕ေက၊ ၿမိဳ႕ေလာင္းၾကက္သို႔၊ ခ်ီတက္ၿပီးခါ၊ မ်ားမၾကာပင္၊ ျပန္လာတံုလတ္၊ အုတ္ခ်ပ္စီေက၊ ေစတီျမတ္ကို၊ ေယာက္ပတ္တင့္တယ္၊ တည္ထားေပ၍၊ ျမင့္ရွည္လြန္ေညာင္း၊ အလီလီေက၊ ရာသီေျပာင္းလို႔၊ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ၊ ၾကာေသာခါတြင္၊ ေသနာပဓိ၊ ရဲစြန္းဂုဏ္ျဖင့္၊ ျပည့္စံုလတ္ေက၊ မတ္ကဝိႏွင့္၊ မင္းထီးဘုရင္၊ နတ္နန္းဝင္ေသာ္၊ တဆယ္ေက်ာ္၍၊ စြန္းေပၚခုနစ္၊ မင္းေစာမြန္လွ်င္၊ နန္းစံေခတ္တြင္၊ သကၠရာဇ္ေကာဇာ၊ ခုနစ္ရာႏွင့္၊ စြန္းလာေျခာက္ဆယ္၊ သွ်စ္ခုဝယ္တြင္ ႏွိပ္စက္မ်ားစြာ၊ သို႔တြက္တာေၾကာင့္၊ ျပည္ရြာပ်က္စီး၊ (-----)၊ အိုးအိမ္ခြာ၍၊ ထြက္ခြါၿပီးေသာ္၊ ျပည္ႀကီးမ႑ိဳင္၊ ရႊီရခိုင္မွာ၊ အိမ္တိုင္ႏြယ္ရစ္၊ ျမက္သစ္အံု၍၊ ရွက္ျခံဳေႏွာေက၊ လယ္ေတာျဖစ္လို႔၊ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္၊ ကာလရွည္ေအာင္၊ ၾကာေပေသာခါ၊ မစၧိမာက၊ ရာဇဘုန္းသန္၊ သူရတန္လွ်င္၊ ေထာက္ကန္ၿပီးျငား၊ ေသာင္းထိဝီေအာင္၊ ဗိုလ္ၿခီမ်ားႏွင့္၊ မင္းသားေစာမြန္၊ ျပည္ေတာ္ျပန္၍၊ ရန္ကိုႏွိမ္ၿပီး၊ ေလာင္းၾကက္ေခၚေက၊ ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးမွာ၊ နန္းထီးထပ္မံ၊ စိုးမိုးစံလွ်င္၊ ႏိုင္ငံအဝွမ္း၊ ရီႏွင့္ၾကာေက၊ ပမာညႊန္းသို႔၊ အီးခ်မ္းသာယာ၊ ဟိလတ္ခါတြင္၊ ျပန္လာမစဲ၊ ကိုယ့္ရပ္နယ္ေလ၊ ရြာျပည္ထဲမွာ၊ စုစည္းဝိုင္းအံု၊ သစ္ႏြယ္ၿခံဳကို၊ အကုန္ယွင္းေျမာက္၊ ညီအညာျဖင့္၊ အိမ္ယာေဆာက္လို႔၊ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ၊ မ်ားလူသွ်င္မွာ၊ သာရႊင္ပ်လို႔၊ ျပန္ၾကခါဝယ္၊ မည္သာလႊမ္းေက်ာ္၊ ေတာင္ဦးေမာ္ဟု၊ တြင္ေခၚတံုျငား၊ မ်ားျပားစြာေက၊ ထိုရြာသားမွာ၊ ေပါက္ဖြားဇာတိ၊ မိမိရြာကို၊ စြန္႔ခြာဘိ၍၊ ဘုန္းဟိထင္ေပၚ၊ ေစတီေတာ္ႏွင့္၊ တေခၚေလာက္ဝယ္၊ တူမကြာဘဲ၊ စုလာလတ္ေက၊ ရြာရပ္တည္လို႔၊ အမည္နာမ၊ ျမတ္ေစတီကို၊ မွီသဟဲေက၊ စြဲၿပီးမွလွ်င္၊ မ်ားလွလူသွ်င္၊ ေစတီျပင္ဟု၊ ေခၚတြင္မညီး၊ ဓညမည္ေက၊ ျပည္ေတာ္ဝွမ္းမွာ၊ ပန္းသို႔မႊီးလို႔၊ ရပ္ႀကီးသာယာ၊ ဤသည္ရြာလည္း၊ ဓညာနိဂုဏ္း၊ ပတ္ဝိုင္းက်င္ေက၊ ဆင္ၿခီဖုန္းဟု၊ ရႊီဘုန္းသက္ဝီ၊ ၿမဲမကြာဘဲ၊ စြဲကာထားေက၊ မွတ္သားလီေလး။
(၆) မွတ္သားမေယေကာင္းစြာ၊ ဤရပ္ရြာက၊ အရာတေထာက္၊ ၀ါးျပန္တာျဖင့္၊ ငါးရာဟိေက၊ အရွိေျမာက္သို႔၊ အေရာက္တခါ၊ ႀကိဳးအားေဆာင္၍၊ ခ်စ္ေမာင္ျမတ္မွာ၊ လွမ္းလတ္ပါေသာ္၊ သာယာသန္႔ယွင္း၊ ပန္းနံ႔လႈိင္၍၊ မႊီးႀကိဳင္သင္းလို႔၊ ခပင္းလူသွ်င္၊ အိမ္တိုင္းတြင္၀ယ္၊ ျခည္ငင္ဗိုင္း၀င့္၊ တန္းခါလွည္ေက၊ အထည္ဆန္းေအာင္၊ ရကၠန္းရက္လို႔၊ အသက္မြီးရာ၊ ယဥ္သယ္ရြာကို၊ မၾကာခဏ၊ ေရာက္ျပန္ေသာ္လွ်င္၊ ေမာင္ေတာ္လွမွာ၊ ျမင္ရလိမ့္မည္၊ ယိုင္သယ္ရြာက၊ တခါထပ္လို႔၊ ၾကည့္လတ္ခီေသာ္၊ ဌာနီဒိသ၊ ဥတၱရတြင္၊ ႏြားလွတထြန္၊ ျမစ္ကမ္းယံတြင္၊ လီသြန္ခ်ဳိျမ၊ ရိပ္၀ီ၀ီႏွင့္၊ နီမခဘဲ၊ လွပသာယာ၊ ရြာတရြာကို၊ ျမင္ပါလိမ့္မည္၊ သိစီရန္လွ်င္၊ မွန္သမွ်ကို၊ ေျပာျပမည္ကား၊ ရွိ၀ယ္အစ၊ ဤဂါမ၏၊ မူလသညာ၊ မ်ားလူသွ်င္႐ို႕၊ ေခၚတြင္လတ္ေက၊ ေဂါက္ပတ္ရြာတည္း၊ အရာတဖန္၊ ဤသည္ရြာကို၊ သညာထပ္လို႔၊ ေခၚလတ္ဟန္ကား၊ ဘုန္းကံႀကီးလွ၊ လက္႐ံုးေရာင္ျဖင့္၊ ေျပာင္ေျပာင္ပေက၊ ဒႆရာဇာ၊ မင္းျမတ္စြာလွ်င္၊ အာဏာျဖန္႔မိုး၊ တိုင္းရကၡာကို၊ အုပ္ကာစိုးေသာ္၊ ဖီးဖိုးစဥ္လာ၊ ကိုးကြယ္ပါခ၊ မဟာမုနိ၊ ေျခာက္ေရာင္ညီးေက၊ ျမတ္သီရိကို၊ ခရီး၀ီးကြာ၊ ျမစ္သိဂၤါ၌၊ သညာေက်ာ္ဟိုး၊ ေသလာေတာင္ေလ၊ ျမင့္ေခါင္ထက္ေက၊ ၀က္သတိုးက၊ ရွိခိုးပန္ထြာ၊ ပင့္ေဆာင္လာ၍၊ စႏၵသူရိယ၊ မင္းရာဇိန္ႏွင့္၊ မုနိႏၵ႐ို႕၊ မူလသြန္းရာ၊ ၿမိဳ႕ဓညာ၀ယ္၊ ေတာင္သာပုလု၊ ျမရိပ္ၿမိဳင္ေလ၊ ကတညဳတြင္၊ ျပဳစုထပ္မံ၊ တည္ထားျပန္၍၊ ကာရံတံတိုင္း၊ မင္းရာဇာမွာ၊ သဒၶါလႈိင္း၍၊ မဆိုင္းလွ်င္စြာ၊ ျပဳလုပ္ခါတြင္၊ ဤရြာ၌၀ယ္၊ ေက်ာက္မ်ားစြာကို၊ ညီညာျဖတ္၍၊ ဆတ္လတ္ေတစု၊ ထိုသည္ကစ၊ ဤဂါမကို၊ မ်ားလွသူငါ၊ ေနာက္တဖန္၀ယ္၊ တြင္ျပန္လတ္ေက၊ ေက်ာက္ဆတ္ရြာဟု၊ သညာလြမ္းေက်ာ္၊ ယခုတိုင္ေလ၊ စဥ္အဆက္ေက၊ ႃမြက္လို႔ေခၚေရ၊ ေမာင္ေတာ္မွတ္သား၊ ဤရပ္ရြာမွ၊ တခါလားေသာ္၊ အမ်ားမကြာ၊ ေျမာက္ရပ္သာတြင္၊ စဥ္လာသက္ဆင္း၊ ၿမိဳ႕ဓညာက၊ ရာဇာမင္း႐ို႕၊ မယြင္းစံုညီ၊ ေအာင္ေမာင္းစီ၍၊ ရာသီမိႆ၊ စိတၱရံေလ၊ သႀကၤန္လမွာ၊ ထူးစြသဘင္၊ ေလာင္းပြဲတင္၍၊ ေပ်ာ္ရႊင္တံုၾက၊ က်ဥ္းမက်ယ္ေက၊ ေခ်ာင္းငယ္၀တြင္၊ စိုက္ထပန္းတိုင္၊ ယႈံးအႏိုင္ကို၊ ပြဲထိုင္႐ႈရာ၊ ဤသည္ရြာကို၊ မ်ားစြာလူေပါင္း၊ တြင္အစဥ္ေက၊ ပန္းတိုင္ေခ်ာင္းဟု၊ ႏွစ္ေပါင္းျမင့္ရွည္၊ မ်ားသူငါလွ်င္၊ ဤရပ္ရြာကို၊ ေခၚလတ္ေတေလး။
(၇) ေခၚလတ္မေယသူငါ၊ ပန္းတိုင္ရြာက၊ တခါႏွစ္ထပ္၊ တာငါးရာလ်င္၊
ျပန္ကာေထာက္ေက၊ ေျမာက္အရပ္သို႔၊ တည့္မတ္ေျဖာင့္စြာ၊ ေမာင္သက္ႏွံမွာ၊
တဖန္လွည့္လို႔၊ ၾကည့္ေသာခါတြင္၊ ၫိုျပာမႈိင္းမႈိင္း၊ တဆိုင္းဆိုင္းႏွင့္၊
႐ႈတိုင္းသာယာ၊ ရခိုင္ျပည္မွာ၊ နာမည္ေကာင္းေက၊ ေညာင္ေခ်ာင္းရြာကို၊
ေသခ်ာက်န၊ ေမာင္ပန္းတန္မွာ၊ မွန္မုခ်လွ်င္၊ ျမင္ရလိမ့္မည္၊
ေရာက္ဖူးေယာင္ေလ၊ ေမာင္သက္ထားမွာ၊ လားလို႔လည္ပါ၊ ေပ်ာ္ဖြယ္စံုျခင္း၊
ေကာင္းသတင္းႏွင့္၊ ေသာင္းတြင္းေက်ာ္ညာ၊ ဤသည္ရြာကို၊ ရွည္ၾကာရွိက၊
မ်ားလူဗိုလ္ပါ၊ ေခၚဆိုၾကေက၊ နာမသညာ၊ ေလာကဓံမွာ၊ စံမညီးေက၊ ကံႀကီးရြာတည္း၊
တခါေနာက္ထပ္၊ ေညာင္းေခ်ာင္းရြာဟု၊ သညာတပ္လို႔၊ ေခၚလတ္ျခင္းရာ၊
သမိုင္းလာကို၊ ထုတ္ခါျပသ၊ သိေလာက္ေပေအာင္၊ သံေခပျဖင့္၊ အစအဆံုး၊ ရာဇ၀င္မွာ၊
စာတင္ထံုးကို၊ ရႊီဘုန္းခ်စ္ေမာင္၊ အၿမဲပင္လွ်င္၊ စိတ္၀င္စား၍၊
ေမာင္နားေထာင္ေလ၊ ယေခါင္ကာလ၊ တိုင္းေအာင္ၿမီေလ၊ ရႊီရကၡတြင္၊ ၿမိဳ႕ျပအဂၤါ၊
စံုလင္စြာႏွင့္၊ ေအာင္ခ်ာကနက္၊ ထီးနန္းတည္ေက၊ စမၸ၀ွက္မွာ၊ နန္းတက္စိုးစံ၊
ကုသလံေလ၊ ရွိကံလည္းထူး၊ ဘုန္းသေဖာႏွင့္၊ ေတဇာျပင္းေက၊ မင္းဘီလူးကို၊
ဥာဏ္ထူးစီမံ၊ (----)၊ မင္းဘယလွ်င္၊ နန္းမရိပ္ခို၊ ျမေပါက္ၫိုႏွင့္၊
ႏွစ္ကိုယ္တူလွ၊ ဖီးလြတ္ရာသို႔၊ ပုန္းကာ၀ွက္လို႔၊ ထြက္ၿပီးၾကေသာ္၊ တမၸ၀တီ၊
တြင္မည္ခ်ီေက၊ ဌာနီျမတ္မြန္၊ ျပည္ပုဂံကို၊ ေရာက္ျပန္သည္ျဖစ္၊ ထီးနန္းစံေက၊
မင္းက်န္စစ္သို႔၊ ဦးတိုက္ခို၀င္၊ ျမင့္ၾကာတင္၍၊ ဘုရင္က်န္စစ္၊ ဇီ၀ိကြာ၍၊
နတ္ရြာလိုက္က၊ ၿမီးခ်စ္သဲအူ၊ အထက္ရွိက၊ ျပည္ရခိုင္ကို၊ ပိုင္ဆိုင္ျခင္းေက၊
မင္းဘယ၏၊ ပုတၱစီတာ၊ ရႊီဂူသာႏွင့္၊ လက္ယာမင္းနန္၊ မ်ဳိး႐ိုးမွန္ကို၊
မင္းမြန္ေခါင္ဖ်ား၊ ေသာင္းထိ၀ီေအာင္၊ ဗိုလ္ၿခီမ်ားကို၊ သနားၿပီးခါ၊
တိုင္းရကၡာသို႔၊ မၾကာမဆိုင္း၊ ေလာင္းမင္းနန္ကို၊ အျပန္ခိုင္း၍၊
ၿမိဳ႕တိုင္းျပည္ရြာ၊ ဘိုးရိပ္ရာကို၊ ျပန္ကာသိမ္းေျမာက္၊ ၿမိဳ႕ပရိန္မွာ၊
ေရာင္ထိန္လႊမ္းေအာင္၊ ရႊီနန္းေဆာက္လို႔၊ ဘုန္းေတာက္ရွိန္၀ါ၊ စိုးစဥ္ခါတြင္၊
တမၸါဒီပ၊ ၿမိဳ႕ပုဂံမွာ၊ ဘုန္းလွ်ံပေက၊ ရာဇမွန္ကူ၊ ႀကီးပညာႏွင့္၊
ေတဇာျပင္းေက၊ မင္းစည္သူက၊ နတ္လူ႐ိုၫြတ္၊ မုနိတြင္ေက၊ အသွ်င္ျမတ္ကို၊
ပီးအပ္လာရန္၊ စာသ၀ဏ္ျဖင့္၊ ေတာင္းခံလတ္ရာ၊ ထိုအခါတြင္၊ လက္ယာမင္းနန္၊
မယ္ေတာ္၀န္ႏွင့္၊ ႀကိမ္ဖန္မ်ားလွ၊ ညီလာခြင္မွာ၊ တိုင္ပင္ၾကလို႔၊
ဗုဒၶဆင္းေလ်ာ္၊ ႐ုပ္ပြားေတာ္ကို၊ ထင္ေပၚေက်ာ္ဟိုး၊ ေတာင္ထိပ္ခၽြန္ေလ၊
ျမင့္ခၽြန္တက္ေက၊ ၀က္သတိုး၌၊ ပုန္းလ်ိဳး၀ွက္ေထြ၊ တိတ္တိတ္ေကျဖင့္၊
ထားေပၿပီးမွ၊ စာသ၀န္ကို၊ ပုဂံၿမိဳ႕မွာ၊ ဆက္ပို႔ၾကလို႔၊ ရြီးထျခင္းရာ၊
အေၾကာင္းမွာကား၊ ရာဇာတုလြတ္၊ ဘုန္းေတဇာျဖင့္၊ အာဏာျပင္းေက၊
သွ်င္မင္းျမတ္ေလ၊ လူ႔ရပ္ေပၚထင္၊ မုနိသွ်င္က၊ ယခင္ရွိမ်ား၊ တလိုင္းဟူေက၊
ျပဴအမ်ားႏွင့္၊ စစ္သားဆိုးသြန္း၊ အသွ်င့္ကၽြန္႐ို႕၊ ေပါင္တံေၾကာသား၊
ျဖတ္ယူပါေက၊ ျခင္းရာမ်ားေၾကာင့္၊ ေျခာက္ပါးေရာင္လြင္၊ မုနိသွ်င္မွာ၊
ခုလွ်င္တလီ၊ စံျမန္းေပ်ာ္ေက၊ သိမ္ေတာ္ေအာက္မွ၊ ကြယ္ေပ်ာက္ၿပီဟု၊
စာပီရြီးလွ်က္၊ ၿမိဳ႕ပုဂံမွာ၊ တမန္ဆက္၍၊ လရက္ႏွစ္တာ၊ အခ်ိန္ၾကာေသာ္၊
ပကၡဒိန္မွာ၊ ရက္ခ်ိန္ေညာင္းလို႔၊ ေျပာင္းလတ္ကလွ်င္၊ ဒႆရာဇာ၊ နန္းတက္ခါ၀ယ္၊
မဟာမုနိ၊ တန္းခိုးေတာ္ျဖင့္၊ လႊမ္းေက်ာ္လတ္ေက၊ ျမတ္ေဗာဓိကို၊
မည္ဟိေက်ာ္ဟိုး၊ ခါတဖန္တြင္၊ မင္းနန္၀ွက္ေက၊ ၀က္သတိုးက၊ ရွိခိုးပန္ထြာ၊
ပင့္ေဆာင္လာ၍၊ ဤရြာ၌၀ယ္၊ ရႊီပန္းၿမိဳင္ေက၊ ယာဥ္ရထားကို၊ ရပ္နားေပ၍၊
ပန္းေျဖေညာင္းညာ၊ တန္႔နားပါ၍၊ ထိုခါကစ၊ သာေမာစည္ေက၊ ဤေဒသကို၊
ေညာင္ေခ်ာင္းတြင္ေရ။
(၈) ေညာင္ေခ်ာင္းမေယရပ္ရြာ၊ ထိုနီရာက၊ တခါေမွ်ာ္ေထာက္၊ ျပန္ကိုးရာလွ်င္၊
တိုင္းတာဟိေက၊ အရွိေျမာက္တြင္၊ ဘုန္းေတာက္ေပၚထင္၊ မုနိသွ်င္၏၊
စံရႊင္ေပ်ာ္မွီး၊ ကုန္းထိပ္ေပၚမွာ၊ သိမ္ေတာ္ႀကီးကို၊ ထိန္ညီးတင့္တယ္၊
ၾကည္ႏူးဖြယ္ႏွင့္၊ ျမင္မည္မလြဲ၊ တေျပာင္ေျပာင္ႏွင့္၊ သိမ္ေဆာင္ထဲမွာ၊
အၿမဲမွန္စြာ၊ စဥ္အလာျဖင့္၊ အခါမိႆ၊ စိတၱရံေက၊ ၀ိုင္းရံပလို႔၊ မာသတန္းခူး၊
ႏွစ္ေဟာင္းလြန္၍၊ သႀကၤန္က်ဴးေသာ္၊ ေပ်ာ္ျမဴးသာရႊင္၊ မ်ားလူသွ်င္႐ို႕၊
ျဖဴစင္၀တ္စား၊ ပန္းနံ႔သာေလ၊ ၾကက္သွ်ာမ်ားေက၊ ကုကၠားတင္းခြန္၊
လက္ေဆာင္မြန္ႏွင့္၊ လာျပန္္တံုၿပီး၊ ျမတ္ဘုန္းေမာ္၏၊ သိမ္ေတာ္ႀကီးမွာ၊
ဆီမီးေျပာင္ေျပာင္၊ ၫွိထြန္းေထာင္၍၊ အေရာင္ထိန္လက္၊ လင္းအာ႐ံုတြင္၊
သံစံုက်ဴးေက၊ ဖူး၀တ္တက္လို႔၊ ႏႈတ္ႃမြက္ခ်ဳိျမ၊ မ်ားသေတၱေလ၊ ေ၀ေနယ်ကို
အမွ်အညီ၊ ရၾကစီဟု၊ ပီး၀ီတံုၿပီး၊ ေခါင္းေလာင္းသံျဖင့္၊ ဆူညံဟီးလို႔၊
ေကာင္းခ်ီးႏုေမာ္၊ သာဓုေခၚ၍၊ ပူေဇာ္ၿပီးလွ်င္၊ ပတ္၀န္းက်င္မွ၊
ေပ်ာ္ရႊင္မဆံုး၊ စည္ပင္သာေက၊ ရြာအားလံုးက၊ ရႊင္ၿပံဳးၾကည္လင္၊
အလွဴသွ်င္႐ို႕၊ စီရင္ျပဳစု၊ ပ်ားရည္သြန္ေက၊ သႀကၤန္မံု႔ကို၊ ရွိဦးအလွ်င္၊
မုနိသွ်င္အား၊ ဆြမ္းတင္ၿပီးလတ္၊ မ်ားသံဃာကို၊ သဒၶါလႊမ္းေက၊
မုန္႔ဆြမ္းကပ္လို႔၊ ေနာက္ထပ္တသြယ္၊ ဥပုသ္သယ္ႏွင့္၊ ႀကီးငယ္မဟူ၊
ေရာက္လာသူကို၊ ပီးလွဴတံုေျမာက္၊ မြန္းတည့္နီေက၊ ဆြမ္းခ်ိန္ေရာက္လွ်င္၊
၀မ္းေျမာက္သာရႊင္၊ မုနိသွ်င္၌၊ ဆြမ္းတင္ၿပီးခါ၊ ျမတ္သံဃာအား၊
ရြယ္ကာလွဴဒါန္း၊ သဒၶါျဖဴ၍၊ ကပ္လွဴၾကေက၊ မြန္းတည့္ဆြမ္းကို၊ ရဟန္းဘုန္းဟိ၊
လြန္စင္ၾကယ္ေက၊ ေထရ္မုနိ႐ို႕၊ ပဋိကုလ၊ အဟာရဟု၊ ပစၥ၀ကၡဏာ၊ အခါခါပင္၊
တင္ကာလည္း႐ႈ၊ ဆြမ္းေဘာဇဥ္ကို၊ မတၱညဳျဖင့္၊ ဓာတ္စုေလးျဖာ၊ မွ်႐ံုသာျဖင့္၊
ခ်ိန္ကာခ်င့္ေထာက္၊ ၀ိနည္းလမ္းေက၊ က်မ္းအထံုးႏွင့္၊ သံုးၿပီးေနာက္တြင္၊
စားေသာက္ဖြယ္ရာ၊ ဆြမ္းရသာကို၊ သွ်စ္ျဖာသီလ၊ ေဆာက္တည္သူေက၊ ဟူသမွ်ကို၊
ေကၽြးၾကၿပီးလွ်င္၊ သိမ္ေတာ္ျပင္မွာ၊ လူသွ်င္စု႐ံုး၊ ေထရ္မဟာေလ၊ ဆရာဘုန္းထံ၊
လက္ဦးဆယ္စံု၊ ထိပ္ထက္႐ံု၍၊ ရႊီဘံုအမတ္၊ ျပည္နိဗၺာန္သို႔၊ လမ္းၫႊန္ျပေက၊
ဓမၼထူးခၽြန္၊ တရားမြန္ကို၊ နာခံၿပီးမွ၊ သုႏၵရီကို၊ သက္သီႃမြက္ေက၊
ရီစက္ခ်လို႔၊ ကိစၥကုန္စင္၊ ၿပီးစံုလင္ေသာ္၊ ေရာင္လြင္ေတာက္ထြန္း၊
ဖာလ္စၾကၠာမွာ၊ ေဂါယာကြ်န္းသို႔၊ ေစာင္းယြန္းခါမွီ၊ မြန္းလြဲနီမွာ၊
စံုညီလွျငား၊ ရြာထိုထိုမွ၊ လူပ်ဳိမ်ားႏွင့္၊ ႏုထြားပ်ဳိရြယ္၊ ကညာေမ႐ို႕၊
တင့္တယ္ေလွ်ာက္ပတ္၊ မုနိတြင္ေက၊ အသွ်င္ျမတ္ကို၊ ရီသပၸါယ္ရန္၊ လာၾကဟန္ကို၊
တဖန္ေမက၊ ေၾကာင္းအရာကို၊ ေပါင္းကာေႏွာေက၊ ေျပာလို႔ျပမည္၊ နတ္ဆင္းေယာင္ေလ၊
ေမာင္သက္ထားမွာ၊ ေထာင္နားတည္ေလး။
(၉) ေထာင္နားတည္ေက၊ ကြလယ္႐ို႕က၊ ကုန္းထိပ္ေပၚမွာ၊ သိမ္ေတာ္လွသို႔၊
အားရစိတ္ရႊင္၊ လားဖို႔ပ်င္ေက၊ ဆင္ယင္၀တ္စား၊ ဆယ့္ႏွစ္ေတာင္ေလ၊
ေတာက္ေျပာင္ရႊန္းေက၊ ပန္းဒြယားကို၊ ဆန္းျပားေအာင္ပင္၊ ခါး၌ဆင္၍၊
ၫိုလြင္ေရာင္ဟပ္၊ ျမႀကိဳးႏြယ္ဟု၊ အမည္ထိုးေက၊ ပိုးခါးပတ္ႏွင့္၊
စည္းလတ္ၿပီးေထြ၊ လွဆန္းၾကယ္ေက၊ ခါးက်ယ္လက္က်ပ္၊ ပိုးအက်ႌမွာ၊
ေဘာ္စီကပ္လို႔၊ ဆင္၀တ္ၿပီးခါ၊ ဆံေကသာကို၊ ညီညာစု႐ံုး၊ ရစ္ပတ္ေႏွာင္၍၊
ပ်ဳိေမာင္ေဂါင္းမွာ၊ တေစာင္းထံုးလို႔၊ ပြတ္လံုးေဖာ္ကာ၊ ပိုးအခ်ာေက၊
အ၀ါေဂါင္းေပါင္း၊ လူပ်ဳိေမာင္႐ို႕၊ လွေယာင္ေပါင္းလို႔၊ ႏြဲ႕ေႏွာင္းတင့္တယ္၊
႐ုပ္ပိုင္းျပင္ကို၊ ျမင္မညီးေအာင္၊ ဆင္ၿပီးေကလွ်င္၊ တေသြထို႔ေနာက္၊
လွၿပံဳးခ်ဳိေက၊ ပ်ဳိဆေဒါက္႐ို႕၊ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ၊ သူ႕ထက္ငါလွ်င္၊
လွပါစီျငား၊ ႀကီးမွန္ျပင္ကို၊ ရွိတြင္ထားလို႔၊ ျမသားအဟန္၊ ေဂါင္းေကဆံကို၊
ဆီက်ံသိမ္း႐ံုး၊ ၿဖီးၿပီးျပန္ေသာ္၊ ေကာင္းမြန္ထံုးေက၊ နားကံုးရတနာ၊
ဆင္တန္းဆာႏွင့္၊ ယဥ္စြာႏြဲ႕ေႏွာင္း၊ ကညာေမ၏၊ လက္ဆယ္ေခ်ာင္းမွာ၊
ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုလႊတ္၊ သွ်စ္ေခ်ာင္းတြင္၌၊ ဆင္ကာ၀တ္ေက၊ လက္စြပ္မ်ားစြာ၊
ေမဟတၱာေက၊ ဘယ္ညာႏွစ္ရပ္၊ ရႊီသိဂႌကို၊ ထိန္ထိန္ေတာက္ေအာင္၊ လက္ေကာက္၀တ္လို႔၊
ေခ်ာမြတ္တင့္တယ္၊ မယ့္လိုင္တြင္၌၊ ျမင္မညီးေက၊ ပုတီးသြယ္ေလး၊
ရင္က်ယ္ခါးတြန္႔၊ ပမာေဆာင္ေက၊ စြန္ေတာင္ျဖန္႔ေယာင္၊ ပိုးၫြန္႔အက်ႌ၊
မယ္သၫႇာလွ်င္၊ လြန္စြာဆန္းေက၊ နန္းလံုး၀ီႏွင့္၊ ထမီပိုးသား၊
စိမ္းၫိုေရာင္ႏွင့္၊ ေတာက္ေျပာင္ျငားေက၊ ခနားႏွစ္ဆင့္၊ နီအ၀ါျဖင့္၊
စီကာတြဲေက၊ မက်ည္းပြင့္ကို၊ လွတင့္ညီစြာ၊ ၿမီကမၻာႏွင့္၊ ပြတ္ခါလည္း၀တ္၊
ၿမိတ္တထြာႏွင့္၊ ရစ္ခါပိုးေက၊ ခါးႀကိဳးပတ္လို႔၊ ဆန္းလတ္တဖံု၊
လႊမ္းထပ္ၿခံဳေက၊ ေရာင္စံုၿပိဳးျပက္၊ အမ်ဳိးမွန္ေက၊ ပိုးတံပါက္ႏွင့္၊
တင့္တင့္တယ္တယ္၊ ခင္ကညာ႐ို႕၊ ဆင္ကာ၀တ္၍၊ ၿပီးလတ္ေခ်ေသာ္၊ သက္ရြယ္ႀကီးျငား၊
အဖိုးအိုႏွင့္၊ ဒါအိုမ်ားလည္း၊ ၀တ္စားျဖဴစင္၊ ကိုယ္႐ံုတင္၍၊ ယူငင္ကုကၠား၊
မုေလးပြားေက၊ ဘုရားလက္ေဆာင္၊ ပန္းမ်ားေျမာင္ကို၊ ကိုင္ေဆာင္ၿပီးျငား၊
မုနိသွ်င္ကို၊ ဖူးျမင္ရေအာင္၊ ရွိကလားလို႔၊ ဖိုးဖြားေနာက္မွာ၊ ပ်ဳိကညာ႐ို႕၊
ယဥ္စြာႏြဲ႕ပါး၊ နံ႔သာရည္ကို၊ ေငြဖလားႏွင့္၊ ထည့္ထားၿပီးလွ်င္၊
လြန္႐ိုေသေက၊ ပ်ဳိေမေပါင္းမွာ၊ ေဂါင္းထက္တင္လို႔၊ ေနာက္တြင္တခ်ဳိ႕၊
ၫြန္႔၀ီ၀ီႏွင့္၊ သၿပီထိုး၍၊ ရီအိုးကိုယ္စီ၊ ရြက္ထမ္းခ်ီလွ်က္၊ အညီတူရာ၊
ထိုေနာက္တြင္လွ်င္၊ ဆင္ယင္သေက၊ မ်က္စၿပံဳးခ်ဳိ၊ ေမာင္လူပ်ဳိ႐ို႕၊
သံခ်ဳိအီးအီး၊ အံျခင္းဆို၍၊ စည္ကိုတီးလွ်က္၊ သံႀကီးသံလတ္၊ ဘံုေမာင္းစီ၍၊
ႃပြီကိုမႈတ္ေက၊ လက္ခုပ္ခတ္လို႔၊ ထက္ရပ္နဘံ၊ မိုးတိမ္စြန္သို႔၊ အသံဟီးကာ၊
ေၾကာင္းဇခၤါက၊ ညီညာတူကြ၊ မုနိသွ်င္၏၊ ရင္ျပင္စသို႔၊ လွမ္းၾကၿပီးေသာ္၊
ထိုသိမ္ေတာ္ကို ၊ ေကာ္ေရာ္ေလးျမတ္၊ ႐ိုေသစြာျဖင့္၊ သံုးခါပတ္လို႔၊
ရွိရပ္ျပဳပၸါ၊ ဥပစာက၊ အသာလွမ္းလွ်က္၊ မုနိသွ်င္ေလ၊ စံရႊင္ျမန္းေက၊
ကုန္းတန္းထက္သို႔၊ တက္ၾကၿပီးခါ၊ လက္ဆယ္ျဖာကို၊ ထိပ္မွာတင္မိုး၊
သံုးခါႀကိမ္ေက၊ ဦးႏွိမ္က်ဳိးလို႔၊ ရွိခိုးၿပီးလွ်င္၊
ေရာင္ေျခာက္သြယ္ႏွင့္၊ တင့္တယ္ဘိေက၊ မုနိသွ်င္ကို၊ ၾကည္လင္စီေၾကာင္း၊
သာဓုသံေက၊ ညံေသာင္းေသာင္းျဖင့္၊ မႊီးေကာင္းနံသာ၊ ရီႀကိဳင္စြာျဖင့္၊
သြန္းခါေလာင္းေထြ၊ ခါသႀကၤန္မွာ၊ ထိန္ညံလတ္ေအာင္၊ ရီသပၸါယ္ေရ။
(၁၀) ဤသို႔မေယျဖာျဖာ၊ ၿမိဳ႕ဓညာကို၊ ရံကာပတ္႐ံုး၊ လြန္သာယာေက၊
ရြာအားလံုးကို၊ သိမ္းက်ဳံးၿပီးခါ၊ ေမေျပာဆိုေက၊ ထိုစကားကို၊ မွတ္သားပါဟု၊
သံသာခ်ဳိျမ၊ သိန္းေက်ာ့ေ၀မွာ၊ ဆိုေပကလွ်င္၊ လွပ၀င္းေျပာင္၊
ပန္းျဖဴေအာင္မွာ၊ ေဇာင္လည္းတခါ၊ ပ်ဳိပန္းတန္ေက၊ လွစံသီးကို၊ မီးလတ္ရာကား၊
မဟာမုနိ၊ ႐ုပ္ပြားသွ်င္ကို၊ ယခင္ရွိက၊ သြန္းဘိျခင္းရာ၊ သမိုင္းလာကို၊
ေသခ်ာက်န၊ လွေမေခါင္မွာ၊ ႐ုပ္ပြားသွ်င္ကို၊ အယင္ကို႔ကို၊ ေျပာလို႔ျပပါ၊
ဆိုေသာခါတြင္၊ ရယ္ကာၿပံဳးၿပံဳး၊ သိန္းေက်ာ့ေ၀ေလ၊ စပါယ္ကံုးမွာ၊
နန္းသံုးပီစာ၊ သမိုင္းလာႏွင့္၊ ႏႈိင္းကာတသြယ္၊ ေမာင္လူပ်ဳိကို၊
သံခ်ဳိေႏွာလို႔၊ ေျပာလတ္ေတကား၊ ရွိ၀ယ္ကာလ၊ ျပည္ရခိုင္မွာ၊ ၿမိဳ႕ဓညတြင္၊
သက္က်သာဂီ၊ မဟာဆြီေက၊ ဇာနီဘုန္းတု၊ ျမတ္ရာဇာေလ၊ မာရယုလွ်င္၊ ျပဳစုတည္ေထာင္၊
နန္းထီးျဖဴႏွင့္၊ ခြန္ယူမိုးလို႔၊ စိုးၿပီးေနာင္တြင္၊ မ်ားေျမာင္နန္းတက္၊
သာဂီ၀င္ေက၊ ဘုရင္ဆက္ကို၊ တြက္စစ္ရြီထား၊ မ်ားသြယ္သြယ္ႏွင့္၊
ငါးဆယ့္ငါးလွ်င္၊ စံစားေပ်ာ္မွီ၊ ႏွစ္လီလီကို၊ တြက္ရြီေသာခါ၊ ဆဧကာႏွင့္၊
အ႒ာဧက၊ မ်ဳိးျခားႏိုင္၍၊ စိုးပိုင္သေက၊ ရာဇဘုရင္၊ ေျခာက္ဆက္တြင္၀ယ္၊
စံရႊင္ႏွစ္ႏွစ္၊ ဓညမည္ေက၊ ျပည္အသက္ကို၊ ေပါင္းတက္လိုက္ေသာ္၊
တြက္စစ္မ်ားေျမာင္၊ ႏွစ္တေထာင္ႏွင့္၊ ထိုေနာင္သွ်စ္ရာ၊ တဆယ္မွာတြင္၊
ေက်ာ္ကာသွ်စ္ႏွစ္၊ သကၠရာဇ္ကို၊ တြက္စစ္ျပန္ရာ၊ တိဧကာႏွင့္၊ အ႒ာသတၱ၊
ထိုခါ၀ယ္ေလ၊ ျပည္ဓညလွ်င္၊ ျဖစ္ကပ်က္ျပန္၊ ေလာကဓံကို၊ မလြန္ႏိုင္ၿပီး၊
နန္းထီးျဖဴကို၊ ပိုင္သူကင္းေက၊ ယြင္းပ်က္စီးလို႔၊ တသီးေနာက္မွာ၊ ကံရာဇာဟု၊
သညာနာမ၊ သတင္းေက်ာ္၍၊ ဘြဲ႕ေတာ္ရေက၊ မင္းလွဘုန္းႄကြယ္၊ တိုင္းရကၡာမွာ၊
ဓညာၿမိဳ႕ကို၊ ထပ္လို႔တည္လွ်က္၊ ဆက္ႏြယ္မပ်က္၊ ထီးနန္းထိုင္၍၊
စိုးပိုင္ၿပီးေက၊ သားၿမီးဆက္လို႔၊ နန္းတက္တံုၿမဲ၊ ၿမိဳ႕ဓညာမွာ၊
စဥ္ကာျဖစ္ေက၊ ႏွစ္ဆယ့္ေလးတြင္၊ ထူးကဲေတဇ၊ ႏႈံးမတန္ေအာင္၊ ဘုန္းကံပေက၊
ရာလမာယု၊ ဘြဲ႕မည္ေတာ္ျဖင့္၊ တြင္ေခၚက်ဴးေက၊ ႏႈိင္းတုမရ၊ ျပင္းအာဏာႏွင့္၊
မင္းရာဇလွ်င္၊ ဏ၀စႏၵီ၊ ခန္းႀကံဳလီေက၊ ေကာဇာႏွစ္ကို၊ ဖ်က္ပစ္ၿခီ၍၊ တလီအသစ္၊
စန္းသခ်ၤာျဖင့္၊ တည္ကာခင္းေက၊ အႄကြင္းႏွစ္က၊ တြက္စစ္မွတ္ရာ၊ ထိုသခ်ၤာကို၊
စဥ္ကာသံုးလွ်က္၊ ဓညမည္ေက၊ ေရႊျပည္တြင္းမွာ၊ မင္းေလးဆက္လွ်င္၊ နန္းတက္စံဘိ၊
အဆံုးစြန္မွာ၊ ဘုန္းကံဟိေက၊ သီရိရာဇာ၊ ဘြဲ႔မည္ေတာ္ျဖင့္၊ တြင္ေခၚလတ္ေက၊
မင္းျမတ္စြာမွာ၊ ေတာင္ညာနန္းစံ၊ ကုမၼာရံဟု၊ အလြန္ေက်ာ္ၾကား၊ လွတင့္တယ္၍၊
အသေရဟိေက၊ မိဖုရားတြင္၊ တက္ပြားေကာဇာ၊ ေဒြးသတၱာႏွင့္၊ မႈံ၀ါရီျမ၊
ဆီးႏွင္းယိုေက၊ ျပာသိုလ၏၊ ျပည့္ထရက္တြင္၊ အာကာျပင္မွာ၊ နီ၀င္လုခါ၊
လစႏၵာလွ်င္၊ ေပၚကာထြက္စ၊ လႏွင့္နီကို၊ ႏွစ္လီပလို႔၊ ျမင္ရခ်ိန္မွာ၊
သားပုတၱာကို၊ ေတာင္ညာနန္းမ၊ မီြးသန္႔စင္၍၊ ဖြားျမင္ရေသာ္၊ နီလႏွစ္ဆူ၊
ေပါင္းဖက္ထူ၍၊ ေကာက္ယူၿပီးခါ၊ နန္းေလာင္းလ်ာကို၊ စႏၵသူရိယ၊
ေသာင္းလံုးေက်ာ္ေအာင္၊ ဘြဲ႕ေတာ္သ၍၊ ထိမ္းယမ်ားစြာ၊ ႏြယ္မဟာအား၊ ဘယ္ညာရံပတ္၊
စံျမန္းေပ်ာ္ေက၊ နန္းေတာ္တြင္းမွာ၊ ႀကီးျပင္းလတ္လို႔၊ မ်ဳိးျမတ္သာဂီ၊
ပါရမီႏွင့္၊ ဇာနီေယာက်ၤား၊ သက္အရြယ္လွ်င္၊ ႏွစ္ဆယ့္ငါးတြင္၊ ဖဖြားပီတာ၊
မင္းရာဇာက၊ ျပည္ရြာနန္းရပ္၊ အလံုးစံုကို၊ အကုန္အပ္ေသာ္၊ မိုးနတ္တမွ်၊
႐ုပ္ပိုင္းျပင္ႏွင့္၊ အသြင္လွေက၊ စႏၵမာလာ၊ ေဒ၀ီခ်ာကို၊ ေတာင္ညာႏွင္းအပ္၊
ၾကငွန္းလယ္ေက၊ ရေ၀ျမတ္မွာ၊ လက္ထပ္ၿပီးခါ၊ ဖရိပ္ရာကို၊ ယူကာသိမ္းျမန္း၊
နန္းဘံုေဆာင္မွာ၊ ေအာင္အတိတ္ႏွင့္၊ ဘိသိက္သြန္းလို႔၊ ေရႊနန္းစိုက္တည္၊
တိုင္းၿမိဳ႕ျပည္ကို၊ ျပန္လည္မြန္းမံ၊ က်ဳံးေလးတန္ႏွင့္၊ ကာရံတံတိုင္း၊
ၿမိဳဓညာကို၊ ပတ္ခါ၀ိုင္းလွ်က္၊ ရံဆိုင္းတန္းခါး၊ ေလးမ်က္ႏွာတြင္၊
ခိုင္စြာျပဳေက၊ ေလးခုထားလို႔၊ ေလးပါးမ်ဳိးႏြယ္၊ ရပ္ေလးသြယ္ႏွင့္၊
လမ္းငယ္လမ္းႀကီး၊ ျပည့္ၿဖိဳး၀ွန္ေက၊ ရီကန္ႀကီးႏွင့္၊ ၿမိဳ႕ႀကီးက်ယ္၀န္း၊
ျပႆဒ္႐ံုေက၊ ဘံုေရႊနန္းပါ၊ အဆန္းတၾကည္၊ ျပဳစုတည္ေသာ္၊ ထိုသည္ကစ၊ တတိယေက၊
ဓည၀တီ၊ တြင္မည္ခ်ီ၍၊ ေရာက္လီေကာဇာ၊ သတ္န၀ါတြင္၊ ရာဇာဘုန္းႄကြယ္၊ အသစ္ဖန္၍၊
ေရႊဌာန္နန္းမွာ၊ စံျမန္းေရေလး။
(၁၁) စံျမန္းမေယေကာင္းစြာ၊ ၿမိဳ႕ဓညာမွာ၊ ရွည္ၾကာႏွစ္ေရာက္၊ တြက္စစ္ေပေသာ္၊ ႏွစ္ဆယ့္ေျခာက္သို႔၊ က်ေရာက္ေသာခါ၊ ႏွစ္ေကာဇာကို၊ ရြီကာတြက္စစ္၊ ကိန္းသခ်ၤာမွာ၊ မွန္မလြဲေက၊ တိေနာအစ္တြင္၊ ေရာင္ျမစ္၀င္းထိန္၊ အသူရိန္ေက၊ ပူဟိန္ျပင္းျပ၊ ျမံဳခိုးခ်ဳံေက၊ ကဆံုလ၌၊ အ႒ဒီ၀ါ၊ နိဗုဒၶါတြင္၊ ျမတ္စြာသံုးလူ႔၊ ဂုဏ္ေပါင္းလႈိင္ေက၊ သဗၺဳညဳလွ်င္၊ ေပါင္းစုမ်ားစြာ၊ ေထရ္ငါးရာႏွင့္၊ အာကာခရီး၊ တန္းခိုးဖန္ေက၊ ယာဥ္ပ်ံစီးလို႔၊ တိုင္းႀကီးပူရ၊ ျပႆဒ္ဘံုျဖင့္၊ ဂုဏ္မခ်ဳိ႕ေက၊ ၿမိဳ႕ဓညသို႔၊ ျမန္းႄကြခ်ီလာ၊ ေရာက္တံုပါေက၊ ေသလာဂီရိ၊ မည္ဟိတံဆိပ္၊ မႈိင္းၫိုေမွာင္ေက၊ ေက်ာက္ေတာင္ထိပ္မွာ၊ ဣဒၶိပါဒါ၊ ရဟႏၲာႏွင့္၊ ျမတ္စြာဘုန္းဟိ၊ တန္းခိုးဖန္ေက၊ ယာဥ္ပ်ံထက္က၊ ဆင္းသက္ဘိ၍၊ အရွိမ်က္ႏွာ၊ ၿမိဳ႕ဓညာသို႔၊ လွည့္ကာျပဳလတ္၊ ေရာင္ေျခာက္ဆိုင္ကို၊ ၿပိဳင္မႏႈံးေအာင္၊ ကြန္႔ျမဴးလႊတ္ေသာ္၊ တိုင္းရပ္ျပည္ခြင္၊ မ်ားလူသွ်င္ႏွင့္၊ ဘုရင္ဘုန္းႄကြယ္၊ ျမတ္ေရာင္ျခည္ကို၊ ျမင္သည္ကာလ၊ ယခုတံု၌၊ ျဖစ္ပံုမ်ားမွာ၊ ထူးျခားလွဟု၊ ရာဇဘုရင္၊ မတ္စံုလင္ကို၊ ေခၚငင္ႏွီးေႏွာ၊ ညီလာခြင္မွာ၊ တိုင္ပင္ေျပာေသာ္၊ သေဘာမွန္စြာ၊ ေၾကာင္းျခင္းရာကို၊ မဟာ၀ိမလ၊ မင္းဘုရင္ကို ၊ ဦးတင္သလို႔၊ ေလွ်ာက္ထားသည္မွာ၊ ဇမၺဴခ်ာေက၊ ဒီပါကၽြန္းလံုး၊ ေရာင္ေျခာက္ဆိုင္႐ို႕၊ ၿပိဳင္မႏႈံးဘဲ၊ ကြန္႔ျမဴးၿပီးေက၊ နီလေရာင္ထက္၊ ေတာက္ေျပာင္၀င္းေက၊ လင္းလက္ေတဇု၊ အံ့ဖြယ္ေကာင္းစြာ၊ ေရာင္ေျခာက္ျဖာမွာ၊ မုန္စြာမုခ်၊ မာရဇိန္ေလ၊ မုနိႏၵလွ်င္၊ ေမာရဂီ၀ါ၊ ပဗၺတာေက၊ ေသလာဂီရိ၊ ေတာင္ထိပ္ဗြီမွာ၊ ေရာက္နီျခင္းကို၊ သွ်င္မင္းသိေယာင္၊ လႊတ္သည့္ေရာင္ျခည္၊ မွန္စင္စစ္လွ်င္၊ ျဖစ္လိိမ့္မည္ဟု၊ ေလွ်ာက္သည့္စကား၊ မင္းဘုရင္ေလ၊ နားတြင္ၾကားက၊ စိတ္ထားၾကည္လင္၊ ျမဴးေပ်ာ္ရႊင္ေက၊ ဖူးခ်င္အားႀကီး၊ လင္းေရာင္ေပၚ၍၊ စည္ေတာ္တီးေသာ္၊ မူးႀကီးမတ္ရာ၊ စစ္ေသနာျဖင့္၊ ၀ိုင္းကာရံပတ္၊ ျမတ္ဗုဒၶါေလ၊ ဟိရာရပ္ကို၊ ဦးၫြတ္ၿပီးခါ၊ ႐ိုေသစြာျဖင့္၊ ယာဥ္သာမစီး၊ သဒၶါပိုေက၊ ထိုမင္းႀကီးမွာ၊ ရႊီထီးမပါ၊ ၿခီက်င္သာျဖင့္၊ လြန္စြာၾကမ္းတမ္း၊ ဆူးေျငႇာင့္ပံု၍၊ ရွက္ျခံဳထီးေက၊ ခရီးလမ္းကို၊ ျဖတ္သန္းေက်ာ္ကာ၊ လားၿပီးခါ၀ယ္၊ ေသလာဂီရိ၊ စိမ္းၫိုေမွာင္ေက၊ ေက်ာက္ေတာင္ထက္ကို၊ လွမ္းတက္ၿပီးေသာ္၊ ေစာထီးဗုဒၶါ၊ ရႊီမ်က္ႏွာကို၊ သဒၶါၾကည္ႏူး၊ ႀကိမ္မ်ားေျမာင္လွ်င္၊ ၀ေယာင္ဖူးလို႔၊ လက္ဦးခ်ီေထြ၊ ခါသံုးႀကိမ္ေလ၊ ဦးႏွိမ္က်ဳိးေက၊ ရွိခိုးေရေလး။
(၁၂) ရွိခိုးမေယလီလီ၊ လက္ဦးခ်ီေက၊ စံုညီ႐ိုၫြတ္၊ ရွိေတာ္ျပင္မွာ၊ ခို၀င္ဖူးေက၊ မင္းမွဴးမတ္ကို၊ ေယာက္ပတ္သင့္ေလွ်ာ္၊ တရားေတာ္ျဖင့္၊ ထုတ္ေဖာ္ေဟာျငား၊ ၾကားနာသူေလ၊ လူအမ်ားမွာ၊ သံုးပါးသရဏာ၊ ပဥၥဂၤါဟု၊ ငါးျဖာသီလ၊ ၿမဲအမွန္လွ်င္၊ တည္ျပန္ၾကေသာ္၊ စႏၵသူရိယာ၊ မင္းရာဇာသည္၊ ဘဂ၀ါဗုဒၶ၊ န၀ဂုဏ္ႏွင့္၊ ျပည့္စံုလတ္ေက၊ ျမတ္လူ႔ဘႏွင့္၊ သံဃာမ်ားစြာ၊ ေထရ္ငါးရာကို၊ ဓညာေအာင္ခန္း၊ ရႊီအေရာင္ျဖင့္၊ ေတာက္ေျပာင္လွ်ပ္ေက၊ ျပႆဒ္နန္းသို႔၊ ႄကြျမန္းၿပီးခါ၊ ဆြမ္းရသာကို၊ သံုးၾကပါရန္၊ လက္ဦးခ်ီ၍၊ ၀စီေညာင္းေက၊ ေလွ်ာက္ေတာင္းပန္က၊ ျပန္လွန္မေျပာ၊ ေလွ်ာက္ျခင္းဟန္ကို၊ လက္ခံၿပီးေက၊ တုဏွိေဘာျဖင့္၊ သွ်င္ေစာျမတ္စြာ၊ နီေသာခါတြင္၊ ရာဇာမင္းလွ၊ စိတ္ၾကည္လင္ေက၊ ရႊင္အားရလို႔၊ မ်ားစြာဗိုလ္ပါ၊ ၿခံရံကာျဖင့္၊ ျပန္လာတံုေျမာက္၊ ရႊီနန္းယံကို၊ တဖန္ေရာက္လွ်င္၊ ထံေမွာက္၀င္ျပန္၊ နန္းတြင္း၀န္ႏွင့္၊ အလြန္ထူးဆန္း၊ ႏို႔ဂဏွာေလ၊ ရသာဆြမ္းကို၊ လံုးပန္းစီမံ၊ ျပဳတံုျပန္၍၊ ဗိမာန္နန္းတြင္း၊ တုသီတာမွာ၊ နီရာခင္းလို႔၊ ခ၀င္းဥႆံု၊ ၿပီးျပည့္စံုေသာ္၊ ဆယ္စံုလက္ေျမႇာက္၊ ဆြမ္းသံုးရန္ေက၊ ခ်ိန္တန္ေရာက္ဟု၊ ပင့္ေလွ်ာက္ေသာခါ၊ ေထရ္ငါးရာႏွင့္ ျမတ္စြာဗုဒၶ၊ ထက္၀ဠာေက၊ အာကာသက၊ ပါဒဘိညာဏ္၊ တန္းခိုးဖန္၍၊ လွ်င္ျမန္ႄကြျမန္း၊ ၿမိဳ႕ဓညာေလ၊ ရာဇာနန္းသို႔၊ ထူးဆန္းဣေႁႏၵ၊ ၾကည္ၫိုဖြယ္ျဖင့္၊ ေရာင္ျခည္၀င္း၀င္း၊ ပန္းစံုရံေက၊ နန္းၿခံတြင္းမွာ၊ သက္ဆင္းေသာခါ၊ မင္းရာဇာလွ်င္၊ တရာ့သွ်စ္ကြက္၊ ၿပိဳးျပက္ေပေက၊ ပါေဒစက္ကို၊ ဦးခ်တိုက္ကာ၊ ႀကိဳဆိုလာ၍၊ မဟာကနက္၊ ဆန္းအေမာ္ႏွင့္၊ နန္းေတာ္ထက္သို႔၊ ရႊီစက္ျဖန္႔ကာ၊ တက္ႄကြပါ၍၊ ေကာင္းစြာခင္းအပ္၊ တင့္ေလွ်ာက္ပတ္ေက၊ နီရာျမတ္၌၊ လူနတ္သရဖူ၊ ထိုင္ေတာ္မူေသာ္၊ ၾကည္ျဖဴေလးျမတ္၊ မင္းဘုန္းေမာ္က၊ ဆြမ္းေတာ္ကပ္လို႔၊ သင့္ျမတ္ေတာ္ေယာင္၊ ဆြမ္းမ်ားေျမာင္ကို၊ သံုးေဆာင္ၿပီးမွ၊ ရႊီနန္းသူေလ၊ ဟူသမွ်အား၊ ဓမၼကထာ၊ ေဒသနာကို၊ ေသခ်ာေကာင္းျမတ္၊ ေမာဓနာျဖင့္၊ ေဟာကာခၽြတ္ေသာ္၊ သံုးရပ္သရဏာ၊ တည္ၾကပါ၍၊ ငါးျဖာသီလ၊ နန္းတြင္းသူေလ၊ ဟူသမွ်မွာ၊ နိစၥၿမဲေထြ၊ ခါမက်န္ေက၊ လြန္မယိမ္းေအာင္၊ ေစာင့္ထိန္းေရေလး။
------------
ဆက္လို႔ေဖာ္ျပပါမည္။
(ရကၡိတ႐ို႔ဆံုရပ္ၿမီမွ)
အခန္း (၃)
ရခိုင္သာျခင္းစပ္ဟန္မ်ား (၁)
တစ္ပါဒေခၚ တပိုဒ္ကို အကၡရာေလးလံုးစီ သတ္မွတ္ထားသည္။ ပါဠိသဒၵါက်မ္း႐ို႕၌ကား ထိုသို႔သတ္မွတ္မႈမဟိေခ်။ အကၡရာအေပါင္းကို “ပဒ” ဟူ၍သာ ဆိုလီသည္။ “ပဒ”အေပါင္းကို ဝါက် (စကားခြန္း) ဟူ၍ဆိုသည္။ ထိုေၾကာင့္ ေလးလံုးတပါဒမွာ ထိုဖြဲစပ္နိန္ေသာ စာပိုဒ္ကိုလိုက္၍ သတ္မွတ္ျခင္းသာျဖစ္သည္။
ယင္းသို႔ေလးလံုးတပါဒကို တပုဒ္က်စီကံုး၍ ပါဒေပါင္း မ်ားစြာဖြဲ႔စပ္ ဆက္စပ္ထားျခင္းကို စာပိုဒ္ဟုေခၚတြင္လီသည္။ အေၾကာင္းအရာတခုလံုးကို ယင္းသို႔တပိုဒ္သီးသီးျဖင့္ သီကံုးလွ်င္ “ဧကပိုဒ္” ဟုေခၚသည္။ ပိုဒ္ ပိုဒ္ျပဳ၍စီကံုးလွ်င္ “ပိုဒ္”စံုမည္လီသည္။ ယင္းသို႔စပ္ရာ၌ ေဖာ္ျပပါသံုးပါ၏ကာရန္တစံုယူပံုမွာ ေအက္ပါအတိုင္းျဖစ္လီသည္။
(က) အၾကြင္းထားေပ၊ စကားေနေသာ္၊ ၾကားေလသသူ (၄-၃၂)
(ခ) ေဗာဓိမ႑ိဳင္၊ ခန္းဝါပိုင္ေက၊ ခ်က္႐ိုင္ျပည့္စံု (၄-၃-၂)
(ဂ) တီတီနကၡတ္၊ ႀကံဆံုးျဖတ္၍၊ ပါဒ္ဗဇနာ (၄-၃-၁)
ဤသို႔ဥပမာေဖာ္ျပခ်က္ကို စာလံုးမည္းျဖင့္ျပထားသည့္အတိုင္း (ေပ-ေန-ေလ) စတုတၳအကၡရာႏွင့္ တတိယအကၡရာကို၎၊ တတိယအကၡရာႏွင့္ စတုတၳအကၡရာကို၎ ကာရန္ (ေန-ေပ-ေလ) ဟူေသာ “ေအ” ကာရန္ဆက္စပ္ထားလီသည္။ အတိုေကာက္အားျဖင့္ (၄-၃-၂) ဟုမွတ္ႏိုင္သည္။
သို႔ေသာ္ထိုစပ္နည္း (က)တြင္ (ၾကား-ကား) ကားႏွင့္ထားသည္ ပါဒအတြင္၌ကာရန္ယူႏိုင္ ဆက္စပ္ႏိုင္၊ ထပ္ႏိုင္သီး၏။ ဤသို႔ထပ္ႏိုင္မႈမ်ဳိးပါသည္ကို “ဝမ္းတြင္းကာရန္” ဟူ၍လည္းေခၚတြင္လီသည္။ (ခ)စပ္နည္း၌ကား ထိုသို႔ဝမ္းတြင္းကာရန္မပါေပ။
ရခိုင္သာျခင္းစပ္ဟန္ (၂)
ထို္႔ေၾကာင့္ (ခ)နည္းထက္ (က)နည္းမွာ ကာရန္ႏွစ္မ်ဳိးစပ္ဆိုမႈဟိသည္အတြက္ ထူးသလိုျဖစ္နိန္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း အမွန္မွာ သံုးပါဒကာရန္တစ္စံုစပ္နည္းသာ ျဖစ္လီသည္။
(ဂ)စပ္နည္းကား (ကၡတ္၊ ျဖတ္၊ ပါဒ္) ကို “အက္” ကာရန္ျဖင့္ဆက္စပ္ထားသည္။ (၄-၃-၁) စပ္နည္းဟူ၍ အတိုေကာက္မွတ္သားထိုက္ေပသည္။
ဤအတိုင္း (၁) –(၄-၃-၂) စပ္နည္း။ (၂) – (၄-၃-၁)စပ္နည္းက်စြာ ကာရန္မ်ား (ကာရန္ ၆၄- မ်ဳိးဟိသည္) ျဖင့္ စပ္ဆိုလားႏိုင္လီသည္။
ကဗ်ာဖြဲ႔နည္းက်မ္း႐ို႕၌ (က) စပ္နည္းကို “မန္းက်ဥ္း႐ြက္ထပ္” ၊ “သံုးခ်က္ညီနဘီ”၊ “သက္သီႏွက္သံုးခ်က္ညီ” စပ္နည္းဟူ၍ အမ်ဳိးမ်ဳိးပီၾကသည္။ (ခ) စပ္နည္းကို “သံုးခ်က္ညီ”၊ “လႊာခ်င္းသံ သံုးခ်က္ညီ” စပ္နည္းဟူ၍ဆိုထားလီသည္။ (ဂ) စပ္နည္းကို “သံုးခ်က္ညီ ႐ိုး႐ိုး” စပ္နည္းဟူ၍ပင္ အမည္မွည့္ေခၚထားသည္ကုိ တြိ႔ႏိုင္ေပ၏။
ဤ (က) ႏွင့္ (ခ) ႏွစ္နည္းမွ ျဖာထြက္၍ (၁) ၄-၃-၂ စပ္ဆိုနည္းကိုခြဲလိုက္လွ်င္ ႏွစ္ပါဒကာရန္တစံုစပ္နည္း ႏွစ္မ်ဳိးထြက္လာလီသည္။ ၄-၃ စပ္နည္း ၃-၂ စပ္နည္း
ဟူ၍ျဖစ္လာသည္။
တဖန္ (၂) ၄-၃-၁ စပ္နည္းကိုခြဲလိုက္လွ်င္ ၄-၃ ႏွစ္ခုကိုတူရာေပါင္းၿပီး၊ ၄-၃၊ ၃-၂၊ ၃-၁ စပ္နည္းဟူ၍ သံုးမ်ဳိးျဖစ္လာသည္။
ထို႔ျပင္ ေအာက္ပါကဲ့သုိ႔စပ္ႏိုင္သည့္ (၄-၁) စပ္နည္း (၄-၂) စပ္နည္းမ်ဳိးလည္းရႏိုင္သီး၏။
ဥပမာ။
(ဃ) အနာမဲ့ေၾကာင္း၊ ေကာင္းလွဴစီခ်င္ (၄-၁)
(င) ဝါဆိုမာသ၊ သံုးလလံုးလံုး (၄-၂)
ဤ(ဃ)နည္းကို “ထိပ္ခ်င္းတိုက္”၊ “ဦးတိုက္”၊ “ေတ့ဆက္”စပ္နည္းဟု အမည္ပီးထားၾကသည္။ (င) နည္းကို “ရထားၿပီး”၊ “ဘီးလူရယ္”စပ္နည္းဟူ၍ ဆိုထားၾကလီသည္။
ယင္းႏွင့္ေပါင္းလွ်က္ ႏွစ္ပါဒကာရန္တစ္စံုစီယူစပ္နည္းကို (၅) မ်ဳိးရဟိႏိုင္လီသည္။ ကဗ်ာ႐ို႕၌ ဤငါးနည္းထက္ပို႔၍ မရယာဟုဆိုထားၾကလီသည္။
သို႔ေသာ္လည္း ရခိုင္စာဆို သာျခင္း၊ ကဗ်ာ၊ ပ်ဳိ႕စပ္နည္း႐ို႕၌ (၃-၃) စပ္နည္းကိုတြိ႔ရသီး၏။
ဥပမာ။
“တုမဟိေက၊ ကရဝိေဖာင္ပ်ံ၊ ငွက္အသံသို႔” ဟူ၍ လွီေလွာ္သံဖြဲ႔ကိုတြိ႔ရလီသည္။
“ဇ႐ံုႀကီးနန္႔၊ သံုးခြက္ပီးမည္၊ တန္တန္ (ေတးကဗ်ာ) ”
ထိုေၾကာင့္ ဤနည္းပါဆိုပါက (၆)နည္းရေခ်မည္။ အားလံုးကိုၿခံဳ၍ ရခိုင္လိုေလးလံုးပါဒညီ ကာရန္စပ္ဆိုရာ၌ သံုးပါဒကာရန္တစ္စံုယူစပ္နည္း၌ ႏွစ္မ်ဳိး၊ ႏွစ္ပါဒ ကာရန္တစ္စံုယူစပ္နည္း၌ (၆)မ်ဳိးအားျဖင့္ စုစုေပါင္း (၈) နည္းထိစပ္ႏိုင္ေၾကာင္း ထင္႐ွားလီသည္။
(က) ပံုကိုဖတ္႐ႈပါ
(က) ႏွစ္ပါဒကာရန္တစံုစီယူ၍စပ္ပံုနည္းျပ
ရခိုင္သာျခင္းစပ္ဟန္ (၃)
ရခိုင္သာျခင္းစပ္ဟန္ စပ္နည္းထူးျခားခ်က္
ရခိုင္သာျခင္းစပ္နည္းသည္လည္း ေဖာ္ျပပါ (၄) လံုးတစ္ပါဒစီ ကာရန္ယူစပ္နည္းႏွင့္ ႏွီးေႏွာလွ်က္ဟိသည္။ ထိုေၾကာင့္ ေဖာ္ျပခၿပီးေသာ စပ္နည္း (ဂ) နည္းပံုစံကိုပင္ စပ္ဆိုၾကသည္ကို တြိ႔ႏိုင္၏။ ထိုတြင္ (၃) ပါဒကာရန္တစ္စံုစီယူနည္းႏွစ္မ်ဳိးကိုလည္း လက္မ႐ႊတ္တမ္းစပ္ဆုိၾကရာ အနည္းအပါးကို သာဓကျပလို၏။
(ခ) ပံုကို႐ႈပါ
(ခ) သံုးပါဒကာရန္တစ္စံုစီယူ၍စပ္ပံုနည္းျပ
သံုးပါဒကာရန္တစ္စံုစီယူစပ္ဟန္မ်ား
(က) ၄-၃-၂ စပ္နည္း
၁။ ဂဏွာဇာလီ၊ ညာမဒီႏွင့္၊ သာကီမဟာ (ေဝႆႏၱရာသာျခင္းမွ)
၂။ ပညာထြန္းေျပာင္၊ ေမာင္သာေအာင္ေလ၊ ႀကံေဆာင္႐ံုးစု (ဒမၼိကသာျခင္းမွ)
၃။ အထူးမျမင္၊ တရပ္ခြင္က၊ တပင္သရက္ (လြမ္းမေျပသာျခင္းမွ)
(ခ) ၄-၃-၁ စပ္နည္း
၁။ ဘက္မေပၚႏိုင္၊ စၾကာပိုင္၍၊ ၿပိဳင္သူ႐ႈံးလို႔ (ဥဒိႏၷသာျခင္းမွ)
၂။ ေဝသန္မဒီ၊ ေဆြသာကီတို႔၊ ခ်ီကာလွမ္းေက (ေဝႆႏၱရာသာျခင္းမွ)
၃။ ဒြါရာဝတီ၊ တိုင္းဌာနီသို႔၊ ခ်ီလာၾက၍ (ကဥၹနေဒဝီသာျခင္းမွ)
ထူးျခားေသာ ၾကားညွပ္ကာရန္ယူနည္း
ယင္းသို႔စပ္နည္းအျပင္ အသံခ်ရပ္၍မရႏိုင္သလို စပ္ဆိုျခင္းမ်ဳိး႐ို႕၌လည္း ဟိပါသီး၏။ ထိုသို႔စပ္ရာ၌ ကာရန္ယူထူးျခားခ်က္ဟိလီသည္။
(၁) သံုးပါဒတစ္စံု။ (၂) ေလးပါဒတစ္စံု။ (၃) ငါးပါဒတစ္စံု ထိလည္းစပ္ဆိုခၾကသည္။ ထိုသို႔စပ္ဆိုခ်က္မ်ားမွာ ႐ြတ္ဆိုမႈ၏ အသံတန္႔ရပ္၊ ျဖတ္နားရာကိုလိုက္၍ စပ္ဆိုျခင္းပင္ျဖစ္၏။ ယခုစပ္နည္းသံုးမ်ဳိး၏ စပ္ဟန္ကာရန္သြယ္နိန္ပံုနည္းကုိ တစ္ခုစီေဖာ္ျပရမည္ပင္ျဖစ္၏။
ယခုေဖာ္ျပလတၱံ႕ေသာသုံးနည္းစလံုးသည္ အခံကာရန္ေနာက္ အလယ္ၾကားညွပ္ပါဒပိုမ်ားပါဟိ၏။ အခံႏွင့္ အအုပ္ၾကားတြင္ ခ်ိန္ခြင္လွ်ာကဲ့သို႔ ျဖစ္နိန္၏။ ခ်ိန္ခြင္လွ်ာ တစ္ခု၊ ႏွစ္ခု၊ သံုးခု ထိပါနိန္သည္ဟုဆိုႏိုင္၏။ ၎အျပင္ ခြ တေထာက္၊ ႏွစ္ေထာက္၊ သံုးေထာက္ထိဟိနိန္၏။
ျပန္ကာဟပ္လွ်က္၎၊ ဇရက္ခုန္ဟန္၎၊ ျခသၤီးလည္ျပန္ဟန္၎၊ စပ္ဆိုျခင္းလည္းျဖစ္၏။ ႀကိဳက္ေတပိုင္အမည္ပီးၾကကုန္။) ထုိေၾကာင့္ မည္သို႔အမည္ပီးၾကရအံ့နည္း။ တစ္ခြင္လွ်ာ၊ ႏွစ္ခြင္လွ်ာ၊ သံုးခြင္လွ်ာ ဟူ၍အမည္ပီၾကရမည္ေလာ။ သို႔မဟုတ္ ေမွ်ာ့တကိုက္စသည္ျဖင့္၎၊ ခြါတစ္ေထာက္စသည္ျဖင့္၎၊ တျပန္ကြိ႕ကာဟပ္စသည္ျဖင့္၎၊ သမင္လည္တဆစ္ကြိ႔စသည္ျဖင့္၎ ပီးရအံ့ေလာ။ ႀကိဳက္ေတပိုင္ ပီးႏိုင္ၾကေပသည္။
ရခိုင္သာျခင္းစပ္ဟန္ (၄)
ရခိုင္အဖြဲ႔အႏြဲ႔႐ို႕တြင္ လွ်ဳိးလိုက္ (သွ်ဳိးလိုက္) ရတုဖြဲ႔ပံုဖြဲ႔နည္းျဖစ္ေၾကာင္း “သိန္ကန္မိန္တြင္ခ်ီ” သွ်ဳိးလိုက္ရတုကိုေလ့လာၾကည့္က သိႏိုင္သည္။
ထူးျခားေသာ ရခိုင္သာျခင္းစပ္နည္း (၃) မ်ဳိး
စပ္နည္း (၁)
အလယ္တစ္ပိုဒ္ညွပ္ေသာ သံုးပါဒတစ္စံုလိုင္(လည္)ျပန္စပ္နည္း
၁။ ႐ြက္ေဟာင္းညွာႀကြီ၊ (႐ြက္သစ္ႏုလို႔)၊ ညြန္႔ဖူးစီေက၊ (ဓမၼဝိဇယသာျခင္းမွ)
၂။ သီတာတ႐ိုး၊ (ကၽြတ္ကၽြတ္ဆူေက)၊ ယက္ျဖဴမိုးလို႔ (သတၱာႏုသာျခင္းမွ)
၃။ လႊဲငင္ႀကိတ္ႀကိတ္၊ (ညဥ့္ဗဟိုမွာ)၊ သားကိုသိပ္လို႔ (ဂုတၱိလသာျခင္းမွ)
၄။ ဆန္အိတ္ကိုထုတ္၊ (ဘုိးသူေတာ္ေလ)၊ ခုခါလုပ္ေက (လြမ္းမေျပသာျခင္းမွ)
၅။ ေမာင္ေတာ္ဘုရား၊ (ႏွမပ်ဳိကို)၊ လိုပါေလာတည္း (လြမ္းမေျပသာျခင္းမွ)
စပ္နည္း (၂)
အလယ္ပိုဒ္ညွပ္ေသာ ေလးပါဒတစ္စံုလိုင္(လည္)ျပန္စပ္နည္း
၁။ လႊဲင္ႀကိတ္ႀကိတ္၊ (မငိုစီလို၊ သီဆိုျခင္းေလ)၊ သားကိုသိပ္လို႔ (ပဋာစာရီသာျခင္းမွ)
၂။ ေနလတႏႈံး၊ (ဘက္မေပါႏိုင္၊ စၾကာပိုင္၍)၊ ၿပိဳင္သူ႐ႈံးလို႔ (ဥဒိႏၷသာျခင္းမွ)
၃။ အမွန္ငါဆိုက္၊ (တၾကင္ၾကင္ေလ၊ ႏႈတ္တင္ဆက္ေက)၊ မခက္ျဖစ္လို႔ (လြမ္းမေျပသာျခင္းမွ)
၄။ မၾကင္လိုက္ရ၊ (ေမသုဝဏ္မွာ၊ ေ႐ွးကံဆိုးေက)၊ က်ဳိးမလွလို႔ (လြမ္းမေျပသာျခင္းမွ)
၅။ စေႏၱ႐ုပ္ပြါး၊ (ဓာသရိကို၊ ေစတီသက္ေက)၊ ျမတ္ကိုယ္စား၌ (လြမ္းမေျပသာျခင္းမွ)
၆။ ဣဒၶိေတဇာ၊(ေရာင္ေျခာက္သြယ္ေက၊ စြယ္ေတာ္ၿဖိဳးေဝ)၊လည္႐ိုးေတာ္၏ (လြမ္းမေျပသာျခင္းမွ)
မွတ္ခ်က္။ ။ ၾကားညွပ္ကဗ်ာကိုလည္း ကာရန္ခ်င္းစပ္ရန္လိုသည္။ (ဝါ) ဆက္စပ္လီသည္။
စပ္နည္း (၃)
အလယ္သံုးပိုဒ္ညွပ္ေသာ ငါးပါဒတစ္စံုလိုင္(လည္)ျပန္စပ္နည္း
၁။ ပင္ရင္းပင္ေအာက္၊ (ေဝသန္မဒီ၊ ေဆြသာကီတို႔၊ ခ်ီကာလွမ္းေက)၊ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ (ေဝႆႏၱရာသာျခင္းမွ)
၂။ မွီကာဝါကပ္၊ (သုတၱံအဘိဓမၼာ၊ ဝိနယာဟု၊ သံုးျဖာလာသည္)၊ ပိဋကတ္ႏွင့္ (မယားလုသာျခင္းမွ)
၃။ တိတ္ပါငါ့သား၊ (ခဲဝါျမည္သံ၊ တညံညံကို၊ သက္ႏွံနားမွာ)၊ မၾကားလီလား (ဂုတၱိလသာျခင္းမွ)
၄။ အာကာစိုးကြပ္၊ (ဆင္ယာည္ျမင္းယာည္၊ ရထားယာည္ကို၊ စိုးပုိင္သသည္)၊ ေလာကနတ္ေလ (မယားလုသာျခင္းမွ)
၅။ ေတာင္ညာစံသီး၊ (မဒုမၼဏီ၊ စံုအညီေလ၊ ဂုဏ္သိမ့္ျမင့္ေက)၊ မင္းသမီးကို (မယားလုသာျခင္းမွ)
ကာရန္လြပ္စပ္သည္မ်ားေလ့လာတြိ႔ဟိခ်က္
ေဖာ္ျပပါထူးျခားေသာ (၁) (၂) (၃) စပ္နည္းမွာ ရခိုင္သာျခင္းစပ္နည္းပင္ကိုယ္မူဟန္ လည္းျဖစ္သည္။ ရခိုင္မူပိုင္တီထြင္ဆန္းသစ္ခ်က္ဆိုကလည္း မမွားေခ်။
၁။ ေတာသံလည္းက်ဴး၊(ဝါေယာေမေလ)၊ ေတာင္လီျဖဴးလို႔ (ဓမၼဝိဇယသာျခင္းမွ)
၂။ ၾကင္သူေယမေရာက္၊ (ႏွမျဖဴေလ)၊ ညႈိးပိန္ေျခာက္လို႔ (ရာသီဖြဲ႔သာျခင္းမွ)
၃။ အပူမမွ်၊ (ငါ့သည္းအူမွာ)၊ ႀကံဳျပန္ရလို႔ (ေကာ္ကာႏုသာျခင္းမွ)
၄။ ဘုန္းကံႀကီးျငား၊ (ေမာင္လုလင္ေက)၊ ႐ွင္မင္းသားလည္း (ကဥၹနေဒဝီသာျခင္းမွ)
၅။ ေပ်ာ္စရာတေၾကာင္း၊ (ေမ႐ို႕မွာေလ)၊ ေဖာ္အေပါင္းႏွင့္ (သာစြေလသာျခင္းမွ)
ယခုေဖာ္ျပၿပီးေသာ ရခိုင္သာျခင္းစပ္နည္းမ်ဳိး၌-
၁။ ေလးလံုးႏွစ္ပါဒ ႏွစ္စံုစပ္နည္း---------------------------၆ မ်ဳိး
၂။ သံုးခ်က္ညီစပ္နည္း------------------------------------၂ မ်ဳိး
၃။ အလယ္တပုိဒ္ညွပ္စပ္နည္း------------------------------၁ မ်ဳိး
၄။ အလယ္ႏွစ္ပိုဒ္ညွပ္စပ္ညန္း-----------------------------၁ မ်ဳိး
၅။ အလယ္သံုးပိုဒ္ညွပ္စပ္နည္း----------------------------၁ မ်ဳိး
(လိုင္(လည္)ျပန္စပ္နည္း ၃- မ်ဳိးေပါင္းေသာ္ စပ္နည္း ၁၁ နည္းရသည္။
မွတ္ခ်က္။ ။ အလႊဲမေယွာင္သာ ကာရန္လြတ္စပ္နည္းပါဆိုလွ်င္ ထိုထက္ပိုလြန္ေသာ စပ္နည္းမ်ားရႏိုင္ပါသည္။
-------------------------
(အခန္း (၄) ကိုဆက္လို႔ေဖာ္ျပပီးလားပါေမ။
ဝန္ခံခ်က္။ ။ ရခိုင္သမိုင္းသုေတသီ အသွ်င္စကၠိႏၵ၏ “ရခိုင္သဘာဝေတးကဗ်ာမ်ား” (အမွတ္ ၄၄၊ ၃၆ လမ္း၊ ျမန္မာေၾကာ္ျငာပံုႏွိပ္တိုက္မွ ၁၉၆၁ ခုႏွစ္ထုတ္ဝီ) စာအုပ္မွ ထုတ္ႏႈတ္လို႔ ကိုယ့္ပိုင္စာ ကိုယ္ပိုင္ဘာသာသို႔ ျပန္ဆိုထားပါသည္။
အခန္း (၁)
ရခိုင္သဘာဝေတးကဗ်ာစပ္နည္းစပ္ဟန္ကို ေလ့လာသူ သိဟိရအခ်က္မ်ား
လူေပၚစေခတ္ကတည္းကပင္ ေတးကဗ်ာမ်ားလည္းဆင္းသက္လာပါသည္ဟု ဆိုလီသည္။ စာပီထက္ ကဗ်ာကေ႐ွးက်ပါသိမ့္၏။ ဇာေၾကာင့္ဆိုေသာ္ မြီးဖြားစကပင္ မိခင္သည္ ေတးကဗ်ာကိုဆို၍ အေခ်ကိုေခ်ာ့သည္။ မအိပ္,အိပ္ေအာင္သိပ္၍ အိပ္ေပ်ာ္စီသည္။ ယင္းသို႔ကဗ်ာျဖင့္ မြီးျမဴလာရျခင္းျဖစ္သည္။
မွတ္ခ်က္။ ။ကဗ်ာစပ္ရာ၌ ကာရန္ေနာက္သို႔ဂ်ည္းလိုက္၍ မေရးစပ္သင့္။ အဓိပၸါယ္ေနာက္သို႔လိုက္၍သာ ကာရန္ကိုယူ၍ ေရးစပ္သင့္ပါသည္။
ဥပမာ။ ။(၁) ကာရန္သာစပ္၍ အဓိပၸါယ္မစပ္ျခင္းမ်ဳိး။
(၂) အဓိပၸါယ္သာစပ္၍ ကာရန္မစပ္ျခင္းမ်ဳိး။
(၃) အဓိပၸါယ္လည္းမစပ္ ကာရန္လည္းမစပ္ျခင္းမ်ဳိး။
(၃) အဓိပၸါယ္လည္းစပ္ ကာရန္လည္းစပ္ျခင္းမ်ဳိး။
ဤေလးမ်ဳိး႐ို႕တြင္ နံပါတ္(၁)အမ်ဳိးအစားသည္ ကဗ်ာေလ့လာသူမ်ားအတြက္သာ အသံုးျပဳသင့္သည္ဆို၏။ (၂) ႏွင့္ (၃) အမ်ဳိးအစားကိုကား မသံုးသင့္ဟူ၏။ (၄) အမ်ဳိးအစားကိုကား ကဗ်ာေရးစပ္သူတိုင္း ပိုင္ပိုင္က်င့္သံုးလားရမည္ျဖစ္သည္။
ယင္းသို႔က်င့္သံုးရန္မွာ-
(၁) လိုအပ္ေသာစကားလံုးအတြက္ ကာရန္ရေအာင္ ႐ွာႏိုင္စြမ္းဟိရမည္။
(၂) ႐ဟိလာေသာကာရန္ကို လိုအပ္ေသာအဓိပၸါယ္သို႔ အံဝင္ေအာင္အသံုးျပဳႏိုင္စြမ္းဟိရမည္။
ရခိုင္သဘာဝေတးကဗ်ာမ်ားဖြဲ႔စည္းစပ္ဟပ္နိန္ပံု ပံုသ႑ာန္ကိုသိသာရန္အခ်က္မ်ား
ကၽြႏု္ပ္ေလ့လာသိဟိသေလာက္ ရခိုင္သဘာဝေတးကဗ်ာမ်ားတြင္-
(၁) ရခိုင္ေဒသႏၱရသံုး စကားသံကာရန္ကိုအသံုးျပဳမ်ားျခင္း၊ စကားေျပာပံုစံမ်ဳိးသီကံုး ျခင္းမ်ားပါဝင္ျခင္း။
(၂) ကာရန္အခ်ိန္၊အဆက္၊ ကာရန္ သြယ္စပ္ပံု၊ ထပ္ပံုနည္းအမ်ားအျပားခ်ဲ႕ထြင္ပါဝင္ သံုးထားျခင္းေၾကာင့္ ကာရန္ယူရန္လြယ္၍ ကာရန္ယူပံုလြတ္လပ္ျခင္း။
(၃) သီဆိုေကာင္းရန္ အစပ္အဟပ္မ်ဳိးျဖစ္ျခင္း။
(၄) သီဆိုေကာင္းရန္အတြက္ အသံနိန္အသံထားမ်ဳိးစပ္ဆိုပါဝင္စီျခင္း။
(၅) အသံအနိန္အထား တမ်ဳိးတည္းထြက္လွ်က္ နားညိန္းဖြယ္စီမႈမျဖစ္စီရဘဲ (အသံ)အမ်ဳိးမ်ဳိးထြက္ေပၚလာေအာင္ သံနိန္သံထားမ်ဳိးျဖင့္စပ္ဆိုထားျခင္း။
(၆) စပ္နည္းစပ္ပံုမ်ားမွာ ရခိုင္သျခင္းစပ္ပံုဟန္၊ ရခိုင္သံခ်ပ္စပ္ပံုဟန္၊ တံုး (ဒံုး)ျခင္းမ်ားစပ္ဟန္မ်ား ဆင္တူေသာစပ္ဟန္ အမ်ဳိးမ်ဳိးေရာေႏွာဖြဲ႔စည္းပါဝင္ျခင္း။
(၇) နည္းစနစ္ရလွ်င္ လြယ္ကူေသာစပ္နည္း မ်ဳိးျဖစ္စီျခင္း။
(အခန္း (၂) ကိုဆက္လို႔တင္ျပလားပါဖို႔)
-------------------
ဝန္ခံခ်က္။ ။ ရခိုင္သမိုင္းသုေတသီ အသွ်င္စကၠိႏၵ၏ “ရခိုင္သဘာဝေတးကဗ်ာမ်ား” (အမွတ္ ၄၄၊ ၃၆ လမ္း၊ ျမန္မာေၾကာ္ျငာပံုႏွိပ္တိုက္မွ ၁၉၆၁ ခုႏွစ္ထုတ္ဝီ) စာအုပ္မွ ထုတ္ႏႈတ္လို႔ ကိုယ့္ပိုင္စာ ကိုယ္ပိုင္ဘာသာသို႔ ျပန္ဆိုထားပါသည္။
အခန္း (၂)
သာျခင္းကဗ်ာစပ္ရန္ ကာရန္မ်ား
သာျခင္း၊ ကဗ်ာစပ္၊ လကၤာစပ္ဆိုရာ၌၊ အစပ္၊ အဆက္အသံုးျပဳေသာကာရန္မ်ားကိုလည္း သိရန္လိုအပ္သည္။ ႐ွိဆရာ႐ို႕က-“ကာရန္ဆဲ့တစ္၊ သတ္ဆစ္ဆယ္ပါး၊ သံုးဆယ့္ငါးႏွင့္၊ တျခားဆယ့္ေျခာက္၊ အက်ည္းေထာက္၍၊ ေျခာက္ဆယ္ေလးသြယ္၊ ကာရန္က်ယ္၏” ဟုစပ္ဆုိျခင္းျပဳထားၾက၏။ ယင္းအဆိုအရ ခြဲျပသိသာႏိုင္၏။
ကာရန္အမည္ႏွင့္ ေရတြက္ပံုအက်ည္း
(က) ကာရန္ဆဲ့တစ္ကား-အ,ကာရန္၊ ဣ၊ ဥ၊ ဧ၊ အဲ၊ ၾသ၊ အိပ္၊ ေအာက္၊ အိုက္,ကာရန္႐ို႕ျဖစ္ၾကသည္။
(ခ) သတ္ဆစ္ဆယ္ပါးကား-က,သတ္၊င၊ စ၊ ည၊ တ၊ န၊ ပ၊ မ၊ ယ၊ ဝ,သတ္ကာရန္႐ို႕ျဖစ္ၾကသည္။
(ဂ) သံုးဆယ့္ငါးပါးႏွင့္ဟူသည္ကား- အ,ကာရႏၱာဒိ၊ ဣ၊ ဥ၊ ဧ၊ အဲ၊ ၾသ၊ အက္၊ အင္၊ အစ္၊ အည္၊ အဉ္၊ အတ္၊ အန္၊ အပ္၊ အမ္၊ ဝ,သတ္၊ အိုကာရႏၱာဒိ႐ို႕ျဖစ္ၾကသည္။ (အဂုအခါ (ဝ္) ဝ,သတ္ကိုအသံုးမျပဳကတ္ဗ်ာယ္။)
၎ေလးမ်ဳိးအနက္ ေနာက္ဆံုးအက်ဥ္းေကာက္ကာရန္(၁၆)ပါးကိုအက်ယ္ေရတြက္လိုက္လွ်င္ (၆၄)သြယ္ ကာရန္ျဖစ္လာသည္။ ေအထက္အက်ယ္ဆံုးကာရန္ဟူ၍ကား မဟိပါဗ်ာယ္။
(က) (ခ)အကၡရာႏွစ္မ်ဳိးကိုပါေပါင္း၍ေရတြက္လွ်င္လည္းအက်ယ္ရပါသည္။
(ဃ) အက်ည္းေကာက္ကာရန္(၁၆)ပါး၏ (၆၄)သြယ္ကာရန္က်ယ္ေရတြက္နည္း
ကာရန္အမည္------------------အက်ယ္ကာရန္မ်ား--------------------------လံုးေရေပါင္း
၁။ ။ အ,ကာရႏၱာဒိ---------------အ. အာ. အား---------------------------------၃
၂။ ။ ဣ,ကာရႏၱာဒိ---------------ဣ. ဤ. အီး----------------------------------၃
၃။ ။ ဥ,ကာရႏၱာဒိ----------------ဥ. ဦ. ဦး--------------------------------------၃
၄။ ။ ေအ,ကာရႏၱာဒိ-------------ေအ. ေအ့. ေအး-------------------------------၃
၅။ ။ အဲ,ကာရႏၱာဒိ---------------အဲ. အဲ့. အဲး-----------------------------------၃
၆။ ။ ၾသ,ကာရႏၱာဒိ---------------ေအာ. ေအာ့. ေအာ္---------------------------၃
၇။ ။ အက္,ကာရႏၱာဒိ------------အက္. ေအာက္. အိုက္-------------------------၃
၈။ ။ အင္,ကာရႏၱာဒိ-------------အင္. အင့္. အင္း.ေအာင့္. ေအာင္.
----------------------------------ေအာင္း . အိုင္. အိုင့္. အိုင္း-------------------၃
၉။ ။ အစ္,ကာရႏၱာဒိ--------------အစ္------------------------------------------၁
၁၀။ ။ အည့္,ကာရႏၱာဒိ-----------အည္. အည့္. အည္း (ဖြင့္၍႐ြတ္ရသည္)------၃
၁၁။ ။ အဥ္,ကာရႏၱာဒိ------------အဥ္. အဥ့္. အဥ္း (ပိတ္၍႐ြတ္ရသည္)---------၃
၁၂။ ။ အတ္,ကာရႏၱာဒိ-----------၁။ (အံ+အန္) ၂။ (အံ့+အန္႔) ၃။ အန္း
----------------------------------၄။ အိန္ ၅။ အိန္႔ ၆။ အိန္း ၇။ အံု+အုန္)
-----------------------------------၈။ (အံု႔+အုန္႔) ၉။ (အံုး+အုန္း)--------------၉
၁၃။ ။ အပ္,ကာရႏၱာဒိ------------အပ္. အိပ္. အုပ္------------------------------၃
၁၄။ ။ အမ္,ကာရႏၱာဒိ------------အမ္. အမ့္. အမ္း၊ အိမ္. အိမ့္. အိမ္း
----------------------------------အုမ္. အုမ့္. အုမ္း----------------------------၆
၁၅။ ။ အို+အိုင္-------------------(အို+အိုင္) (အို+အိုင့္) (အိုး+အိုင္း)----------၃
အက်ယ္အားျဖင့္လံုးေရေပါင္း (၆၄)
အသံမၾတာ
အသံ ၄ မ်ဳိး
၁။ ။ တက္သံ
၂။ ။ သက္သံ
၃။ ။ ႏွိမ့္သံ
၄။ ။ တိုင္သံ
၁။ တက္သံမွာ-ဝိသဇၨနီ-႐ွိဆီးဝစၥေပါက္ႏွစ္လံုး၊ ေအာက္ျမစ္ မပါေသာအသံျဖစ္သည္။
၂။ သက္သံမွာ- ေအာက္ျမစ္ပါေသာ အသံျဖစ္သည္။
၃။ နိမ့္သံမွာ- ဝိသဇၨနီ-႐ွိ္ဆီး-ဝစၥေပါက္ပါေသာ အသံျဖစ္သည္။
၄။ တိုင္သံမွာ- သံတိုအသတ္ျဖစ္ေသာ “က္၊ စ္၊ တ္၊ ပ္” ပါသည့္အသံျဖစ္သည္။
တိုင္သံကို “ဥဒကစီက” ဟူ၍တြင္သည္။ ဤအသံမွာ ပကတိမူလအသံျဖစ္သည္။ ႏွိမ့္၍ျမွင့္၍လည္းမရေသာ သံရပ္သံျဖတ္လည္းျဖစ္သည္။ တက္သံႏွင့္ ႏွိမ့္သံႏွစ္ရပ္႐ို႕၏အၾကားသံျဖင့္ ႐ြတ္ဆိုရလီသည္။ ထိုေၾကာင္ သံမွန္၊ သံလပ္စသည္ ျဖင့္ေခၚေဝၚၾကသီး၏။
ယင္းႏွင့္ကဗ်ာစပ္ဆိုရာ၌ ၿငိမ့္ေညာင္းစြာသီဆိုႏိုင္ရန္ အသံအတိုအ႐ွည္ကို အလွည့္အလွည္ သံုးစီျခင္း၊ တစ္ပါဒထဲ၌ အသံတမ်ဳိးတည္းမစပ္ဘဲ ဆြဲခ်ည္တလွည့္၊ ခ်ခ်ီတဟန္၊ အတက္အဆင္း၊ လႈိင္းတြန္႔ညီညာ သာယာစြာသီဆိုႏိုင္စီရန္စပ္ဆိုၾကေၾကာင္း သိစီအပ္ပါသည္။
အသံေလးမ်ဳိးျပဇယား
လံုးေရ-၁။ သက္သံ(တို)----၂။ တက္သံ(႐ွည္)-------၃။ နိမ့္သံ(႐ွည္လြန္း)----၄။ တိုင္သံ
၁။------- အ-----------------အာ---------------------အား---------------------အက္
၂။--------အိ-----------------အီ----------------------အီး----------------------ေအာက္
၃။--------အု-----------------အူ----------------------အူး----------------------အိုက္
မွတ္ခ်က္။ “အက္,ေအာက္,အိုက္” ႐ို႕သည္ “က” သတ္။
၄။-------ေအ့(ဧ႔)------------ေအ(ဧ)------------------ေအး(ဧး)-----------------အစ္
၅။-------အဲ့(အယ့္)----------အဲ(အယ္)----------------အဲး-----------------------အစ္
၆။-------ေအာ့(ေၾသာ့)-------ေအာ္(ၾသ)---------------ေအား(ၾသး)--------------အစ္
မွတ္ခ်က္။ “အစ္” သည္ “စ”သတ္။
၇။--------အည့္ -------------အည္ -------------------အည္း
၈။--------အဥ့္---------------အဥ္---------------------အဥ္း
၉။--------အင့္---------------အင္ -------------------- အင္း ---------------------အတ္
၁၀။-------ေအာင့္------------ေအာင္------------------ေအာင္း-------------------အိတ္
၁၁။-------အိုင့္---------------အိုင္---------------------အိုင္း----------------------အုတ္
မွတ္ခ်က္။ “အတ္,အိတ္,အုတ္” ႐ို႕သည္ “တ” သတ္။
၁၂။-------အန္႔ ---------------အန္---------------------အန္း
၁၃။-------အိန္႔----------------အိန္---------------------အိန္း
၁၄။-------အုန္႔----------------အုန္---------------------အုန္း---------------------အပ္
၁၅။-------အမ့္----------------အမ္---------------------အမ္း
၁၆။-------အိမ့္----------------အိမ္---------------------အိမ္း---------------------အိပ္
၁၇။-------အုမ့္----------------အုမ္---------------------အုမ္း---------------------အုပ္
၁၈။-------အို႔------------------အို----------------------အိုး
(အာ့,အိ့,အူ႕)
မွတ္ခ်က္။ “အပ္,အိပ္,အုပ္” ႐ို႕သည္ “ပ” သတ္။
-------------------------
(အခန္း (၃) ကိုဆက္လို႔ေဖာ္ျပပါေမ။
ဝန္ခံခ်က္။ ။ ရခိုင္သမိုင္းသုေတသီ အသွ်င္စကၠိႏၵ၏ “ရခိုင္သဘာဝေတးကဗ်ာမ်ား” (အမွတ္ ၄၄၊ ၃၆ လမ္း၊ ျမန္မာေၾကာ္ျငာပံုႏွိပ္တိုက္မွ ၁၉၆၁ ခုႏွစ္ထုတ္ဝီ) စာအုပ္မွ ထုတ္ႏႈတ္လို႔ ကိုယ့္ပိုင္စာ ကိုယ္ပိုင္ဘာသာသို႔ ျပန္ဆိုထားပါသည္။
အခန္း (၄)
ကာရန္ဆက္စပ္ႏိုင္သည္မ်ား
အသံမစပ္ေသာကာရန္ (၆၄)သြယ္ဟိေၾကာင္း ေဖာ္ျပခၿပီလီယာ။ ထို႔အျပင္ ေဖာ္ျပပါစပ္နည္း႐ို႕၌ အသံကာရန္အျပင္၊ အနီးစပ္အသံကာရန္မ်ားျဖင့္လည္း စပ္ဆိုထားေၾကာင္းတြိ႔ႏိုင္ေပသည္။
ဥပမာ။ စပ္နည္း (၂) ၌-
“ဆိုက္” ႏွင့္ “ျဖစ္” ကို၎၊ “ဇာ” ႏွင့္ “ေတာ္” ကို၎၊
စပ္နည္း (၁) ၌-
“ေတာ္” ႏွင့္ “ခါ”ကို၎၊ “ရား” ႏွင့္ “ေလာ” ကို၎၊ အသံကာရန္အျဖစ္ယူထားလီသည္။
ထို႔အျပင္ စပ္နည္း (၁)၌-
“ႏု” ႏွင့္ “ဖူး”ကို၎၊ အနီးစပ္သံ သို႔မဟုတ္ သံေျပာင္းသံခြဲအျဖစ္သံုးထားသည္။
ဤသို႔လွ်င္ စပ္ႏိုင္ေသာ ကာရန္မ်ားမွာ ေအာက္၌ေဖာ္ျပထားသည့္အတိုင္း ေလ့လာႏိုင္သည္။
“အူ” ႏွင့္ “အု” ကာရန္စပ္ပံု
ဆုထူးယူေက၊ ေကာင္းမႈတို႔ေမ (ဇိသွ်င္ခိုးေက ကဗ်ာမွ)
“အု” ႏွင့္ “အူး” ကာရန္စပ္ပံု
ဧယာည္ယာည္ေလ၊ လႊဲငင္ျပဳပ်ာ၊ က်ဴးလိုက္ေမေလ (ပဒုမၼဝတီသာျခင္းမွ)
ေလးမ်က္ႏွာကို၊ ေမေမွ်ာ္႐ႈက၊ ဝမ္းႏူးဝမ္းပါး (ဓမၼဝိဇယသာျခင္းမွ)
“ေအာ” ႏွင့္ “အား” ကာရန္စပ္နည္း
အနိစၥသေဘာ၊ မွန္ေပျငား၏၊ မေနာဓမၼသခၤါရသည္ (ေတမိလကၤာမွ)
ထိုထုိေတာက၊ ေၾကာင္ဖားၿမီးတို (ပဋာစာရီ-မွ)
ဆင္ျမင္းကၽြဲႏြား၊ တေသာေသာေက၊ ေတာသားသတၱဝါ (ဓမၼဝိဇယ-မွ)
“ေအာ္” ႏွင့္ “အာ” (အာ-ႏွင့္ ေအာ္)ကာရန္စပ္ပံု
ခႏၶာပင္ပန္း၊ လြမ္းဆြတ္ခါျဖင့္၊ စိတ္ေတာ္ႏြမ္းလို႔ (လြမ္းမေျပ-မွ)
ကထိန္လည္းကပ္၊ ေမ႐ို႕မွာေလ၊ ေပ်ာ္ပါးကတ္ေမ (သာစြေလ-မွ)
သတင္းေမြးေက၊ မင္းေလးေတာ္ဟု၊ ဂဏွါဇာလီ၊ ညာမဒီႏွင့္၊ သာကီမဟာ၊ ေ႐ႊကိုယ္ေတာ္တို႔၊ ေမႊးစြာနံ႔ေလာင္း (ေဝႆႏၱရာ-မွ)
ဇရက္က်ီးကန္း၊ ပ်ံသန္းႀကိဳးၾကာ၊ ေက်ာက္နီေမာ္တြင္ (ကင္းဆရာ)
“အူ” ႏွင့္ “အံု၊ အုမ္” ကာရန္စပ္ပံု
သိလိုျငားမူူ၊ ဘုမၼိဇာလ (ရာဇဝင္လကၤာမွ)
ေနေလကာမူ၊ ေဟယတံုတစ္ခါ (ရာဇဝင္လကၤာမွ)
ကိုယ့္ေငြ႔ေတာ္ယူ၊ ထည့္တံုၿပီးျငား (င/လက္႐ံုးေလွ်ာက္ထံုးမွ)
“အား” ႏွင့္ “ေအာ္” ကာရန္စပ္ပံု
တနန္းလံုးသား၊ ပ်ဳိေတာ္မ်ားတို႔၊ ေဟာေၾကာ္ကာျဖင့္ (ဥဒိႏၷ-မွ)
“ေအာ” ႏွင့္ “အိုး” ကာရန္စပ္ပံု
ကြမ္းသီးပိုးထိုး၊ ရီမွာေမ်ာ/မ်ဳိး (ေတးကဗ်ာမွ)
“ေအာ္” ႏွင့္ “အို” ကာရန္စပ္ပံု
ႏြားမေယၿဂိဳတို၊ ပင္လယ္နားမွာ၊ သားကိုေမွ်ာ္ (ေက်းလက္ကဗ်ာမွ)
သာသနာေတာ္၊ ထြန္းလင္းေပၚေက၊ မဂ္ဖိုလ္လွမ္းလို႔ (ရီလားသာျခင္းမွ)
“အဲ” ႏွင့္ “ေအး”ကာရန္စပ္ပံု
အျဖဴအမဲ၊ ပူအေအးကို၊ ခြဲခြဲျခားျခား၊ ေမးစကားမွာ (မယားလု-မွ)
ရတနာေလ၊ သျပာေၾကးကို၊ တပဲမက်န္ (မယားလု-မွ)
“ေအ-အဲ-(ေအ့-အဲ့)” ႏွင့္ “အယ္-အည္-အည့္” ကာရန္စပ္ပံု
ေမြးတရေသ့၊ ေခၚစဖြယ္မွာ၊ နာမည္ဆြဲကား၊ မွည့္လိုက္သည္မွ (မယားလု-မွ)
“အဲး” ႏွင့္ “အဲ့” ကာရန္စပ္ပံု
ကာရန္ႏြဲးေက၊ ဖြဲ႔ကာေလဆိုေရ (ရီလားသာျခင္းမွ)
“အည္း” ႏွင့္ “အည္” ကာရန္စပ္ပံု
စိတ္ကေရာက္ေရး၊ တသက္တြင္ေလ၊ စားလင္ေမ်ာက္သည္၊ တစ္ေယာက္တည္းႏွင့္ (မယားလု-မွ)
“ေအ-အယ္” ႏွင့္ “အည္” ကာရန္စပ္ပံု
ေအးျမေရာင္ျခည္၊ မေျပာင္းေဝဘဲ၊ ေမွာင္ကြယ္မႈိင္းမႈိင္း (ဥဒိႏၷ-မွ)
“အံုး-အုန္း” ႏွင့္ “အုန္႔-အူ-အူး” ကာရန္စပ္ပံု
နဂိုရ္ပုန္႔ပုန္႔၊ ခ်ဳိျပဳန္႔ျပဳန္႔ႏွင့္၊ မုဒုလကၡဏာ၊ အသားမွာေလ၊ ဂြမ္းဝါမုန္႔သို႔၊ ႏူးညံ့စြာႏွင့္ (မယားလု-မွ)
သဒၶါ႐ႊင္ၿပံဳး၊ သတင္းသံုး၍၊ ၾကည္ႏူးေစတနာ (ေတမိယလကၤာမွ)
ေသာေသာအံုးအံုး၊ တ႐ံုး႐ံုးႏွင့္၊ ေပ်ာ္ႏူးသာယာ (ေတမိယလကၤာမွ)
မာသဆန္းထူး၊ တန္းေဆာင္မုန္႔ကား၊ အသံုးအေဆာင္ (တိတၳံဳပရမက်မ္းမွ)
“အစ္” ႏွင့္ “အိုက္” ကာရန္စပ္ပံု
ဤ႐ွားတံုးကို၊ စဥ္းကာခုတ္ပစ္၊ မီးျပင္းတိုက္၍ (ရာဇဝင္လကၤာမွ)
ျမင္မသန္းေက၊ စြမ္းမညစ္ပဲ၊ မဂ္၌တည္းခို (ရာမသာျခင္းမွ)
မ်ဳိးေစ့လည္းရ၊ ဥယ်ာဥ္၌လွ်င္၊ စိုက္ပ်ဳိးစကို (မယားလု-မွ)
“အိုင္” ႏွင့္ “အဥ္” ကာရန္စပ္ပံု
ႏွမပင္တိုင္၊ သံေယာဇဥ္ကို၊ ခြဲႏိုင္အခက္ (လြမ္းမေျပ-မွ)
“ေအာင့္” ႏွင့္ “ေအာင္း” ကာရန္စပ္ပံု
မယားသားေၾကာင့္၊ တျဖားေႏွာင္းဟု (လြမ္းမေျပ-မွ)
မွတ္ခ်က္။ ။
ရခိုင္သာျခင္း၊ ကဗ်ာစပ္ဆိုရာ၌ ရခိုငအသံႏွင့္ နီးစပ္တူညီေသာ အသံနီးစပ္ခ်င္းတို႔ကိုစပ္ဆိုႏိုင္သီးေၾကာင္း၊ အသံထြက္ကိုလိုက္၍လည္းစပ္ဆိုႏိုင္ေၾကာင္း ထင္႐ွားႏိုင္ပါသည္။
“ပ” သံကာရန္မ်ားတြင္ (အံ+အန္+အမ္) ႐ို႕ (အုံ+အုန္+အုမ္) ႐ို႕ (၍+ေ႐ြ႕) ႐ို႕ (တ္-ႏွင့္ ပ္) ႐ို႔စပ္ဆိုႏိုင္ပါသည္။
ထုိ႔ျပင္ အသံထြက္အလိုက္ ကာရန္ယူ၍လည္း စပ္ေလ့ဟိသည္မ်ားကုိ အနည္းအပါးတြိ႔ရပါသည္။
---------------------------------------
အခန္း (၅) ကိုဆက္လို႔ေဖာ္ျပပီးလားပါေမ။
ဝန္ခံခ်က္။ ။ ရခိုင္သမိုင္းသုေတသီ အသွ်င္စကၠိႏၵ၏ “ရခိုင္သဘာဝေတးကဗ်ာမ်ား” (အမွတ္ ၄၄၊ ၃၆ လမ္း၊ ျမန္မာေၾကာ္ျငာပံုႏွိပ္တိုက္မွ ၁၉၆၁ ခုႏွစ္ထုတ္ဝီ) စာအုပ္မွ ထုတ္ႏႈတ္လို႔ ကိုယ့္ပိုင္စာ ကိုယ္ပိုင္ဘာသာသို႔ ျပန္ဆိုထားပါသည္။
အခန္း (၅)
ရခိုင္သဘာဝေတးကဗ်ာစပ္ဟန္အမူနာမ်ား
လံုးဝကာရန္ထပ္သည္လည္းရႏုိင္သည္။ မထပ္သည္လည္းဟိသည္။ တစိပ္တေဒသ ထပ္သည္လည္းဟိသည္။ မထပ္သည္လည္းဟိသည္။ အကၡရာလံုးေရ ေလးလံုးတပါဒ ညီသည္မ်ား၊ မညီသည္မ်ား၊ ေလးလံုးတပါဒထက္ပိုသည္၊ ေလ်ာ့သည္မ်ားလည္းဟိေၾကာင္း တြိ႔မည္ျဖစ္သည္။
ေလးလံုးႏွစ္ပါဒတစ္စံုယူ၍ စပ္ပံုမ်ား၊ ေလးလံုးညီသံုးပါဒတစ္စံုယူ၍ စပ္ပံုမ်ား၊ ေလးလံုးေလးပါဒတစ္စံုယူ၍စပ္ပံုမ်ားေသာ္ တူညီၾကေပ၏။ လံုးေရမညီဘဲ သံုးပါဒတစ္စံု၊ သံုးပါဒတစ္စံု၊ ေလးပါဒတစ္စံု စပ္နည္းမ်ဳိးတိကိုကား ေဖာ္ျပပါအတိုင္း သိသာႏိုင္ေပ၏။
ထိုတြင္ ႏွစ္ပါဒကာရန္တစ္စံုစီစပ္နည္း၌ ဆိုလွ်င္ ရခိုင္သာျခင္းစပ္နည္း၌ ေဖာ္ျပခသည့္အတိုင္း ---“၃-၁၊ ၃-၂၊ ၃-၃၊ ၄-၁၊ ၄-၂၊ ၄-၃” စပ္နည္း (၆)မ်ဳိးလံုးပင္တြိ႔ႏိုင္ေပ၏။
ႏွစ္ပါဒတစ္စံုစပ္နည္း (၁) နည္း၌ အခံအအုပ္ အကၡရာလံုးေရမညီဘဲ တကြဲတျပား စပ္သည္မ်ားလည္း တြိ႔ဟိႏိုင္ေပသည္။ ထိုတြင္ အသံေလးလံုး၊ အအုပ္၌သံုးလံုး၊ ေလးလံုး၊ အခံ၌ ငါးလံုး၊ အအုပ္၌ သံုးလံုး၊ ေလးလံုးစပ္နည္းတိမွာ ရခိုင္သံခ်ပ္စပ္နည္း၊ တံုးျခင္းစပ္နည္းမ်ားႏွင့္ ဆင္တူေပ၏။
ယင္းသို႔ ႏွစ္ပါဒတစ္စံုစီယူ၍စပ္ပံုစပ္နည္းမ်ားကို ရခိုင္သဘာဝေတးကဗ်ာ႐ို႕မွ႐ွာဖြီ ရဟိသေလာက္ ခန္႔ခြဲ၍ သာဓကႏွင့္တကြ တြဲစပ္ကာတင္ျပထားေပ၏။ ထိုတြင္ အမိန္း၊ အေျဖ၊ အတင္အခ်၊ အျပန္အလွန္ စပ္နည္းစပ္ပံုမ်ားလည္း တြိ႔ႏိုင္ေပသည္။
ထိုသံုးပါဒတစံုယူ၍စပ္နည္း၌---
၁။ ။သံုးပါဒလံုးကာရန္ခ်ိတ္ဆက္ေသာ သံုးခ်က္ညီစပ္နည္း။
၂။ ။အလယ္တပုိဒ္ညွပ္ေသာ လိုင္ျပန္စပ္နည္း။
၃။ ။ပထမပါဒႏွင့္ ဒုတိယပါဒထပ္၍ တတိယပါဒကာရန္႐ြတ္စပ္နည္း။
၄။ ။အစ ပထမပါဒသာကာရန္႐ြတ္၍၊ အလယ္ဒုတိယပါဒႏွင့္ အဆံုးတတိယပါဒကာရန္ထပ္ေသာ စပ္နည္း။
၅။ ။အစ၊ အလယ္၊ အဆံုးျဖစ္ေသာ သံုးပါဒလံုး ကာရန္မထပ္ေသာ ကာရန္႐ြတ္စပ္နည္း။
ဤသို႔ (၅) မ်ဳိးရႏိုင္သည္။
ထို(၅)မ်ဳိး႐ို႕တြင္ကား (၅)နံပါတ္စပ္နည္းသည္ မလြဲမေယွာင္သာေသာစပ္နည္းမ်ဳိးျဖစ္ေပရာသည္။ (၃) ႏွင့္ (၄) နံပါတ္စပ္နည္းတိကဲ့သို႔ အနည္းအပါးကာရန္႐ြတ္၍ စပ္ဆိုျခင္းမ်ဳိးကား ျမန္မာေလးဆစ္စပ္နည္း၌လည္း တြိ႔ႏိုင္ေပ၏။ ထို(၅) မ်ဳိး႐ို႕တြင္ ပါဒညီလံုးေရအကၡရာမဟိကတ္။ အကၡရာလံုးေရတပါဒႏွင့္ ႏွစ္ပါဒမတူညီကတ္ေခ်။
(က)
ႏွစ္ပါဒတစ္စံုစပ္နည္းမ်ား
(၁) ေလးလံုးညီ ႏွစ္ပါဒကာရန္တစံုစီယူ၍စပ္နည္းမ်ား
၁။ ။ယိုင္းျဖဴစင္ေက၊ ယင္းပုခြက္ကို (၃-၁ --စပ္နည္း)
၂။ ။ျပႆဒ္ပ်င္ပ်ာ၊ စြန္းတင္ၾကက္လို႔ (၃-၂- -------)
၃။ ။အညီေမ႐ို႕၊ ဖူးကတ္ေတေလ (၃-၃------------)
၄။ ။အတြင္းကန္မွာ၊ ၾကာနီေထာင္ေသာင္း (၄-၁------)
၅။ ။ၾကက္ယွာဒဏ္စြန္၊ တံခြန္လိပ္လက္ (၄-၂--------)
၆။ ။ဖိုးေခါင္လည္းက်ဴး၊ ေမလည္းခူးေရ (၄-၃-------)
(၂) ကာရန္႐ြတ္ သံခ်ပ္-ဒံုးျခင္းမ်ားစပ္နည္းဟန္ကဲ့သို႔စပ္နည္း
၁။ ။ အုန္းသီးခြန္ထူ၊ ညွင္ရီပပါး။
၂။ ။အပုေမဆင္၊ ဆင္ကာပုလဲ။
၃။ ။ၾကင္ေသာင္ေသာင္နန္႔၊ လ-ေကာင္း ပ-ေယာင္။
၄။ ။ေဒတလင္းကို၊ ညက္ေအာင္လယ္ခ။
၅။ ။ေတာင္လီသြက္သြက္၊ ေျမာက္လီသြက္သြက္။
၆။ ။႐ႊီသီးတပတ္၊ ငြီသီးတပတ္။
၇။ ။ျမတ္စီစြန္းစီ၊ လားကတ္ခီေမ။
၈။ ။သၾကၤန္ရက္မွာ၊ ပို႔ခလိုက္ေလ။
၉။ ။အစံေမကို၊ ယိုင္းယင္ဆိုးေက။
၁၀။ ။အေ႐ွ႕ပန္းထိန္၊ အေနာက္ပန္းဘဲ။
၁၁။ ။ခါးမွာမပါ၊ လက္မွာၾကန္ဆစ္။
(၃) အကၡရာလံုးေရမညီေသာ ႏွစ္ပါဒတစံုစီစပ္နည္းမ်ား
-----ပထမပါဒ----------------------------------------ဒုတိယပါဒ
၁။ေတာင္တက္--------------------------------------ဝါးရစီ (၂-၃)
ျမစ္ဆင္း---------------------------------------------ငါးရစီ (၂-၃)
၂။ ေတာင့္ကို----------------------------------------အလိုလိုက္ေက (၂-၄)
၃။ အႏွစ္ကို------------------------------------------ယူယူ (၃-၂)
အကာကို---------------------------------------------စားစား(၃-၂)
အစူလြဲ------------------------------------------------ယိုင္း-ယုိင္း (၃-၂)
၄။ စပါးလွန္း------------------------------------------ဇကန္းဖို႔ (၃-၃)
ဝက္သားကင္-----------------------------------------ေမာင္သွ်င္ဖို႔ (၃-၃)
အေမေလ---------------------------------------------ေရာက္မေလ (၃-၃)
ၾကက္ဖတြန္-------------------------------------------တန္းထက္က (၃-၃)
ခ်င္းခ်င္းနီ----------------------------------------------လိုင္မွာစြပ္ (၃-၃)
ေကာက္စရီ--------------------------------------------သီေအာင္သတ္ (၃-၃)
၅။ ေသာ္ဒရီ--------------------------------------------အယင္ၿပီးလီ (၃-၄)
ဂုမေပ်ာ္------------------------------------------------ဇာခါေပ်ာ္ဖို႔ (၃-၄)
မိကိုယ္ကို----------------------------------------------မိကိုပီးေလ (၃-၄)
ေတာင္ကိုတက္----------------------------------------ဝါးရစီ (၃-၄)
စူးခက္ရံ------------------------------------------------ဖက္ရံေတာမွာ (၃-၄)
၆။ နင့္လင္ဇာကို---------------------------------------လား-လား (၄-၂)
အစရာေလ---------------------------------------------ရီငံ (၄-၂)
အဖ်ားရာေလ-------------------------------------------ရီေကာင္း (၄-၂)
ေထြငါးကိုလည္း----------------------------------------ကင္-ကင္ (၄-၂)
ေဒငါးကိုလည္း------------------------------------------ခ်က္-ခ်က္ (၄-၂)
နတ္ေတာင္ဖလာ---------------------------------------ဆီး-ဆီး (၄-၂)
သွ်င္ေတာ္လိုက္လို႔--------------------------------------ၿဗီး-ၿဗီး (၄-၂)
အဘုေခ်လႊဲ---------------------------------------------ယိုင္း-ယိုင္း (၄-၂)
ၾကည့္ခီကတ္ေမ----------------------------------------လာတ္-လာတ္ (၄-၂)
တခ်က္ႏွင္လိုက္----------------------------------------ဒူ-ဒူ (၄-၂)
၇။ တိမ္ကိုခြဲေက----------------------------------------မဝဲေက့ (၄-၃)
ပုတ္ေခ်ာင္ၾကားမွာ-------------------------------------ဝွက္ပ်ာထား (၄-၃)
နာလိုေရလား------------------------------------------ေျခမသွ်/ေခ် (၄-၃)
ပိုးပစိုင္းသံ----------------------------------------------ညံသသြား (၄-၃)
ေဂါက္ရီမိငါး--------------------------------------------ေၾကာင္စားေရ (၄-၃)
အစူးလည္းထြင္----------------------------------------နီလည္းဝင္ (၄-၃)
မိလည္းကိုယ္တိုင္--------------------------------------မဆက္ႏိုင္ (၄-၃)
ကတုတ္ေခ်ာင္က---------------------------------------ရီယုိေရ (၄-၃)
အမိသတ္ေက-------------------------------------------ငါငိုေရ (၄-၃)
ဘားဘာေရာက္ေက------------------------------------တိုင္ေျပာေမ (၄-၃)
ေတာက္တဲးျမည္ေက------------------------------------ေညာင္ေခါင္းက (၄-၃)
႐ႊီေခါင္းေအာက္------------------------------------------ကံ့ေကာ္ပင္ (၄-၃)
ကံ့ေကာ္ပင္ေအာက္-------------------------------------ပိႏၷဲေတာ (၄-၃)
၈။ ခ်မ္းသာၿမိဳ႕မွာ----------------------------------------စ႐ုိက္ေကက်ေရ (၄-၅)
ေတာင္ပုတ္ေကမွာ -------------------------------------က်ားေသွ်ေကေက်ာ္လမ္း (၄-၅)
မင္းသားစံညိဳ-------------------------------------------ဆယ္ေရခုနစ္ေယာက္ (၄-၅)
လက္ပံပင္မွာ--------------------------------------------ဇရက္ေကရီစြတ္ (၄-၅)
၉။ မိုးသီးေပါက္က်ေရ-----------------------------------ကိုယ္နာေရ (၅-၃)
မကၠလာယူခ---------------------------------------------ပါရဲဘ (၅-၃)
အဂၤရားပြင့္ျဖဴ--------------------------------------------ပြင့္ေတာ္မူ (၅-၃)
ဝရာဇ္ေတာင္စာတီ---------------------------------------လံုးပတ္ညီ (၅-၃)
ဒိုးတလင္းလက္စြပ္---------------------------------------ဝတ္ရေမ (၅-၃)
လက္ဝဲၾကည့္ေကလဲ-------------------------------------ငါေစာ္ပ်ာ (၅-၃)
တခြက္ပီးလို႔လည္း---------------------------------------မသက္သာ (၅-၃)
ႏွစ္ခြက္ပီးလို႔လည္း---------------------------------------မသက္သာ (၅-၃)
လက္စြပ္ေခ်ခဗ်ာ-----------------------------------------စိန္ေယာင္းယာ (၅-၃)
မယာထီးအသွ်င္------------------------------------------ဆုေတာင္းယင့္ (၅-၃)
၁၀။ အထက္မွာစြန္ၿခံ-------------------------------------ေအာက္မွာေက်ာက္တိုက္ (၅-၄)
စရပ္ေကၿမိဳင္ၿမိဳင္-----------------------------------------နီ႐ိုင္မထိုး (၅-၄)
ဝက္မေယေလာင္လင္------------------------------------နာၾကင္လိေမ (၅-၄)
လက္က်ဳိးမကူရာ-----------------------------------------လွီေလွာ္မတတ္ (၅-၄)
ေခါင္းမွာခ်ပ္တရာ-----------------------------------------နားမွာညွစိမ္း (၅-၄)
ပန္းဇင္းေသွ်ဖုန္းဆိုး---------------------------------------ငါ့င/ရဲကို (၅-၄)
၁၁။ အသူကစပ္ေဖာ္--------------------------------------ဓား႐ွည္ခုနစ္စင္း (၅-၅)
ငါ့႐ို႕ကစပ္ေဖာ္---------------------------------------------ဓား႐ွည္ခုနစ္စင္း (၅-၅)
ငွက္ခါးေကခင္ပုတ္----------------------------------------ထီး(ဒီး)ဒုတ္ေကလင္းျပာ (၅-၅)
၁၂။အပ်ဳမေသွ်တစု----------------------------------------တိုင္ပင္ျပဳ (၆-၃)
ပ႐ြက္ဆိတ္ေကတေကာင္---------------------------------ခါးပန္းေယွာက္ (၆-၃)
ပဇြန္ဆိတ္ေကရင္တင္-------------------------------------ကိုသာျမင္ (၆-၃)
အရင္းပိုင္ကိုယူေမ------------------------------------------ႀကီးခေမ (၆-၃)
ဆီးမီးခြက္ေခ်ေျပာင္ေျပာင္---------------------------------လွေဝေမာင္ (၆-၃)
ဗုေပါက္ေသွ်သံုးလံုး----------------------------------------ပုဝါဖံုး (၆-၃)
၁၃။ ပတၱလားေယၿပိန္ေျပာက္-----------------------------မိုးႀကိဳးေယာင္ေလ (၆-၄)
(၄) ႏွစ္မ်ဳိးေရာစပ္နည္းမ်ား
------၃/၂--------------------------------------------------------၃/၂------(၅-၅)
၁။ ဒါးမကို-ယူလီ-------------------------------------------------ဒါးဖိုကို-ပစ္ခ
အရိပ္ေက-ၿမိဳင္ၿမိဳင္-----------------------------------------------နဖီေယ-ေကာက္ျခင္း
သရက္ေက-ခ်ဳိခ်ဳိ-------------------------------------------------သဝင္ေက-ျမစ္ျမစ္
ေတာင္လီက-လာလာ--------------------------------------------ေျမာက္လီက-လာလာ
အပြင့္ေယ-ျဖဴျပာ-------------------------------------------------အညွာေက-ေကာက္ျခင္း
အႏွစ္ကို-ယူယူ---------------------------------------------------အကာကို-ပစ္ပစ္
ဇကန္းလည္း-အာအာ---------------------------------------------ခဲဝါလည္း-ေသာင္းေသာင္း
ခြီးသမီး-အိမ္ျဖဴ----------------------------------------------------နီပူက-ရဲရဲ
သခြားေခ်-ပြင့္မံု----------------------------------------------------ဖ႐ံုေခ်-ပြင့္သစ္
------၃/၂----------------------------------------------------------၂/၃-
၂။ အသူလႊဲ-ယိုင္းယိုင္း---------------------------------------------အဘုေသွ်လႊဲ-ယိုင္းယိုင္း
ေအာက္ကလည္း-ပ်ဥ္္ခင္း-----------------------------------------အထက္ကလည္း-ပ်ဥ္စီ
------၃/၃----------------------------------------------------------၂/၃-
၃။ စာစိတ္ေက-စာစိတ္ေက----------------------------------------ပန္းေကာက္-ကတ္ဖိေမ
နင္သီသီ-ငါသီသီ---------------------------------------------------ပန္းပင္-ရေကက်ီ
------၄/၂----------------------------------------------------------၄/၂-
၄။ အဝကလည္း-ေလာင္းေလာင္း--------------------------------အဖ်ားကလည္း-ေလာင္းေလာင္း
အဝရာလည္း-ရီငန္------------------------------------------------အဖ်ားရာလည္း-ရီငန္
ေထြငါးကိုလည္း-သင္သင္-----------------------------------------ေဒငါးကိုလည္း-ခ်က္ခ်က္
အာကာရာသီး-ဆြတ္ဆြတ္----------------------------------------စာေမမည္သူ-မြတ္မြတ္
နတ္ေတာင္ဖလာ-ဆီးဆီး-----------------------------------------သွ်င္ေတာ္လိုက္ပို-ၿဗီးၿဗီး
------၄/၂----------------------------------------------------------၄/၃-
၅။အသူ႔ထမင္း-ေထာင္ေထာင္---------------------------------႐ြာေတာ္လံုးမွာ-ပပန္းေျပာင္
နင့္လင္ဇာကို-စားစား-------------------------------------------နပ်ဳိသီးကို-ဇာမွာထား
ပုတ္ေခ်ာင္ၾကားမွာ-ထားထား-----------------------------------နင့္လင္ေရာက္ေက-ဇာကိုစား
အေမလက္ေကာက္-သြင္သြင္-----------------------------------ဇကန္းတိုင္မွာ-ဆြဲပ်ငင္
အိုးပုတ္ကေသွ်-ျဗဳစင္-------------------------------------------ၿဂိဳးၾကာဥကို-လက္ဝဲတင္
(၅) အမိန္းအေၿဖ၊ အျပန္အလွန္၊အတင္အခ်စပ္နည္းမ်ဳိးမ်ား
၁။
မိန္း။ အဘာဝါ
ေၿဖ။ အဘာဆံုခြတ္လားခယင့္။
မိန္း။ ဆံုဝါ
ေၿဖ။ ဆံုစပါးေထာင္းလီယင့္။
၂။
မိန္း။ ဇာပါလတ္ေတေရာင္
ေၿဖ။ ငတင္းစပ္။
မိန္း။ စပ္ေတက, ဇာေရာင္
ေျဖ။ စပ္ေတက,င႐ုပ္သီး။
၃။
မိန္း။ အဖိုး အဖိုး ဇာတူးေရ
ေျဖ။ ေ႐ႊ၊ေငြ တူးေရ
မိန္း။ ေ႐ႊနန္႔ ေငြနန္႔ဖ,ကတ္ေမ
ေျဖ။ မ-ဖ
၄။
မိန္း။ အေဝ အေဝ မင္းအဘာဝါ
ေျဖ။ အဘာစ်ီးျပဳလားခေရ
၅။
မိန္း။ ေပါက္ပင္ ေပါက္ပင္ ႐ႊီေပါက္ပင္
ေပါက္ပင္ကိုင္းလိုင္း ခါးစိုင္းစိုင္းမွာ
႐ႊီဗ်ဳိင္းဇာျဖစ္နားပါေရ။
ေျဖ။ ငါးေပၚလို႔ နားပါေရ
မိန္း။ ငါးဇာျဖစ္ ေပၚပါေရ
ေျဖ။ ကၽြဲၿမံဳလို႔ ေပၚပါေရ။
၆။
ကညာပ်ဳိ။ ေတာင္လီကလာလာ၊ ေျမာက္လီကသြတ္သြတ္၊ အဖိုးသွ်င္မွာ၊ ခေယာက္ျပတ္လို႔။
အဖိုးအို။ ခြီးသမီးအိမ္ျဖဴ၊ နီပူကရဲရဲ၊ နင့္ထပိန္မွာ၊ အနားၿပဲေရ။
တပည့္။ မဥၨရီခက္လံ၊ ခက္ဖ်ားခံမွာ၊ ႏႈံ႕လတ္ေတ၊ ႐ႊီႏို႔သွ်င္၊ မိခင္ႏို႔ကို၊ မြတ္လတ္ေတ၊ ဆရာေတာ္၊ သွ်င္ပင္ေက်ာင္းက၊ ႐ႊတ္ပါလား။
ဆရာေတာ္။ တတိုင္းတျပည္၊ ပိုင္ေရမက္သား၊ ဒေအာင္ေက်ာ္၊ ေနာင္ေတာ္႐ႊတ္ေက၊ ငါ႐ြတ္ယင့္ေလ။ ငါ႐ြတ္ယင့္။
-------------------
ပါေမာကၡ ေဒါက္တာေအးေက်ာ္ႏွင့္ အိန္တာဗ်ဴး
9/10/2010
ေဒါက္တာေအးေက်ာ္ကို ၁၉၃၉ ခုႏွစ္ က ရခိုင္ျပည္နယ္ ေတာင္ကုတ္ၿမိဳ႕နယ္ တန္းလြဲေခ်ာင္း ႐ြာမ ရြာသစ္တြင္ မီြးဖြားခသည္။
ေဒါက္တာေအးေက်ာ္ ဆည္းပူး ရဟိခေသာ ပညာရပ္ဆိုင္ရာ ဘြဲ႕မ်ားမွာ B.A (History and Religion) ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ (၁၉၅၉) ၊ B.A (Honors) Oriental History ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ (၁၉၆၀) ၊ M.A (History of Asia) ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ (၁၉၆၄) ၊ B.L (Law) ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ (၁၉၆၆) ၊ PhD (History of Southeast Asia) Monash University. Australia. 1979 စသည္ ႐ုိ႕ျဖစ္သည္။
ေဒါက္တာေအးေက်ာ္သည္ ယခုအခါ အေမရိကန္တြင္ နိန္ထိုင္သည္။ ဆရာၾကီၤး ေဒါက္တာ ေအးေက်ာ္မွာ ရခိုင္တမ်ိဳးသားလံုးက ေလးစားရိုေသေသာ ပုဂၢိဳလ္ တစ္ဦး ျဖစ္သည္သာမက လက္ဟိ ျမန္မာႏိုင္ငံေရး ရခိုင္ႏိုင္ငံေရး အေပၚ မ်က္ၿခီ မျပတ္ ေလ့လာ သံုးသပ္ ကၽြမ္း၀င္နိန္သူ တစ္ဦးလည္း ျဖစ္သည္။ ရခိုင္ အမ်ိဳးသား ပညာတတ္မ်ား ၾကံ႕ဖြတ္ပါတီႏွင့္ ပူးေပါင္းျပီး ရီြးေကာက္ပြဲ၀င္ရန္ စီစဥ္နိန္မႈအပါအ၀င္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ၊ ရခိုင္အမ်ိဳးသားမ်ား အနာဂတ္ အေျခအနီမ်ားကို ဆရာၾကီးကို မိန္းျမန္းရာ ေအာက္ပါ အတိုင္း ေျဖဆိုထားပါသည္။
Posts
